Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Donika Kuźniewska

Użytkownicy
  • Postów

    109
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Donika Kuźniewska

  1. Bartku mój drogi przyjacielu bądź cierpliwy......
  2. Przychodzą w życiu człowieka takie momenty, kiedy zamiast spać zaczyna on mysleć nad własną egzystencją, nad samodoskonaleniem. Zaglądam do swojego wnętrza i co widzę? - kilka poukładanych w szufladkach cech charakteru, rozrzucone na podłodze zmieszane uczucia. Zaglądam do pierwszej szufladki, jej błyszczące uchwyty wołają - chwyć za mnie i odkryj moje wnętrze! Więc robię tak jak ona mnie zachęca..... a tam w szarym rogu leży złożona w kostkę miłość. Resztę wnętrza tej pierwszej szufladki wypełniają wyprasowane i złożone, poukładane jedna na drugiej nadzieje....... chwytam za jedną nie kruszy się pod dotykiem moich palców- jest silna, zahartowana..... pewnie już stara.... i zaczynam wspominać chwile kiedy kilka lat wstecz, klęcząc przed Bogiem prosiłam Go o lepsze jutro. Już pamiętam miała na imię -Nadzieja na lepsze jutro.!
  3. Mnie osobiście bardzo się podoba... Czytałam go jako jedna z pierwszych jeszcze przed zamieszczeniem tutaj i od samego początku wstrzymuje przy nim oddech - takie jest życie
  4. dzieki i tez pozdrawiam
  5. Za późno na wszystko Za późo Po narkotykach inny świat Inna krew płynie w nas Nieczysta osaczona Zaplatasz warkocz życia Ogrodniku duszy o ciała Siejesz ziarno goryczy Zbierasz plony smutne Człowieku biedny sprzedałeś swe zycie Wyryłeś skazę na swoim życiorysie Przenigdy nie wrócisz - ze świata aluzji
  6. dla mnie bardzo pretensjonalne i bardzo płytkie ,,dno'' (chodzi o przesłanie) pozdro.
  7. inni dostrzegają coś bardziej twórczego i poruszającego a nie każdy wiersz musi dac się zaśpiewać .....
  8. Za późno na wszystko Za późo Po narkotykach inny świat Inna krew płynie w nas Nieczysta osaczona Zaplatasz warkocz życia Ogrodniku duszy o ciała Siejesz ziarno goryczy Zbierasz plony smutne Człowieku biedny sprzedałeś swe zycie Wyryłeś skazę na swoim życiorysie Przenigdy nie wrócisz - ze świata aluzji
  9. Przemoc dotknęła świat Skrajem swej dłoni Zacisnęła w pięści Oblała krwią Podpaliła ląd Uderzyła w oblicze ludzkości Gniewna uwieziła miłość - służącą pokoju
×
×
  • Dodaj nową pozycję...