Sławomir_Leman

czytam co piszesz, nie mam jeszcze zdania na całość,wyrażasz się dłuższymi formami,dużo opisów które same moga znaczyć wiele,nie będę Cię oceniał bo nigdy tego nie robię,odczytałem tu osobę która żyje w sprzeczności z sobą i przeciw światu do którego "mimo" chciała i moze nadal chce należeć,tyle wyczytałem,jak coś z tego chciałaś przekazać to udało sie :) ! z pozdrowieniem

tak samotnie kocha się najciszej w poprzek nocy gdy cierpienie zaczyna śpiewać łatwo zgubić sen matka jak pajęczyna czyha spleciona byś przypadkiem nie zapomniał o oddechu życia chociaż płomień upiornie topi życiodajny wosk to jak duch szukam ciemności

mów do mnie zapomniałaś że ze mną się rozmawia znów dzieci nie dzieci nie są przypadkowe to rodzice są przypadkowi te drzwi trzasnął wychodząc płakałaś to wyrzucenie jego butów wiesz za bardzo się poświęcasz