Anna Siedem

Pamiętam Świece, które zrobiły na mnie wrażenie i nadal uważam, że ma Pan to coś, co sprawia, że Pana wiersze czyta się z przyjemnością. Ten również mi się podoba, jest inny niż Świece, ale to wcale nie umniejsza jego wartości Myśli, które jakoś szczególnie wzięłam dla siebie to: "Chcę ciągle chcieć: wyżej, aż zabraknie tlenu. Boję się być popiołem;..." "Idziemy drogą bez mostów do spalenia" "bosi, tłukąc za sobą butelki. A rzeczywistość" Dlaczego siódmy wers napisał Pan kursywą? To mnie bardzo interesuje, bo być może powinnam zrobić coś podobnego w moim wierszu, nie jestem pewna. Proszę o wyjaśnienie.

I za to szczere wyznanie mej wiary od razu mi się oberwało na forum. To chyba dobrze, tak ma być, prawda ma swoją cenę, chociaż jest za darmo. Kolejne pytanie brzmi: czy jesteśmy gotowi zapłacić tą cenę?

Pani Izo słowa "ruja i poróbstwo, jak Boga kocham" - są przepisane co do joty z Pani własnoręcznego komentarza do wiersza Pana Rybaka - tytułu dobrze nie pamiętam, coś tam z Małgorzatą. Więc proszę mi nie zarzucać przez jakie u-ó pisze się ten wyraz. Pamięć raczej mam dobrą, a z błędami ort. problemów nigdy nie miałam. Całą wymianę zdań czytałam i nie ubawiło mnie to wcale. Było mi raczej przykro, ale to chyba Panią raczej nie obchodzi. Co do misji - to jej nie prowadzę, nie należę do żadnego kościoła czy też sekty. Religii mówę nie, Bogu - tak, bo nie widzę na tym świecie niczego bardziej wartościowego od Niego. Mówię i piszę to, co czuję. Jeśli Pani to się nie podoba, to proszę nie czytać i przejść obok tego obojętnie.

Pani Alter Net i cóż takiego Pani tutaj udowodniła? Jestem jaka jestem, a jeśli złamałam regulamin tego forum, to proszę zgłosić. A ludzie, do których kierowałam powyższe słowa, dlaczego nie zarzucają mi tego co Pani? A Pani słowa "ruja poróbstwo" czym są, Pani Izo? Myśli Pani, że Św. Augustyn też by tak powiedział?

W pełni zgadzam się z tym, co powyżej. Czasami niedoskonały wiersz mówi o doskonałej treści i to porusza bardziej niż jałowe słowa. Pozdrawiam ciepło

Kasiu, wybacz, że na Ciebie padło to, co powyżej, choć Ty niewinna jak gołąbek, ale może to nie przypadek?

Szanowny Panie Rybak Jeśli to, co myślę zwyczajnie Pana nudzi, to po co czyta Pan tak zawzięcie moje komentarze, zwłaszcza, że ten powyżej nie jest skierowany do Pana. Tutaj raczej Pani Kasia i Pan Sosna powinni czuć się jakoś szczególnie urażeni, ale są to ludzie raczej innego kalibru niż Pan - wielki poeta. O ile mi wiadomo, żyjemy w wolnym kraju, gdzie kazdy pisze i mówi to, co chce. Skoro w dobrym tonie brzmi dla wielu ludzi słowo na literę k..., to dlaczego słowa z Pisma Św. mają być postrzegane jako coś nienormalnego? To podstawawowa lektura ludzi, którzy uważają się za wierzących chrześcijan, obojętnie jakiego wyznania. Więc w czym problem? Czy Biblia należy do kanonu ksiąg zakazanych na stronie poezja.org? Czy tutaj jest miejsce tylko dla takich jak Pan? Panu wolno powiedzieć wszystko - np."ruja i poróbstwo"itp., a mi nie wypada zacytować frag. z Biblii? Dobra farsa. Nie będziemy tu chyba bić się na słowa. Jesteśmy na forum poetckim, a nie w knajpie Panie Rybak, a to do czegoś zobowiązuje. Nie wchodźmy sobie w drogę i tyle. Nie mam zamiaru z Panem walczyć, bo niby o co? Niech Pan wykaże zdrowy rozsądek i nie walczy ze mną i z moimi poglądami, bo to na nic (jestem uparta, niech Bóg mi wybaczy, ale to święta prawda). Życie jest cudem, nie rzucajmy gnoju w ten skrawek nieba nam dany. Carpe diem, Panie Rybak, co złego proszę wybaczyć.

"Wiele zamysłów jest w sercu człowieka, lecz dzieje się wola Pana" Przypowieści Salomona 19,21 lub jak kto woli, Księga Przysłów 19,21

szkoda, że nie siedem...

miało być sosnowo jest adamowo trochę chłodu trochę wiatru błota nie ma zimy kolce betonu Wielbicieli tu bez liku, jeden mniej czy więcej, ale co tam, trochę wiatru tutaj wniosę, nie pozwolę w pustce zgasnąć.

"W niewiedzy od początku do końca. Dni mijają" "rodzimy się w momencie poznania, wychodzimy" "spopielejemy" To mi jakoś najbardziej coś powiedziało, przypomniało. Chyba będę podczytywać Twoje wiersze. Warto.

"zanim rzucisz we mnie kamieniem" to dla mnie najbardziej wymowne. Początek i koniec też dobry. Ogólnie, pobudza do myślenia. Pozdrawiam

Zdrowiej, zdrowiej, bo sytuacyjne poczucie humoru Pani Izy po prostu powala na kolana. A wiersz, jak widać powyżej, wywołuje pewne kontrowersje natury... Będzie Dialog ze Stwórcą III ? Oj, może być gorąco...lubię lato. Autora wiersza serdecznie pozdrawiam mrugnięciem oka. Życie jest piękne.

Chociaż wiersz już nieco zapomniany, pragnę pozostawić tutaj swój skromny ślad. Trzeba zdecydować, do którego Boga należy się zwrócić. Bo tak jak w życiu: jeśli wszystko naraz, to wyjdzie wielkie nic. Życzę poznania Jedynego, prawdziwego Boga. Biblia to klucz do Jego drzwi. Serdecznie pozdrawiam

Kasiu,pustka trochę mniej pusta? "niech co innego będzie twoim blaskiem" Pozdrawiam ciepło

Alter Net - nie mam nic przeciwko filozofii. Podziwiam Pani iście filozoficzny umysł humanisty - cyt."ruja i poróbstwo, jak Boga kocham", to język krasomówcy i poety. Widać, ze Biblii Pani nie tyka.

Zamiast czytać Augustyna i rozważać inne ciekawe teorie, radzę udać się do źródła i poczytać Biblię - tam Stwórca mówi sam co i jak. Po co iść drogą okrężną?

Kasiu, podoba mi się, próbujesz wypełnić pustkę? (jeśli mogę spytać) Myślę podobnie jak Pan Rybak - smutny i ważny tekst, no i może rzeczywiście ta wielka litera na początku jest zbędna?

A mi się podoba, co nieco można by poprawić, może trochę "uprościć"? Aż zachciało mi się wakacji i tego namiotu. Pisz następny Justynko, chętnie przeczytam. Pozdrawiam.

Chyba wybiorę się do tego szulmierowskiego powiatu "mocny las zakręcony wiatrem zdał mi się wart szerszej uwagi" więc "komu w drogę, temu czas" (nie wiem czy coś nie pokręciłam, bo pora już późna) Pozdrawiam

Kasiu - carpe diem dla Ciebie i dla mnie. Pozdrawiam

Gdybym powiedziała, że mi się nie podoba, skłamałabym. Właśnie takie klimaty lubię. Nic dodać, nic ująć.

Wiersz bardzo ciekawy, ale jakby nie dokończony? To tylko moje skromne zdanie. Jest w nim to coś, iskra poezji, w pozytywnym znaczeniu.

Szkoda, że autor nie ma ochoty czy też odwagi wyjaśnić coś więcej. W końcu od tego jest to forum, a może sam zagubił się w tej mistyce?

Myślę, że ten "wiersz niełatwy, ale konieczny" może mieć co najmniej trzy wymiary ( nie wiem czy autor się z tym zgodzi ), a mianowicie: - wymiar historyczny (totalitaryzm) - duchowy (związany z wiarą) - indywidualny (słowo zabijać może mieć wiele znaczeń i tytułowa pogarda również) Czy raczej nie powinnam tego tak odbierać ? Proszę mnie oświecić. Lubię jak utwory są wielowymiarowe, często próbuję tak czytać wiersze i nie tylko (np.Biblia jest znakomita pod tym względem). Z różnych punktów widzenia można odczytać rózne ciekawe rzeczy. Ale chyba nie o to Ci chodziło? Co o tym sądzisz? (PS.Jesteś historykiem, polonistą,coś w tym stylu? jeśli mogę spytać, nie musisz odpowiadać)