Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Chris_Szpakowski

Użytkownicy
  • Postów

    28
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez Chris_Szpakowski

  1. przełam swój lęk
    rozgnieć go w pył
    i zacznij żyć

    pełnią siebie i ciebie
    chcę zacząć przeżywać
    co się stało?

    życ na nowo
    sobą i dla siebie
    pełni miłości, ufności
    w nas samych
    pełni obaw i strachu
    niepewni w pewności
    kochający lecz zamknięci
    ile jeszcze?

    juz niedługo
    nadal kochający
    tylko drzwi już otwarto

    Amen.

  2. Dormo,
    nie odbierz tego jako zwyczajnego i mało wartego pochlebstwa, ale przyznaje że choć wiersz jest "szkolny" jak sama okresliłaś, to warto było przeczytac do końca... puenta jak dla mnie ciekawa i chyba troszke zaskakując - bądź co bądź wypowiadam się jako amator, ale w moim przekonaniu - wiersz w odbiorze pozytywny...
    pozdrawiam

  3. Chciałeś tak bardzo żyć
    miałeś wolę przetrwania
    kochałeś to, gdzie zyłeś
    chociaz świata nie ujrzałeś
    - zdecydowano za Ciebie
    dlaczego
    kto dał jej prawo?
    A teraz milczysz
    chociaz chciałbys powiedzieć:
    Kocham
    I to wszystko
    nic juz po Tobie nie zostało,
    nawet pamięci zagłuszonej
    sumienia stłamszonego
    i tylko przeraźliwy krzyk
    - choć ona pragnie -
    nie pozwala zapomnieć
    Ciało spopielone, grób nieznany
    i czrana karta w życiu
    -widmo człowieczeństwa,
    której już nic nie wybieli

    ś.p. Mały Człowieku

  4. Nie bój sie,
    idź przed siebie
    odważnie
    z radością,
    nigdy nie upadaj
    choć to takie ludzkie
    Nie bój się żyć
    bo szkoda czasu,
    bo raz żyjesz
    i chocby mówili Ci
    że nie,
    że źle,
    Ty idź!
    bo jesteś jeden, jedyny
    niepowtarzalny - istniejąc
    wielki i marny
    w swoim losie,
    na złamanie karku
    i radość niebiosom
    i sobie samemu,
    człowieku

  5. Krew... ta Twoja, nie inna...
    Płynie strumieniami, potokami
    łzami, grzechami, rozstaniami
    a sama taka czysta...
    i zbieraja ją, zbierają w czary
    i pija i leją
    i tak wkoło, bez końca
    a źródło niewyczerpane jedyne
    i święte...
    a Ona jak purpura lecz Boska
    obmywa i oczyszcza jak katharsis
    i co dalej?
    daje życie pełne świętości, mądrości
    męstwa, męczeństwa,
    bólu, radości
    błogosławieństwa
    Bo wtedy Ja w Tobie,
    a Ty we mnie
    na wieki wieków
    amen
    Chrystusie!

×
×
  • Dodaj nową pozycję...