eMODeO

podoba mi się... od razu po przeczytaniu, wiersz stał się mi bardzo bliski, gdyż odzwierciedla również moja uczucia... "(...)ręce dumnie noszą blizny twarz nie kryje słonych wzruszeń (...)" zwłaszcza te 4 wersy...

Mnóstwo ludzi z podkulonymi ogonami, przemykających chyłkiem wzdłuż ściany... idą z opuszczonymi głowami, z minami jak na skazanie, z duszą na ramieniu, z sercem w gardle idą... ale jakby nieżywi... żyją, ale nie ma w nich człowieczeństwa ...umierają... aby znów na nowo odrodzić się: w naszych słowach, myślach, gestach... ...śmierć cielesna to nie koniec- to dopiero początek...