Tristan 350

nie było linczu???????????:) Ciesze się że moje sugestje są przydatne, chciałbym przeczytać odmieniony.Pozdrawiam

Hmmmmmmmmmmm Jak na debjut nie szczególnie mnie Przekonałeś, ale początki zawsze są trudne, nie załamuj się!!!!!!!!!!!!!!!!!! Co rzuciło mi się w oczy to masa powtórzeń.---> Wielokrotność używania tego samego słowa. treść wiersza jasno wskazuje na nieszczęśliwą miłość w tym przypadku Aniołów. Bardzo często stwierdzasz oczywiste fakty, dorzucając do ich dodatkowe określenia tej rzeczy. "Zeszłaś do wzgardzonego świata szarości i pustki! Zeszłaś do świata bez miłości…"--->oprócz powtórzenia "Zeszłaś do", powtarzasz "świata","świata szarości i pustki!","świata bez miłości..." "!" "..." --->nie potrzebna interpunkcja, stwierdzenie oczywiste, jeśli, szare,puste, to wiadomo że nie ma w nim miłości, a wystarczyło zostawić same "świata bez miłości", reszta jest oczywista. Wiele do poprawy. jeśli chcesz to napisz do mnie ja przedstawię Ci swoją wersję. Nie będę tu się rozpisywał żeby Cię zniechęcić, bo sam zaledwie jestem tu od wczoraj.Pozdrawiam i życzę sukcesów na wyboistej drodze poezji, nie raz jeszcze się Potkniesz na kamieniach krytyki, ale grunt to się nie zrażać.Pozdrawiam Tristan350

2007-03-05 …gdy podlecisz zbyt blisko płonącej świecy……. migotliwym płomieniem kusisz czarujesz drgającym blaskiem nocą samotnie tańczysz cieniem na życia ścianie oczarowany pląsem skuszony złudą nocny tancerz delikatnym trzepotem skrzydeł zmienia tańca rytm zahipnotyzowany wiruje z upływem nocy nie ma blasku ciepła zostały nadpalone skrzydła głupcze jutro ponownie zabłyśnie kandelabr zatańczy cień Tristan 350

Witaj. Wiersz bardzo poruszający, klimatem obrazuje smutek i rozstanie, samotność i ból. Bardzo bliskie mi klimaty, ale nie o tym chcę napisać.Żałuje że nie rozbiłaś go na zwrotki, w sumie przez cały wiersz przewija się opowieść i zaczynając kolejną historię mogłabyś zacząć od nowej strofy. Siadam przy oknie i piszę do ciebie list, którego nigdy nie wyślę. Nie pytam, żeby nie słyszeć odpowiedzi… Jest noc, a na niebie fałszywe gwiazdy. Światła w oddali nie chcą mi pomóc zobaczyć. Nie pytam, bo się boję, że gwiazdy znikną z mojego nieba a ja nie wiedziałabym co mam bez nich począć. Moja dłoń jest pusta bez Twojej. Moje oczy gasną, usta bledną. Zapomniałam, że istnieje przeszłość, że był ktoś inny. Pomóż mi zbudować moje skrzydła inaczej uschnę samolubnie. Oddałam Ci swoją namiętność, ale Ty o tym nie wiesz. to jest moja sugestja. Nie pytam, żeby nie słyszeć odpowiedzi…-------->sugerujesz odp. czytelnikowi, niech sam pomyśli,jeśli nie pytasz to nie po to żeby otrzymać odp, tylko dla tego że ją znasz ,albo nie chcesz jej poznać. nie chcą "mi" pomóc zobaczyć.--->nie potrzebne te mi piszesz o sobie,to wypływa z tekstu że gwiazdy znikną z "mojego" nieba "a ja" nie wiedziałabym co "mam" bez nich począć.------>ta sama sugestia,zawalasz tylko czytelnika oczywistością "Moja" dłoń jest pusta bez Twojej. "Moje" oczy gasną, usta bledną.---->jak wyżej,"Twojej."-->dlaczego z dużej litery? Pomóż "mi "zbudować "moje" skrzydła inaczej uschnę samolubnie. Oddałam "Ci "swoją namiętność, ale "Ty "o tym nie wiesz.------>chyba wiesz co chce napisać?:) trochę nie wiem co mają skrzydła do usychania?no ale daje do myślenia.Więcej nie będę się rozpisywał, bo i tak chyba zostanę zlinczowany słownie:(;) ale to tylko moja opinia, nie musisz jej akceptować.Pozdrawiam Tristan350

2007-03-03 …szczęście wieczoru, może umrzeć z nadejściem jutra… szczęście wieczoru umarło z nadejściem jutra pieściliśmy słowami zakamarki duszy zauroczeni namiętnością spijaliśmy słodycz nie mówienia czułość wieczoru kończyła rozkosz nocy ranek zabierał wszystko odeszliśmy w niebyt ciszy przelotem dotykałaś przepełniony nadzieją bezgłośnie szeptałem i nadal czekam samotnie słońce bladą czerwienią umierającej róży układa sonet niewypowiedzianych wersów nieme i zimne opadają na grób duszy Tristan 350