memento adsum

młodzieńczy romantyzm? a skąd wykopałeś łoże rozpaczy? a odmęty duszy? to absolutnie zakazane słowa, tak jak przestawianki typu 'sił nie miała'... zmień styl, bo tak niedaleko zajedziesz. poza tym temat wiświechtany jak....eee... i dlaczego "sapanie"?czyżby peel traktował podmiot swoich uczuć jak sukę? łeee...to aż nie pasuje... wyrzucić do kosza, ewentualnie napisać od nowa. pozdrawiam

był brzdęk nie o brzasku środkiem dnia świst śrutu okno okaleczył spadł i spanikował aniołek Antoni wrzask jak wrzątek września ucieka ucicha śmiech nie świeci lecz śmierdzi a łza uścisk łowi ulga nie umyka przecinki przewraca mała melancholia ciepły całus cieszy i uśmiech uskrzydla tylko tyle z okna

jak dla mnie to to przypomina tekst kiepskiej piosenki... ostatnia zwrotka już kompletne dno... pozdrawiam

poezja, nie poezja? nie ważne:) ale mnie się podoba:) chociaż dopieścić można:) ale nie jest wcale tak źle panie Eugenie:) pozdrawiam

nie umiem, nie umiem, eee, umiesz, tylko jeszcze o tym nie wiesz:) zejdź na ziemię i mocno stąpaj po ziemi mając głowę w chmurach:)i już:) pozdr.

fajny wiersz:) pozdrawiam

a ja się nie zgodzę: bo choćby ks. Twardowski-mistrz pisania wprost, bez owijania w bawełnę też można coś trafnie opisywać. co do tego wiersza: rzeczywiście, każdy z nas chyba dochodzi w pewnym momencie do takich wniosków i jest to temat jak najbardziej ciekawy. natomiast jak dla mnie za dużo w nim patosu i słów, które zużyły się gdzieś w romantyzmie "kruchy twór", "klęska", "zagubienie", "kroczyć" itd... strasznie górnolotne to wszystko. a gdyby to wszystko sprowadzić na ziemię tak, żeby czytelnik poczuł, że jak braknie oparcia, to się upada? hmm..wiem, nie tak łatwo, ale trzeba próbować:) pozdrawiam!

rzeczywiście, ładnie:) chociaż trzeba się wczytać:) pozdrawiam

pusto tu:) wydaje mi się, że to dlatego, że wiersz jest dość osobisty, więc pewnie dla Autora dobry i głęboki, a dla czytelników: to, co już było wiele razy. widzę, że jest dość nowy- może warto go odłożyć na jakiś czas, niech dojrzeje, może coś poprawić? to się widzi po pewnym czasie. a na razie gratuluję posiadania takiego Anioła:) pozdrawiam:)

a dziękuję bardzo! to chyba troszkę za bardzo o mnie żeby rozszyfrować, przepraszam. to nie jest mój pierwszy wiersz, a napisałam go bo miałam ochote coś napisać a totalne nie miałam pomysłu-dlatego jest bez wyrazu:) takie małe poczucie bezsensu. mimo wszystko dziękuję za fatygę:) pozdrawiam

zastanawiam się jaki przekaz ma opisywanie obrazów w wierszach. sam wiersz jest pewnie dobry technicznie(nie znam się) ale nie znajduję w nim nic dla siebie poza uciechą i przyjemnością z czytania. pozdrawiam

no to sobie poczekam.............:) również pozdrawiam pees. nie pan

ładnie się tu nowych wita... powiedzielibyście, że tekst jest do d... i już. wydawałoby się, że warsztaty są po to, żeby się szkolić, a tu kuku... no trudno:/ zonk:/

a dla mnie najbardziej niema z tego obrazu jest właśnie postać-stoi z przerażeniem wypisanym na twarzy, ale cała reszta malowidła zdecydowanie krzyczy:) bardzo ciekawy wiersz!

nie ma tekstu bez wyrazu? więc skąd tu się wzięła stonoga? wkroczyła między linijki zapełnia luki w moich myślach patrzę jak sznuruje osiemnastą parę słów braknie czasem czarny tusz zrobi trzy kleksy bo jak to? osiemnaście nóg i ani pół ręki! złamany tekst jak skrzywiony płot cicho skrzypi podpiera ściany