Izabela Bogocz II

Znika każdy dzień z oczu Wszystkie są takie same Takie same pełne płaczu Co noc, co dzień Twój cień w każdej sekundzie Nie ma dnia bez myśli tej Jutro jaki będzie dzień? Ten sam, wciąż płacz Nie było go bez Ciebie Był lecz z nim Tamta przerwa była Ona mnie uszczęśliwiła Dziwne Brak płaczu Dla mnie niezrozumiały Zaczeło mi tego brakować Teraz wciąż męcze się z tego powodu