Hanna Ciebiera

Przepraszam, staram się. Dopiero się uczę... :-(

Brdzo Panu dziękuję, Panie Wuren, napewno skorzystam z Pana rad. Naprawdę dziękuję.

Hmmm... całkiem możliwe.

Mój wiersz?? Podoba się Panu??

jakoś nie pasuje mi "zapamiętaj tak swoje życie", ale ogólnie, to bardzo ciekawy.

Możliwe, że jestem niedorozwinięta umysłowo, ale nie mogę się połapać... nic nie rozumiem...

hmm... Cóż mogę powiedzieć. Ciekawy, trochę trudno się czyta, zmusza do myślenia. A co mi tam użyję tego słowa, bo nie mogę się powstrzymać - fajne - metafory. :-)

Hmmm.. niktórymi momentami jest dość ciekawie, a niektórymi tak sobie. Ogólnie- dość ciekawy. Chyba trochę niedobrze się stało, że dwa razy urzył Pan słowa "cholernie"/"cholerny" . Bardzo dosadny, ostry, ale dobrze się czyta.

Cichy dźwięk gitary płynie... Zabiera mnie do innego świata, w którym nie ma bólu i przemocy. Muzyko! Trwaj! Uzdrawiaj moją duszę. Naprawiaj ludzi. Niszcz zło. Spełniaj marzenia. Dawaj nadzieję.

Po prostu genialny!!! Pana wiersz jest genialny. Prosty, łatwy w odbiorze, i taki "na czasie" Serdecznie pozdrawiam. Hanna Ciebiera

Mnie się podoba cały Pana wiersz - od początku do końca :-). jest świetny, jesli tak się moge wyrazić. Tylko rzeczywiście troszkę za dużo -mówisz-, -mówię-.

Hmmm.. nawet ciekawy. Bardzo lubię wiersze z dużą liczbą archaizmów. Śmieszny ten wiersz nawet. Rymy nie sa wprowadzone "na siłę". Dość dobrze się czyta.

Wyciągam rękę dotykam zmysłami noc. Pochłąniam czerń, głód stał się nie do wytrzymania. Zaczynam rozumieć krzyk ciszy - -to odbicie bólu tego świata. Nagle słyszę krzyk. Wycofuję się w nicość. Nikt nie może zobaczyć mnie - - porzuconego przez Boga, czarnego anioła.

Jednak, chć się nad tym zastanawiałam, to nic nie zmienię w moim wierszydle. Nichch będzie [wierszydło] takie jakie jest . :-)

Bardzo ciekawy wiersz :-). Hanna Ciebiera

Pani pisze, jak na mój gust niesamowicie :-)!!!! Hanna Ciebiera

Ten wiersz jest piękny!!! Jak wszystkie pani wiersze!!! Hanna Ciebiera

Ten, ten wiersz jest po prostu niesamowity!!! Wsłuchałam się (czytając go) w swoją duszę. Na chwilę się zatrzymałm. Ten wiersz jest piękny!! Pani naprawdę ma talent!!! Dziękuję, dziękuję za ten wiersz!!! Hanna Ciebiera

Naprawdę tak Pani sądzi?? Bardzo dziękuję!!

Czuję dotyk wody szepcze mi coś do skóry... Dzwięki głaszczą moje włosy przenikają do mojego wnętrza. Zapach zaczyna być niesamowicie kolorowy moje oczy widzą to czego nigdy nie widziały. Smak rozpala moje ciało ciepło jest wszędzie. Co to było???

Dziękuję za krytykę. Ale, to gotowiec nie jest... Ja jeszcze nigdzie nie widziałam wiersza o jesiennych liściach...

Słowa jak jesienne liście lecą zapomniane. Cisza. Myśli się kończą, zaczyna się noc. Bez snów. Ból. Umieram. Idę tęczowym mostem, na którego końcu jesteś Ty. Nadzieja. Znów będziemy razem. Jak słowa, jak jesienne liście niebędący w niczyjej pamięci lecz razem.

Dziwny, conajmniej dziwny.

Oddaje, to co czuję. Podoba mi się dodaję do ulubionych.

Oprócz tego, co zostało powiediane powyżej, mam do dodania, że nie panuje pani nad enterami. Zmniejszyłam ilość enterów, lepiej? :-)