[Emocjonalne wymioty]

Moim zdaniem wyszło całkiem nieźle :)
Czytając nie odczuwam napastliwości.

[***(Dzień pod dniu)]

Dzień po dniu
białe łzy
tajemnice czekania
przez pustą kartkę
odgaduję powietrze
aż czyjeś zagubione dłonie
usłyszę w ciemności

[***(znów nie opowiedziałam)]

Flaki? Podroby? Nie wydaje mi się by takowe zaistniały w moim wierszu ;)
Chyba, że tajemniczym sposobem wyczytał je pan między wierszami...?

Cóż, nieporozumienia rzecz ludzka! Jestem otwarta na krytykę... ale takie odczytanie wprowadziło mnie w najwyższe zdumienie!!!

Nie chciałabym przeprowadzać interpretacji własnego wiersza, ale...
- serce na poduszce - to nie transplatowany organ umieszczony w sali szpitalnej
- żebro - może przypomnieć sobie biblijne stworzenie kobiety?
- kręgosłup - też ma pewne znaczenia, poza anatomicznym

[na sen]

Bardzo mi się podoba! Taki nastrojowy... pełen napięcia, zwłaszcza wersy:

"Między tym co jest
A tym co dopiero ma się stać
Między przebudzeniem a zaśnięciem
Między teraz a zaraz"

[***(znów nie opowiedziałam)]

Znów nie opowiedziałam ci o sobie
leżałaś z sercem na poduszce
uwolniona od żebra
na marginesie kręgosłupa

w zagłębieniu dłoni chowałaś tajemnicę
mogłam trzymać ją w dłoni ogrzewać
spojrzeniem

to na nic
nie wiedziałam kiedy żartujesz
prawda co najwyżej płakała po kątach
nielegalnie ujęta w paragraf

wypadło serce

[wątpliwość]

Poezja na łeb na szyję
okradziona z przecinków
rytmiczna post-sentymentalnie
we łzach
jak w ulęgałkach przebiera
z białego papieru
wykrojone życia
na miarę
epizodycznej śmierci

[****]

Cytat

no to nie wiesz, co to skoncentrowatość??? ;)))
przecież to nawet jak się czyta, to już powoduje napięcie. ;)

Niewątpliwie - odpowiedni nastrój też ma znaczenie...
nawet jeśli może wywołać pewne... niezrozumienie? ;)

[****]

Cytat

Zmieniłbym może tylko na "w łóżku" ;)
b
ps. skoncentrowaność (to jakieś nowe przetwórstwo? ;)

[****]

Cytat

Zmieniłbym może tylko na "w łóżku" ;)
b
ps. skoncentrowaność (to jakieś nowe przetwórstwo? ;)

[koniec drogi]

Bezlitosne i nieodwołalne ;)

[poranna herbatka ;)]

Podoba mi się. Tak... klimatycznie, swojsko i domowo.
Może zastanowiłabym się jeszcze nad końcówką?
Potknięć nie wskazuję - nie czuję się dość "kompetentna" :P

I chyba nie lubię ingerować w cudze myśli...

[Strach]

Sancho Pansa to był mężczyzna
uwiedziony przez złego Don Kichota
feministycznie rzecz biorąc
obaj od dawna stanowią przeżytek

umarła w kącie Dulcynea
moja mała pulchna lalka
już nie płaczemy

nas mnie dwie
chude wojowniczki ze strachem

w lewym rogu przeciągam się artystycznie
przeplatam niemoralnie
włosy
zawsze czarne
to tylko gra świateł
każe krzyczeć i się nie zgadzać
popłynie krew lub amaretto

w prawym rogu mówiono cicho
pachnę słodko malinami
głaszcząc po głowie powietrze
nawet się nie zachwieję
pod krzywa ścianą
ułożyłam harmonijnie uśmiechy

proszę usiąść
tylko sufit narzeka na kręgosłup

[Płatki]

Nastrojowo, wspomnieniowo... przekonywująco!