maroon

Rażący w oczy penis mówi sam za siebie... I co poradzić? Komu sądzić, gdzie miejsce jego?... Pozdrawiam, m

oj, nie, ja nie o tym. :) nie - "pisanie chlebem powszednim", ale - "sensu powszedniego jak chleba"... przesiewam myśli przez papier, dopytuję - o co im chodzi? ;) Pozdrawiam, m

Dziękuję za uwagę. Efekt sprzeczności jednak jest zamierzony. Robię krok (na papierze) - i nie ruszam się z miejsca, bo nie decyduję się na nic. Ale osiągam wewnętrzny spokój. Więc jednak zrobiłem krok, choć... pozostałem w miejscu... Pozdrawiam, m :)

nie wierzę w cud, na który czekam. do każdego ze słów mam ale stawiam nie przed każdym zdaniem szybko przekreślam powielam zamazane odwlekam. dopiero największy głód powala mnie na papier. i robię krok i na przekór, i w miejscu staję.

treść... ciężka ogromna i pot z niej spływa ;) być może to celowe, dla spotęgowania chaosu, ale mnie osobiście przeszkadza, kiedy napawam się przyspieszeniem - to raz już pełna moc, to raz sto-oop - i dalej z kopyta... tu i tam - uszczknąłbym, dorzucił - tory wyrównał... choć - tak jak jest - to bardziej życiowe. "czarne myśli – pająki na ścianach" - ech, te same kamienie, które ja rzuciłem w fundament... pozdrawiam i wracam do tańca...