Lena Maj

ty - bóg Amon ja - mogłabym być westalką twoich ramion ty - wiara w cuda ja - nieodgadniona mroczna ułuda ty - wszystkim ja - niczym Jin i Jang Spełnienie snu Chińczyków

Wyjątkowy. Kiedyś napisałam bardzo podobny. Telepatia? Nie, raczej przypadek, ale dzięki temu wiem, że istnieją ludzie, którzy czują tak jak ja. Witaj na mojej planecie.

Już cisza natrętna Nocy szepty przerywa Wznoszę oczy ku niebu Dotykam szkła - przemarzniętej zimą szyby Słyszę tupot mysich nóżek Słyszę lot ćmy pod sufitem Przemierzam oceany sekund By wzlecieć ku górze Ku Itace nieporadnych ramion. Biały księżyc zazdrością pluje - źle ukrywanym gniewem, Snem, kruszynami marzeń - wprost na twoją głowę Śpij spokojnie bo ja już nie mogę

Czarnym tuszem Sadzą z piekła Oko duszę Szafir z pudełka Oklejonego taśmą - nagraniem Jak się z nią kochałeś pac wypadł pędzelek - wyślizgnął się z ręki zapłakanej właścicielki zostawiając ciemną smugę wyjściowej sukience szkłem narysował kroplę krwi na podłodze w łazience.

Nie jesteś jak wszyscy Nie jesteś dla wszystkich Lecz masz coś Czego nie ma w oczach Tych pozostałych innych Tam za zielenią mchów Irlandii Drzemie dusza Pierwotnym pięknęm Poruszasz moje serce