Mark Kitschmann

Świerszcz migoce a ta lampka stuka Co spojrzę co łypnę to ginie Światełko obnaża co sekundę Widnieje nasz zenit zbiegłości I Liniowo kołpaczy krągłości Skroiłem wzrokowo wyblaski To chyba ten czas. Co tak puka? Znów cisza odeśpię do jutra Przegapię. godzina wybije Przyszła na koślawych nogach Podgięła się o czerep domu Zajrzała czy nie ma nikogo Zaszedłem by nikt mnie nie ujrzał Udało się. Na czym to stoję? Za późno już ma mnie za szyję!

Tak! Budzi mnie ochota A pali mnie tęsknota A co tak pani patrzy Czy jakaś zakochana A może nie wyspana... Tak. Budzi mnie potrzeba A zabija grom z nieba A coś Ty taka blada Czy może obojętna Jak wtedy tam przed laty... Nie budzi mnie już Twoja Codzienna noc w nastrojach A może już nie kochasz? Pytałem tyle razy Weź gadaj jak z obrazem Choć strumień ciągle płynie Ta czarna magia kłamie Mówią też że to chemia Że serca krzty tu nie ma A ja miłość szanuję

Właśnie zastanawiałem się, czy ten wiersz do czegoś się nadaje. Znalazłem go w jakichś starych notatkach i wstawiłem na stronę. Dzięki za uświadomienie :]

Tak! Budzi mnie ochota A pali mnie tęsknota A co tak pani patrzy Czy jakaś zakochana A może nie wyspana... Tak. Budzi mnie potrzeba A zabija grom z nieba A coś Ty taka blada Czy może obojętna Jak wtedy tam przed laty... Nie budzi mnie już Twoja Codzienna noc w nastrojach A może już nie kochasz? Pytałem tyle razy Weź gadaj jak z obrazem Nie uciekaj kochana! Ja kocham Cię i z rana I w nocy, kiedy płaczę Daj jeszcze mi zobaczyć To samo zdjęcie stare To miejsce gdzie tańczyłaś Ze mną i tak się śmiałaś Te stare czasy razem Choć krótko to się działo Ja wiem że warto było Ten strumień ciągle płynie Ta czarna magia kłamie Mówią też że to chemia Że serca krzty tu nie ma A ja miłość szanuję Pamiętam każdą chwilę Lecz nie pamiętam wcale Pamiętam jak mówiłaś A nie pamiętam wcale Pamiętam co lubiłaś A czego nie pamiętam Pamiętam - pamiętałem Czy kocham? - czy... ?

Cz.P. - ciekawy pomysł, fonetycznie itp. wszystko ok. ale intencję miałem taką, żeby ta "ręka" była "w grzech". Czyli "podniesiona ręka czyni grzech", ale ujęte w skrócie ;) Pozdrawiam i dzięki wszystkim za ciepłe przywitanie... Jak tylko uschnie limit to wstawiam nowy wiersz.

Mój pierwszy wiersz na tym forum i zarazem pierwszy tak naprawdę wypuszczony na świat, bo do tej pory publikowałem je tylko na cichych blogach, które odwiedzały "gorące piętnastki"... Czekam na krytykę :)

Powstańce wy co krojąc chleb Patrzycie w świt Zostało wam niewiele chwil By dotrzeć tam Gdzie każdy z was pocałuje Przywódcę mas Bo tam kto chce dociera w raz Lecz nikt nie wie Co stało się z zapadłym dniem Rozpłynął się Powstały dziś fabryki kart O los gra trwa A przegrasz ty bo póki czas Zamyka tych Co bunt podnoszą z ręką w grzech I szkoda ich Dopóty się obraca glob I tańczą w gniew

Matko nie płakałaś już od lat Za co dajesz mi ten oschły czas? Powstań do mnie spójrz mi w oczy raz Jeszcze mamy dzień calutki patrz! Powiedziałbym Ci co czuję lecz One mają mnie głęboko gdzieś I nie wyjdzie z tego planu nic Żadna z nich nie daje znać do dziś Tylko Ty mi jesteś bliska wiesz? Siedzi to głęboko we mnie gdzieś I nie umiem spojrzeć twarzą w twarz By wymówić słowa które znasz Kiedy małym był mówiłem je Tak jakby z nut - Mamo kocham Cię

Kiedy zmieniam hasło wyskakuje jakiś błąd... Nie mam zamiaru logować się jakąś plątaniną znaczków, której nigdy nie zapamiętam.