M_arianna_

@Henryk_Jakowiec Jad odgromić, i morg dodaj!

@Henryk_Jakowiec Uczuć tutaj doń nie żywię, więc odpowiem jadowicie; wyśpij/że się na pokrzywie, to jest kurs na zdrowe życie. Nim zostaniesz bardzo sławny, Niech Ci zdrowia nie ubywa, A to przecież takie męskie, gdy niestraszna Ci pokrzywa. Nim wypiszą na banerze Twoje imię i nazwisko, ja Ci to doradzam szczerze; ś/pij z pokrzywą;) Ot, i wszystko.

@tomasz_zawadzki Lekko i płynnie się czyta. Tylko ten grom... Jak ze starą jabłonią; już nigdy z tego się nie otrząsnęła. I zniknęła doszczętnie, też w ogniu. Pozdrawiam.

@Dekaos Dondi Między krzykiem, a ciszą(?) Potrzebne jakieś panaceum...

@Maciej_Jackiewicz No właśnie; cała treść wywleczona z ciszy. Narobi się hałasu... I czynnik anielski w puencie. Słońce rozświetli temat za dnia.

@Cezary Posłuszny Dobrze byłoby zapewne, gdyby każdy chciał przemyśleć... Każda para. Dobrego dnia.

@Waldemar_Talar_Talar Sądząc po samym tytule, to pająk śni o świetliku, albo marzy mu się mucha w złotych klapkach. Pozdrawiam.

@Henryk_Jakowiec KATALOGOM SMOG, OLA - TAK.

@WarszawiAnka A KRONIKARZ, RAK, I NORKA.

@Henryk_Jakowiec A da blado powidła; dał, i w opodal bada.

@Henryk_Jakowiec Ba... białowąs, a rasą woła; i bab!

@WarszawiAnka @WarszawiAnka @WarszawiAnka - SAMA KUKAJ. - ANNA... RANNA! - JA KUKAM? - AS...

@WarszawiAnka A DARO MU - KUMIE - JEJU; TO GOTUJE, JE, I MU - KUMO - RADA.

@WarszawiAnka Z kim walczę albo O co walczę? Może walczysz wytrwale o sukces na miarę, i żeby udowodnić, że "nie ma rzeczy niemożliwych." Pozdrawiam.

@Marcin Krzysica Ładnie wyszło, jest w treści coś z prawdy. Nie znalazłam w dziale na gotowo.

@WarszawiAnka - Na łonie i natury ruta? - Nie, ino łan.

@siedem życzeń Dziękuję. Wzajemnie pozdrawiam.

@Sungura Celna puenta. Pozdrawiam.

@Henryk_Jakowiec O, tatara mam. Ara, Tato.

@WarszawiAnka KELNER, TREN - LEK.

@[email protected] Dzięki. Słońca dziś nie za wiele. Wzajemnie pozdrawiam. @WarszawiAnka - O, babo... to lato! To ta; - lot. - O, babo...

Na łonie natury... Pod koniec lata wietrznie, i mgliście, nastały chłodne poranki, I wybarwiają się cudnie liście - podglądam świat zza firanki. Już babie lato ścieżki przeplata, w dal się unosi, w powiewie... Snują pająki babiego lata nitki - osiadłe na drzewie. Na polnych ścieżkach sieci wysnute, lecą pająki wraz z nimi; znów przesiedlają się - włosy siwe w przestrzeni już rozpuściły. Pod koniec lata wieczór zapada wcześniej... szarzeją kolory, I tylko w górze lśniąca plejada gwiezdna rozświetla humory.

@Stary_Kredens Uważam, że słaba jest forma utworu, przez co treść się gubi. Trzeba było na Warsztat jeszcze. Interpretacja dowolna; Miał wszystko, by żyć dobrze; - młodo "zdeptany na zmycie" - dziś problem gnębi autorkę, jaki karb dźwigał przez życie (?) Ubierał się na zielono, by odtąd czuć się myśliwym; mówił/nie mówił - mówiono - nie wasza sprawa, wnikliwi. Życie to nie eksperyment, na próby nie ma już czasu; dajcie mu spokój, wnętorzy - czy ma uciekać do lasu? Pozdrawiam.

@samm Pewien kasa/nowa z Owąd dosyć znany, traktował kobiety, niby te warany. Poderwał ich wiele, I mylił, jak ciele... Na dodatek facet wcale nie był "dziany".

Ot, ale i babie lato. Ci nici, ci nic. O, babie lato, kot, ale i... babo. Ma tamę pająk, a jaką japę ma tam.