Anna Pszczółkowska

sory Klaudiusz, pomyliłam Cię z Marią przez pośpiech. Myslę,że mi wybaczysz to potknięcie:) Pozdrawiam

Podoba mi się twój sposób postrzegania. Żaden ze mnie krytyk, ale w jednym werseciku ciut zachwiał się rytm. Dodaję do ulubionych:)

Mario, widziałam i są cudownie lekkie i nieuchwytne jak nasze myśli

Dziękuję za komentarz. Cieszę się, że się podobał. Pozdrawiam cieplutko.

Lubię ciszę wieczoru Gdy tykanie zegara na ścianie Zgrywa się z cichym biciem Mego serca Chwytam piórem myśli Pędzące niczym młode źrebaki Wśród trawy szumiącej wolnością Odwieczną pieśń radosci Wiatr nuci nad równiną Jest tylko przestrzeń i czas Podają sobie ręce w dzikimtańcu Niczym szaleni kochankowie Czy to nie piękne? -powiedz-

Złotą tarczą słonecznika Odmierzam strumień czasu Przepływający mi przez palce Małymi nasionkami nadziei Pestkami słonecznikowego zegara Sycę samotność Teskniącą za tobą nienapisaną strofą kolejnego wiersza Niczym Kopciuszek Przebieram ziarenka Odrzucając puste pestki Długich godzin bez ciebie Każda pełna szumi cichutko Naprędce nakreślonym wierszem I nadzieją powrotu Otulona złotym blaskiem ogrodowego zegara W którym wróble toną radośnie Bez pamięci o jutrze Czekam -Liczy się tylko teraz-