_Marienka_

więc teraz złota poszukiwać trzeba, skoro wskazała miejsce tęcza z nieba, tylko mnie dziwi ta wskazówka srodze, że to wypada za miastem na drodze

stanęła tęcza raz na kształt bramy, ja szłam z ogrodu z jabłek koszykiem i pod tą tęczą, z zachwytu jęcząc, grzałam jabłuszka barwnym promykiem

A wiosną latem i jesienią, gdy się kolory wokół mienią, to może w tęczę się owinę od głowy aż po samą zimę.

Gorzej, bo wcale go już nie widać, wsiąknął, dosłownie efemeryda, tylko płaszcz został, bo to już wiosna, a ten pan to był zimowy brzydal.

Podobno miał też swe koźlęta, lecz - jak to się stało - nie pomnę, podobno je chował na serkach, zjadały te serki łakomie.

Tak, prawda, był w jasnym, modnym dziś kolorze z dodatkiem cytrynki przygaszonej w zboże, lecz co mi w tym tańcu po takim łamańcu, co to na poręczy krzesła taniec przespać może.

A huncwot Koziołek Matołek zawinął swe rzeczy w tobołek i gdzie oczy ponieść mogą wnet wyruszył krętą drogą.

Zabrzmiały dźwięki poloneza, lecz płaszcz był tylko za tancerza przez poręcz przewieszony ten tancerz ułożony, czas zacząć taniec... nie przybieżał.

Ja ba da ba jaskiniowcy, a w jaskini nietoperze podwiesiły cały sufit, choć za bardzo w to nie wierzę.

Wówczas jeden cichy wulkan nagle się obudził, lęk ogarnął dinozaury, a także praludzi, a z piorunem to przyjemność przecież się nie zdarza, zatem bali się praludzie strzegąc inwentarza.

A kto dziś w nocy charczał na schodach? może to misio, choć troszkę szkoda; w barierkę natłukł, jakby się zatruł... Czy teraz na takie harce jest moda?

Ta pszczółka użyła fortelu, a miś dał się nabrać, jak wielu, że wszystko ma z głowy i ruszył na łowy, tymczasem ma żądło w fotelu.

Ty jesteś, gżegżółko, sadystką i przez to źle kończy się wszystko; i nie ma już pszczółki a misio do szkółki, bo dzisiaj w pasiekach ma disco.

Hoża koza, rzec inaczej, 'na pochyłe drzewo skacze', a gdy Jędruś musiał, to hop na Jędrusia, teraz Jędruś gorzko płacze.

I w znanym serialu się święci, że Bruk dziecko ma z własnym zięciem, bo siła jej taka; skusiła chłopaka i kochał się w niej bez pamięci.

Ja o tobie wszystko wiem, jak zgłodnieję, to cię zjem, niedźwiedź wesoły rzecze do pszczoły... zadziwiona pszczoła tem.

A ta pani z limeryku narobiła w Pile krzyku i Pilanie bardzo mili nadal będą rozwodzili.

Parzę 'Tschibo' albo 'Galę', bo smakują doskonale, jedno jeszcze muszę rzec tu: bywa, bywa... po turecku.

Nie złapałam puenty w j.w. komentarzu, bo w sprawie cytrusów nie miałam urazu.

Ja zaś, bez przymusu, w skrzyneczkach cytrusów z satysfakcją 'grzebię'; robię to dla siebie...

I mnie wyższa 'siła' wcześniej obudziła: przemyślawszy sprawę zaparzyłam kawę...

Może Madej wiedział to, co powiadają, że 'tym Pan Bóg daje, którzy rano wstają'?

A jak wrzucić truskawki do mleka i cukru co- nieco dosypać, i przez chwilkę to razem roztrzepać, tylko pić... i nie warto narzekać.

Pewna pani z miasta piła właśnie z Piły pochodziła, co nad rzeką leży Piła, a ja, cóż ja... ja nie piła.

Może był budzony prądem, że te myśli miał niemądre i choć rzecz to niesłychana, to napadał Madej z rana.