myślątko

dla mnie jest zrozumiały, ale ja pamiętam jeszcze mojego pradziadka :) też miał taki sposób mówienia i układania wyrazów w zdaniu, kwestia przyzwyczajenia, a to po prostu taka konwencja

w pierwszej strofie masz rym aa bb a potem ab ab, no i takie klasyczne wiersze oprócz rymu powinny mieć wyraźny rytm a to już kwestia równości sylab w wersach i akcentów, jesli to twój pierwszy rymowany wiersz to całkiem całkiem... choć nieco częstochowsko ;)

dosłownie.... temat narzuca często sposób jego wykonania niejednolitość wiersza świadczy że temat był przemyślany wiele razy i pewnie za każdym pojawiło się coś innego próbuję spojrzeć z punktu "ono" kiedy stabilny świat rozdziera się z łatwością zleżałego płótna...

wyraźnie w wierszu są jakieś złe uczucia, przypominają mi sie nastroje Mozart-Salieri, nie chodzi mi o różnicę między geniuszem i rzemieślnikiem, tylko o podłą ukrytą zazdrość, pogardę wypływającą w własnego charakteru a nie z realnych i możliwych do oceny stanów. Czuję że to miał być w założeniu wiersz który ośmiesza...... zrobiło mi sie smutno, że ktoś kto pisze wiersze pisze TAKIE wiersze

jakaś bzdura bez sensu, przepraszam ale tak odbieram

mogłoby być sennie i na dobranoc gdyby nie te spieszczenia