Baba_Izba

O to się modliłem, by płynął i... płakał. "Nie wiem, co to ma znaczyć, że jestem takli smutny". Przeciągam się z lubością, jak kot na zapiecku w Izbie u Baby... hahaha Pozdrawiam i Babę, i Izbę, dziękując tym, którzy wiedzą. :) To jeszcze pogładź kota, tego z zapiecka a zaraz będziesz nieco mniej smutny! Na moje smutaski, najlepsze głaskanie kotki. Mam czarno-białą, dwóch imion: Ciotka Plamcia. Należę do tych co niestety, nie wiedzą, na wszelki wypadek: gratuluję, życzę dalszych! Heej!

Podoba mi się wielowarstwowość tematów poruszona w wierszu, podana w ładnej formie. Serdeczności - baba

To lustrzane odbicie - może być również naszym, własnym garbem, naszymi wadami; prawdziwymi lub urojonymi. Wielu ludziom najtrudniej pokochać siebie, brak im wiary we własne zalety. Jeśli pokochamy kogoś (a nie ma człowieka bez wad), to tym bardziej, należy próbować zrozumieć i polubić siebie. Tak sobie pomyślałam po przeczytaniu tego wiersza. Serdecznie pozdrawiam - baba

Wiersz ten maluje obraz akcji i jednocześnie porusza wrażliwe strony duszy. Dlaczego nienawiść tak mocno tkwi w istocie człowieka? Nie dotyczy to wszystkich, ale jest dość powszechna. Podoba mi się wiersz, pozdrawiam serdecznie - baba

Czytałam już w W.; bardzo ładny, natchniony miłością i tęsknotą wiersz. Serdecznie pozdrawiam - baba

Bardzo ładny liryczny wiersz, płynie lekko jak te słowa, które odleciały, ma sens i ładnią, rytmiczną melodykę. Serdecznie pozdrawiam - baba

Przeczytałam jak zwykle, z pełną satysfakcją stwierdzam, że nadal jesteś w dużej formie Autorze, a wiersz - w moim odczuciu jest piękny! Kiedyś, odwiedzę Koziczyn! Serdecznie pozdrawiam - baba

Dziękuję, serdeczności - baba

Szanowna Babo Izbo;) Nie wiedziałem o tym. Przepraszam za niepoprawnośc... aspołecznoś Wierszydło było napisane w minutkę co słychac i widac. Wszedłem na forum i przeraziłem się dziwnym marazmem. Niby poezja, artyzm, poszukiwania, a kończy się na zwykłym próżniactwie, gierkach personalnych, kumoterstwie. Baba Izbo:) od dwóch, trzech tygodni czytam wasze wiersze; również Twoje i niektóre korzystnie wpływają na moją perystaltykę jelit, kilka podobało mi się. Bez obrazy. Zaimponowałaś mi rzeczowymi ocenami, choc gdybyś się pokusiła o diagnozę skończyłaby się cukierkowa sielanka na forum. Nie pzychodzi Ci czasm do głowy, że stoicie w miejscu? Wasze spełnienie to pochwała z ust innych forumowiczy? Że to jest jednak kolejny światek? Wirtualny? Ja bardzo często mam wrażenie, że nie chodzi o poezję a o dziwolągi, których nikt nie rozumie, bo nie ma w nich nic do rozumienia. Nie chodzi o niechęc do postmodernizmy, ekwilibrystyki słownej, eksperymentów słowotwórczych. To należy do poezji. Niech czasem poezja będzie wrażeniem, zbitką słowną, nie posiadającą sensu, bez logiki, ale nie chorą ramotą, w stylu palącego się papierosa. Pisania wymiocin i wbjania się w przekonanie, że ta "poezja" jest bardzo wysublimowana, dojrzała, dla ludzi inteligentnych itp. bzdety. Ja 65 procent wierszy ni ch...ups! nie zaklnąłem;), nie rozumiem i ich chyba nikt nie rozumie. Pozdrawiam serdecznie. Wiesz Koral, pewnie część osób zgadzi się z Twoją (w/w) opinią, część - nie. Moim zdaniem, wszelkie uogólnienia nie są trafne, ile ludzi, tyle może być zdań i wszyscy ze swojego punktu widzenia, będą mieli rację. Fajne jest to, że można pod każdym wierszem wpisać swój komentarz; oceniając hurtem, można stracić obiektywizm. Gierki personalne, są zawsze tam, gdzie jest jakaś grupa osób, zwłaszcza większa; ważne, by nikogo nie krzywdzić, nie deptać czyjejś godności, nie być złośliwym (no, może tylko troszeczkę, w miarę). Zauważ: jak jedni -bardzo niestosownie reagują na krytykę wiersza, inni - liczą na nią, oczekują jej i wyciągaja wnioski, korzystają w Warsztacie z podpowiedzi. To, że mnie, lub Tobie jakiś wiersz się nie podoba, nie znaczy, że jest zły. To tylko nasze odczucia, być może innym się spodoba. Przepraszam, piszę "mnie i Tobie", może powinnam tylko o sobie: jestem zwykłą czytelniczką, miłośniczką poezji, która znajduje zadowolenie i radość z prób pisania wierszy. Nie umiem oceniać, jeśli nawet piszę "dobry wiersz", to mam na uwadze tylko moje odczucie. Nie umiem diagnozować wierszy. Piszesz: "Niech czasem poezja będzie wrażeniem, zbitką słowną, nie posiadającą sensu, bez logiki, ale nie chorą ramotą, w stylu palącego się papierosa. Pisania wymiocin i wbjania się w przekonanie, że ta "poezja" jest bardzo wysublimowana, dojrzała, dla ludzi inteligentnych itp. bzdety." Zgadzam się z Tobą bez zastrzeżeń. Niech! Tylko kto ma to sprawić? Pewnie, piszący wiersze. Kto ocenić? Pewnie, czytający wiersze. Róbmy więc to! Z poszanowaniem zdania nie tylko swojego, bo jednemu podoba się córka, innemu - matka! Jeszcze dodam, napisałeś: "Wierszydło było napisane w minutkę co słychac i widac."- też się z Tobą zgadzam, ale spróbuj napisać coś oryginalnego, Twoim zdaniem - dobrego, może nie od razu zyskasz zrozumienie, niektórzy będą krytykować, bądź wierny sobie, poszukuj, pokaż, że potrafisz coś zaproponować, coś wyrazić w charakterystyczny dla siebie sposób. Z przyjemnością przeczytam i wiem, że już niedługo. Nie napiszę, że jest super, jak w moim odczuciu - nie będzie. I życzę nadal dobrej perystaltyki jelit, jeśli moje wiersze pomagają, jest mi autentycznie miło! Nie chciałam, żeby to, co napisałam, zabrzmiało jakoś szczególnie mądrze, bo wtedy do wymądrzania się tylko mały kroczek, ale tak uważam i równocześnie nie upieram się przy tym, by wszyscy mój pogląd podzielali. Serdecznie Cię pozdrawiam i życzę najszczerzej sukcesów, przede wszystkim zadowolenia i radości z tego co stworzysz. - hej!

Tej anegdotki nie znałam. Świetna!Widać, że interesujesz się również J.Tuwimem. Żona jego - Stefania dożyła późnego wieku, miała prawie setkę (97 lat). Mało ludzi pamięta, że to On pisał takie piosenki jak:"miłość ci wszystko wybaczy", czy "na pierwszy znak" - obie śpiewała Hanka Ordonówna, ale współcześnie śpiewali również jego utwory m. innymi: Czesław Niemen, Marek Grechuta, Grzegorz Turnau, Ewa Demarczyk, Michał Bajor, Kayah, Tatiana Okupnik, Justyna Steczkowska i wielu których nie wymienię. Dziękuję, najserdeczniej pozdrawiam - baba

Dobrze się czyta, ciekawy wiersz, nie lubię zdrobnień, ja bym -"szczeliną". Serdeczności - baba

To będę chwalić tylko troszeczkę! Dobrze się zaczęło, potem przysiadło, nie lubię wielokropków, ale to moja broszka, skoro modne i powtarzane również na Forum w komentarzach jest słowo "zajebiście", to nie widzę nic niestosownego w "pojebanym", choć zgodnie z regulaminem - wolno w wierszach, ale nigdzie poza tym! Pozdrawiam - baba p/s epitety kierowane do określonej osoby, w tym przypadku do forumowicza, są baaardzo fe!

Zmień na "ciągnij", ładny wiersz, choć moim zdaniem, nie najlepsza puenta, za bardzo patetyczna. Serdeczności - baba

W trzeciej zwrotce może: "myślałam że jeszcze kocham" - unikniesz jednego "już"? Dobry zaczyn, jeszcze trochę można by zadziałać, pomyśl. Serdeczności - baba

Czytałam i pozostał po czytaniu miły nastrój. Twoje wiersze są lekkie jak piórka na wietrze, nie zawsze wiadomo w którą stronę lecą. Serdecznie pozdrawiam - baba

Miło mi to słyszeć, dziękuję, może i dobrze, że chłodno; wkrótce matury, młodzieży łatwiej usiedzieć nad książką! Serdeczności - baba

Jest, bardzo Go lubię! Wiersz nadal w remoncie, dziękuję za czytanie, serdecznie pozdrawiam - baba

Czasem myślę: jak tak - łapać kogoś za nos, ale Jemu, pewnie - nie jest przykro! Kochał życie i miał poczucie humoru. Dziękuję, serdeczności - baba

Dużo czytasz! To miłe. Ja też. Lubię Tuwima - bardzo. Dziękuję, serdecznie pozdrawiam - baba

Miło mi, że się uśmiechasz, ja również - do Ciebie - baba

ma rację Magda, ciekawie piszesz Babo Izbo, Próbuję, to i owo, czasami jakaś dobra dusza coś poradzi, podpowie, i tak sobie leci. Dziękuję za czytanie i miłe słowa - baba

Dzięki śliczne, prześlicznie wspomionasz, ja trochę buduję, trochę remontuję, dzisiaj ten wiersz. Serdeczności - baba

Bardzo mocne uderzenie w tym wierszu! Twarde, mocne słowa - prawdy. W trzeciej za blisko siebie chyba:"co coraz to" i "coraz". "w tych blokach, co okna jak gwiazdy lśnią w betonie" - dla mnie - super! Całość bardzo mi odpowiada. Pozdrawiam - baba

- Można się przysiąść, ja tylko na chwilę! - Owszem, proszę mile, łaskawa pani! Zdążyłem zbrązowieć, a dryndy ani, ani, to ja sobie z gołębiami gadam! - caf się, frrruwa twoja mać!* - Co nam zostało z tych lat? Koncypuję; znów to szuranie słychać, oba Michały krążą coraz żywiej, Pegaz dęba stanął, zwinął skrzydła, migiem zaprzągł się do kwadrygi, poeci spod Picadora - Skamandrem spłynęli, ostatnie dorożki z ulic się ulotniły, a ptaszyska kapelusz obsrywają, gdy nie przepędzę na czas! - Czuje Pan ten ziąb, chłodno coś, twardo, kanciasto? - Przywykłem! Teraz siedzieć muszę, bo miasto - rade, innego tu wtryni. Niedługo, na pierwszy znak wiosny, spóźniony słowik zatreli w brzózce kwietniowej zaświergoli, zakląska, rozanieli. Kwiaty polskie rozrabacią skwery! Ludzie, jak pani przysiądą, poradzą - jak za rzepkę ciągnąć! - Siedzę więc i nie narzekam! Oglądam te riksze, co śmigają po Pietrynie; krzepkie jak lokomotywy, może tu któraś zawinie dobrodziejko, to i czekam! - A co z zakochaniem, Panie Julianie, jak Pan znajduje, dobry to czas? - Że niby, ja - Sokrates tańczący, niezłego mam nosa? Błyszczy, jak psu jajca, lecz w każdym calu - afektów to glans! - Dziękuję Mistrzu, komu czas - temu w drogę! Przepraszam, czy „na szczęście" - też mogę? .................................................................................. *cytat z wiersza Juliana Tuwima "bal w operze", w wierszu zawarłam kilka tytułów utworów Autora

Egzystencjalny dylemat każdego człowieka - konieczność dokonywania wyborów: "opłatek czy kokaina", dobry wiersz, nawet bardzo! Pozdrawiam - baba