tadmi

Pani Agato, bardzo dobry wiersz, niestety - są tu jeszcze ingnoranci, ale pomińmy to milczeniem. Zapomina Pani jednak o zasadzie, że mniej - znaczy więcej oraz że wyróżniki są potrzebne tylko wtedy, kiedy inteligentny czytelnik może się pogubić, w innym wypadku są przegadaniem i zwrotem wprost do czytelnika leniwego. Piję tu oczywiście do słynnego "ego" (to termin zbyt złożony, żeby być równoważny potocznemu "ja"), piję tu też do kursywy. Kilka poprawek zasugerowałem "na" tekście. Ładne zestawienia opozycyjne (troszkę źle się czyta tylko "tu tam"). Bardzo dobra, mocna i liryczna pointa, która pozwala na wieloznaczną interpretacje wiersza. Czyli: super.

może coś z tych zmian? proszę jednak nie przegadywać, to słowo na końcu, choć jedno, zabijało cały wiersz (jak śmierć) "muszę pamiętać [color=red]-[/color]żebym nie zapomniała" ten wers chyba tez jakoś do zmiany (pamiętanie - zapomnienie) ładnie pani pisze i trochę zupełnie inaczej niż kiedyś, ale tak jest lepiej - żywiej

Są różne momenty, tylko dlaczego? i skąd? tyle ckliwości? samotnej? ;D

i nieważne, która strona zadowolona, kiedy d jest już dobrze skrojona :D

Może warto pobawić się z rytmem? :D

victoria? zachwycam się pana stylem komentowania - prawdziwa to sztuka.

Bardzo ładny i dobry kawałek POEZJI. Ładnie jest to zapisane w "opisach", jak pan powiada, choć nie są one beznamietne, a przez dystychiczny zapis i łamanie cząstek składniowych (mnóstwo świetnych przerzutni) zyskuje nośność i dynamikę (nie potrzeba więc klasycznie rozumianego rytmu - metrum - melodii). To ciekawa opowieść. Gdyby pan zechciał uzupełnić ogonek w "zapisuje" - byłoby prawie cudownie. Bo namawianie na zmianę "oceanu dźwięków" byłoby chyba przesadą?