Baba_Izba

Dziękuję, pójdziemy w takim razie w trójkę, razem z peelką, spacerkiem. Dziękuję, serdecznie pozdrawiam - baba

To prawda, ale nie wiem jak oni to robili. jak my to kiedyś robiliśmy. Teraz brakuje na wszystko czasu, bieganina, a wrażenie, że z robota stoi w miejscu. Już sama nie wiem, czasem wydaje mi się, że ta cała gonitwa nie ma sensu, ale przecież ktoś to wszystko musi! Życie zaczyna się ponoć po czterdziestce, ale po pięćdziesiątce - zacina! Dziękuję Joasiu, bardzo miło mi się z Tobą gwarzy! Ściskam - Iza Nie strasz mnie, bo właśnie stuknął mi 50-ty krzyżyk! Ale - Izo - nie mam najmniejszego zamiaru się zaciąć! Tak mi się miło i fajnie żyje, że ani myślę! ;-))) I pamiętaj - nic nie musisz!!! Jesteś wolnym Człowiekiem i tylko od Ciebie zależy, co chcesz robić i za co się bierzesz. Żadnego przymusu nie ma, zawsze masz wybór, w każdej chwili. Trzeba tylko być tego świadomym i pamiętać o tym. Jak to mówił bohater "Stowarzyszenia umarłych Poetów" - Od tego, co jest życiem, nauczcie się oddzielać to, co życiem nie jest. Buziaki serdeczne, Izo! I baw się dobrze na tym jedynym balu! :-) Żeby to było takie proste, ale nie jest. "Umarłych Poetów " oglądałam wiele razy, film się wcale nie zestarzał. Piękny! Nie martw się tym "zacinaniem", bo należysz do ludzi, którzy się nigdy nie zestarzeją, tak myślę, Joasiu, o sobie również myślę podobnie. Choćby duchem. Dzięki za przekazaną mi energię, ściskam Iza

Czytałam przed zmianą, zainteresował mnie Twój wiersz, myślę, że teraz jest jeszcze lepiej! Trzecia, moim zdaniem godnie zastąpiła szkło. Serdecznie pozdrawiam - baba

wiersz oryginalny, zaciekawia, tworzy atmosferę niesamowitości, choć mówi o prostych, ludzkich sprawach. Podoba mi się. Serdecznie pozdrawiam - baba

Ciekawy wiersz, rzeczywiście bardzo emocjonalny. Nie można obok niego przejść obojętnie. Porusza. Serdecznie pozdrawiam - baba

Przeczytałam, wciągnął mnie klimat wiersza, zauroczył "zakazany zapach w tle"! Serdecznie pozdrawiam - baba

Prwdziwy i bardzo dobry tytuł: "pewnego dnia przyjdzie" Wiersz nie najlepszy jednak. Serdecznie pozdrawiam, zachęcam do dalszych prób - baba

Każdy krok się liczy, zwłaszcza ten nieostrożny, bo trzeba za niego płacić nieraz całe życie. Może jednak skrzydło się zarośnie, czego życzę peelowi. Serdeczności - baba

Podoba mi się myśl zawarta w wierszu, może jednak bez wielokropka, puenta w tym rodzaju: "glob zarasta chemii pnącze zagubił się w mroku klimat" To tylko przestawione nieco Twoje słowa, nie jestem pewna, czy oddają sens, który chciałeś im nadać. Serdecznie pozdrawiam - baba

Cieszy mnie, że Cię mnie uraziłam, trochę się tego obawiałam, jak widać bezpodstwnie. "to znaczy że wulkan żyje" - dobre! Dobrze jest mieć z kim, wymienić myśli. Z sympatią - baba

Piękna myśl, dla mnie - wszystko co cenne łączy się z drogą. Wędrówki przerywane wypoczynkiem, "złapaniem powietrza", to jest to co pozwala mi w miarę normalnie funkcjonować w ciągu całego roku. Dziękuję za czytanie i podzielenie się przemyśleniami. Serdeczności - baba

Mareczku, jesteś bardzo łaskawy dla mnie, nie ukrywam, że mi jest niezmiernie miło, serdecznie dziękuję, uściski - baba

Musisz? Czasem trzeba, ale jak się już człowiek przyzwyczai do tej myśli, to i uwierzy, że nie jest źle i wtedy "nie najgorzej jest"! Trzymaj się zdrowo, serdecznie pozdrawiam - baba

Znam peelkę, odpowiem: "samowystarczalna do granic możliwości" - tak, "nowoczesna kobieta" - raczej nie, myślę, że chce zastopować, ale sama nie wie, czy jej się to uda. Próbuje. Dziękuję za czytanie i sympatyczny komentarz, serdeczności - baba.

Nie przeceniaj mnie, bo wpadnę w samozadowolenie! Miło, że czytałaś, dziękuję, również za komentarz. Serdecznie pozdrawiam - baba

Smutna, piękna ballada, każdy może wybrać z niej coś, co wzruszy szczególnie. "obojętny mi świt zmierzch pukanie do drzwi bo być może już nie ma ich" - tak się myśli po stracie kogoś najbardziej bliskiego. Serdecznie pozdrawiam - baba

Czytam Twoje wiersze, wydaje mi się, że ten, wśród innych Twoich, jest taki "średni". Przed chwilą odświeżyłam pamięć, przeczytałam kilka Twoich wcześniejszych (są moim zdaniem dobre) i nie zmieniłam zdania. To tylko moje odczucie po przeczytaniu, pewnie nie mam racji, ale razi mnie nieco "amputowaną"i "amputonane" - blisko siebie, sześciokrotne "bez". Podoba mi się "i będzie się wydawać że posiadłeś wszystko a to tylko zawrót głowy i stolec za tobą". Serdecznie pozdrawiam - baba

"krok po kroku docenię wartość nie najgorzej i bez pośpiechu noga za nogą ruszę piechotą" Mam wrażenie, jakby nasze wiersze, przysiadły gdzieś razem na kamieniu przydrożnym, pomilczały chwilę, pokiwały głową i poszły, każdy w swoją/wspólną drogę... :) Dziękuję. Najpewniej się spotkały, co zresztą możliwe, jako że i ja lubię sobie czasem, na kamieniu polnym lub leśnym, gdzieś cupnąć, pomilczeć, pomyśleć i ruszać dalej. Odnośnie Twojego wiersza, jeszcze dodam, że śledziłam jak się zmieniał, uczyłam się równocześnie, jak zmiany mogą pozytywnie wpłynąć na efekt końcowy. Teraz jest moim zdaniem - dopracowany i czytelny dla wszystkich a jednocześnie nie mniej piękny! Ładne wiersze piszesz i masz "dobre oko" na tyle, by widzieć co w wierszu nie najlepiej, cenię bardzo to w Twoich komentarzach. Nieustające serdeczności - baba

Dziękuję za czytanie i komentarz. Mają wspólny mianownik: temat wyboru drogi życiowej peela. Nigdy bym nie śmiała porównywać swojego wiersza do wiersza tak Znakomitego Poety, jednak w samej treści - zgadzam się, nawiązuje do tych samych treści. Serdecznie pozdrawiam - baba

Uśmiechnij się, jutro będzie lepiej! Buźka! :))))))))))

Myślenie, że wiem, byłoby zarozumialstwem, ale czuję, że wiem bo i Ty dla mnie - wzajemnie, również! Dziękuję za "mądrość", choć proszę nie myl mnie z peelką! Wiesz Magdusiu, masz swój udział w powstaniu tego wiersza; pamiętasz, dałaś mi namiar na muzik "jest dobrze, jest dobrze, ale nie najgorzej jest"! Od tej chwili coś mi świtało w głowie, najpierw poszłam w innym kierunku (warsztat), ale ostatecznie zmieniłam na to, co wyżej. Czyli zostałaś moją Muzą, więc dzięki Ci stokrotne Moja Mimozo Osobista, jak tam zdrowie, mam nadzieję, że lepiej? Nie bardzo rozumiem, tego bacha buch obuchem, ale mniemam, że niezbyt boleśnie. Najserdeczniej pozdrawiam z uściskami - baba

To prawda, ale nie wiem jak oni to robili. jak my to kiedyś robiliśmy. Teraz brakuje na wszystko czasu, bieganina, a wrażenie, że z robota stoi w miejscu. Już sama nie wiem, czasem wydaje mi się, że ta cała gonitwa nie ma sensu, ale przecież ktoś to wszystko musi! Życie zaczyna się ponoć po czterdziestce, ale po pięćdziesiątce - zacina! Dziękuję Joasiu, bardzo miło mi się z Tobą gwarzy! Ściskam - Iza

Dziękuję, bo to również do mnie! Jednak wpisuję komentarz, ja bym "źle" zamieniła na "zło". Bardzo mi się podoba puenta. Serdecznie pozdrawiam - baba

Taki wiersz, z przymrużeniem oka. Baba ma placek, czasem z zakalcem, bywa, że baba jest zakalcowa, ale żeby zaraz ją - palcem? Serdecznie pozdrawiam - baba

Czyż (za)pędy to niesłodkie, kiedy młode, świeże, wiotkie? Wszak ogromna to pokusa złapać pan n(d)ę na bambusa! Masz dar rozweselania, miałam chandrę już mi przeszła! Serdecznie pozdrawiam - baba