Natana Noire

Warto było spróbować :)

I znów chaos, Poplątanie myśli i uczuć. Brak nadziei na lepsze jutro, Brak dowodów na to, że żyć warto... Nie wierzysz? Dlaczego? Bo widzisz jej uśmiech, Pewny, radosny krok. Bo słyszysz jej śmiech I słowa... "Życie jest piękne, Nie ma czym przejmować się!" To tylko maska codzienności. ... Ona zna jej prawdziwe myśli, Jest świadkiem jej łez, Niemego, rozpaczliwego niekiedy krzyku. Tak, Ona widzi wszystko. Nie okłamie Jej nikt. Ani Ty, ani ja, ani ONA. Nic nie ukryje się przed oczami Nocy...

Podoba mi się jedno: "dobranoc słodka" tylko to... ale cóż, każdy kiedyś zaczyna(ł) ;)

bardzo ładny wiersz... a tęsknota potrafi cieszyć, uwierzylibyście?

Każdy lubi to co lubi i jeśli Ty lubisz pisać wymuszone wiersze to... Cóż, przykre. Chociaż z drugiej strony nieustanne ćwiczenia czynią mistrzem, ale chyba jednak nie w poezji.

Ale wielokropki są takie fajne... :P Dobrze, spróbuję ich unikać. :) Ale to nie łatwe, bo one strasznie się lubią wpychać, wszędzie.

Jak weny brak to nie powinno się pisać... Nie można robić czegoś takiego, jak pisanie "na mus". To zupełnie bez sensu. Staraj się tego wyrzekać.

No tak, ale wiesz... Ostatnio np. "Powieszony Chłopiec" okazał sie kobietą, więc to było na wszelki wypadek ;) I nie zaczyna się zdania od "(a) więc" :P

Jeśli chodzi o przecinki, a dalej wielkie litery... Cóż, mój ulubiony sposób zapisywania wierszy ;) Niestety z rytmem jakoś tak cieżko. Miejscami dotkliwie dawał się we znaki jego brak... A temat fajny. :)

Ja bym to nazwała... chmm... no właśnie, jak? Cóż, wiersz to to nie jest. Raczej ubrane w słowa pourywane myśli. Nie, nie pourywane. Ale myśli, przepływajace, chwilowe... Ulotne... Nie wiem, lecz na pewno nie wiersz. Nie tędy droga :)

Przekonałeś mnie Fagot... :) Chyba dziś nad tym popracuje... :)

Sugerujesz bym spróbowała napisać ten wiersz od początku...? A wiesz,że wierszy się nie poprawia? :P Przynajmniej mi się tak wydaje, ale... mogę spróbować napisać to jeszcze raz... :) Dziękuję za komentarz. :)

yyy i co to ma być? Czy jeśli stwierdze,że nie łapię tego to będzie źle...?

mnammm... i jeszcze sałatę i szyneczkę! heh, chyba pójdę zrobić sobie kanapkę ;P a potem napisze o tym wiersz! to jest myśl! to jest wyzwanie! ;D

Widać tylko ja gustuje w banałach... :P Jak dla mnie ładnie. Banalnie, ale jednak. Ale może to od nastroju zależy...?

Księżyc w pełni taki znów zwykły nie jest... Ale ta kanapka z serem była ciekawa ;D

"w oprawie tego rodzaju może coś udać się dobrego" Krzysztofie... Co miałeś na myśli, bo nie zrozumiałam?

a może to o aniołach stróżach czy cuś... :P Owszem, poprawienie tego "chuczenia" coś dało, niewiele ale jednak :) Nie moje klimaty, nie rusza mnie. Budowa może i poprawna, ale wrażenia... no właśnie. Brak wrażeń. Jeśli rozumiesz o co mi chodzi. A pisanie o prostych rzeczach może być ciekawe. Muszę kiedyś spróbować. Dzięki Lobo! ;)

ostatnia zwrotka jak najbardziej okey, a ta twarz "przyspawana" i świerszcze z "protezami"... nie, to nie dla mnie. :/

pomysł fajny, ale wykonanie kiespkie. Znaczy ten brak rytmu jest dobijający... strasznie cieżko się czyta. Ale przecież skupiałaś się na treści... :)

"lubię zaciągać się ozonem drażnić chmury czubkiem języka" - to mi się podoba ;) "a jakiś szaleniec rzuca we mnie piorunami" - jeszcze bardziej mi się podoba :) a zakończenie... genialnie. ;) No, może przesadzam, ale bardzo ładnie i zgrabnie :) Pozdrawiam.

Oj taak... Mogliby coś takiego wprowadzić. :) Olesiu... dziękuję za uznanie ;P

Powiem Ci tylko,że to mój pierwszy khem, wiersz to też nie dziwi mnie Twoja krytyka. Dziękuję :) A o momenty jeszcze się kiedyś postaram :P

"a życie to szczęście" - banał :/ Co więcej... Jakoś mnie to zbytnio nie rusza, choć pomysł sam w sobie ciekawy... Subtelniej czasem mogłabyś pisać ale cóż, początki zawsze są trudne ;)

Olesia skomentowała to najlepiej. Wg mnie brak jakiegokolwiek przesłania, rytmu brak. To brzmi jak jakiś kiczowy tekst hip-hopowy... Chociaż nie, bo tam sie rymuje... :/ No tragedia. Czytaj więcej, a dopiero potem coś pisz poza tym... Nie zapominaj,że poezję tworzy się z potrzeby, z uczuć nami targających, a tu tego wyraźnie brak...