Roma

zaburzone mam serce somnambóliczne rzuciłeś mi piachem w oczy i się wyrwało gdzieś byle dalej jeszcze zas(y)pana kładę dłoń na piersi uderzam fantomowe mam serce zaburzone

@Alicja_Wysocka dziękuję Ala :)

ponętnie, a przy tym delikatnie :)

@MIROSŁAW C. @Leszczym @Rafael [email protected] dziękuję :)

jest, jest. Dobrze trafić na kogoś kto rozumie, to jak czuję, dziękuję raz jeszcze. jest, jest. Dobrze trafić na kogoś kto rozumie, to jak czuję, dziękuję raz jeszcze. @Naram-sin racja. tak myślałam, że może to niektórych razić... myślisz, że wersja "i resztki, skrawki, bo chcę dać nam nowe życie" jakoś to ratuje, czy jednak pokombinować dalej?

@Bożena De-Tre @Bożena De-Tre cieszę się, że do Ciebie trafiają. Dziękuję pięknie za tak aromatyczne pozdrowienia, ślicznie musisz tam mieć :) dobrego dnia @Jacek_Suchowicz ważne by mieć coś swojego, co pomaga, pozdrawiam :) @Jacek_Suchowicz

Dokładnie. Dziękuję i także pozdrawiam :)

myślałam, że będzie łatwiej. kolejny raz przeplatam skórę dla początku. ...wszystko się sypie gdzieś w którejś połowie któregoś łańcuszka. jeszcze się trzymam, zachowuję kształt, bo cokolwiek by nie mówić, wnętrze mam dobre. certyfikowany miszmasz grochu, gąbki tapicerskiej, silikonowych kulek. i resztki, skrawki co po nas zostały, bo chcę nam dać drugie życie. więc kolejny raz przeplatam skórę dla początku. tym razem dość twardą, odpowiednio sztywną. i dla ciebie oblekam się powoli, ciasno.

@Dagna nie taki był mój zamiar i ja w tym wierszu nic nihilistycznego nie dostrzegam, ale dziękuję za Twoje spojrzenie. @Witalisa cieszę się, że akurat tak widzisz ten wiersz, dziękuję :) @Domysły Monika celnie, weszłaś w ten wiersz i opisałaś go tak jak chciałam by był postrzegany, dziękuję i dobrego dnia :) Tak, dziękuję @Jacek_Suchowicz :) @violetta dziękuję, miło mi, że tak go postrzegasz, dobrego dnia :)

byłam murami pustostanem w którym ukryły się przed wiatrem są delikatne i łatwo ulatują dla bezpieczeństwa wstawiły okna drzwi nadal w surowym stanie ale jest mi cieplej urządzają mnie po swojemu ktoś przesiaduje w łazience od rana słyszę dobijanie się do drzwi i krzyki tak dla zasady kąty dają schronienie zlęknionym ktoś potyka się o porozrzucane uśmiechy nie pamiętam wszystkich imion nie każdego rozpoznaję ciągle o nich mówię

@Deonix_ aa coś mi wpadnie do głowy i reszta sama się dzieje :) bardzo miło, że odnajdujesz w tych moich wierszach coś wartego uwagi, dziękuję. Trzymaj się ciepło :)

@Deonix_ dziękuję Deo :)

@andreas a uczucia to przecież to co nas określa i nigdy nie powinniśmy się ich wstydzić. Również pozdrawiam i dziękuję za wejście w literki :)

@Leszczym dziękuję bardzo :) Też tak myślę, a "Skacz ze mną na bombę" ostatnio cały czas przesłuchuję, teledysk też jest świetny :)

@UtratabezStraty przepraszam, że dopiero teraz odpisuję, ale umknął mi Twój komentarz. To dobre pytanie... wystarczy już właśnie tych żali, bezwartościowych miłostek i innych drobnostek, już dość, żeby od tej wegetacji uciec.

Za Alicją, oby się adresatce to wszystko spełniło. Pięknie :)

@Rafael Marius z uczuciami je piszemy, dla uczuć czytamy. @Wiesław J.K. nic co ludzkie nie jest nam obce. Dzięki za zajrzenie, pozdrawiam.

@Domysły Monika bardzo miło mi to czytać, dziękuję :)

@Leszczym plan idealny :) jakby się jacyś hojniejsi ludzie we Wrocławiu trafili to może nawet byśmy coś zjedli, bo tak pić na pusty żołądek to niedobrze... jakiś rosołek w nadmorskim barze mlecznym, albo spaghetti z kubeczka, to możnaby odwzorować scenę z 'Zakochanego kundla' i już się robi romantycznie xD

@Naram-sin skoro znajdujesz choć trochę z tego co chciałam przekazać, to jest dobrze. Dziękuję za to :) @Leszczym atmosferę tworzą ludzie :) to może zamiast murku pod sklepem, jedna z pięknych gdańskich plaż.. i już bardziej klimatycznie.

@Leszczym zawsze gdzieś jest jakiś murek i nocny niedaleko :)

w ślepej uliczce rozbieram się powoli ze wstydu jeszcze! obdzieram z reszty emocji rzucone pod ścianę przykryte sumieniem z tektury może nie dojrzą niech zasną a to co teraz się zdarzy nie jest warte wiersza bez uczuć to nie wiersz w pośpiechu zarzucam na siebie skrawki jeszcze! powoli wstyd

trafia do serca i pobudza do zastanowienia się nad sobą. Dużo treści, choć słów niewiele... tym bardziej gratuluję :)

do posłuchania w opustoszałym barze... klimatycznie bardzo.

wiersz, jak zapach bzu, intensywny. Pozdrawiam :)