Igor Wasiński

@Domysły Zgadzam się, bardzo ciekawe. Pozdrawiam

Życie jest jak gra w pokera, Myślisz, że będziesz cwany, Myślisz, że oszukasz krupiera, Taki jesteś wyrachowany. Mimo że kartę mierną masz, Dalej idziesz w zaparte, Pokerową przywdziewasz twarz, Skrupulatnie ukrywasz kartę. Grasz dobrą minę do złej gry, Liczysz, że wystarczą pozory, Zuchwale szczerzysz swe kły, Choć trochę brak ci pokory. W końcu ktoś rzuci karty na stół, A wtedy biada i sromota, Będziesz gapił się jak wół Na malowane wrota.

Kiedyś będziemy szczęśliwi, Poznamy pierwszy raz przyjemne. Będziemy oddychać miarowo, Zamkniemy oczy bez strachu, Odpoczniemy w końcu, Puścimy wolno nasze zmartwienia. Kiedyś przeminiemy, Wypalimy się jak wielkie drzewa, Lub zgaśniemy jak zapałki. Ale wczoraj nie istnieje, Jutro też. Jest tylko teraz. Więc trwajmy, skoro jeszcze możemy, Korzystajmy z bijącego serca, Mimo smutku i lęków. Mamy wszystko, Piekący blask światła, I wieczną chwilę, Która trwa. Może kiedyś Będziemy szczęśliwi. Póki co mamy słońce, Wykorzystaj je całe, Upij się jego ciepłem, I zapomnij o wszystkim.

@Dagmara Gądek A ja nie twierdzę, że łzy to mazgajstwo. Nie powinniśmy się wstydzić wyrażać swoich uczuć. Dla mnie to nie jest przejaw słabości, tylko braku lęku przed tym, że ktoś będzie nas oceniał za nasze uczucia. Pozdrawiam.

Dopiero teraz, gdy wszystkie drzwi zamknięto mi przed nosem, gdy wszystkie mosty zostały spalone, zrozumiałem, co naprawdę znaczy być wolnym. Wycisnąłem wszystkie chustki z łez, tych łez daremnych, wylanych po stracie. Uszyję z nich żagiel mojego statku, mojej złotej łodzi na nocnych wodach, tonącej i wpływającej znowu. Będę dryfował, gdziekolwiek chcę, dopóki nie pójdę na dno.

@Natuskaa Ludzie mają różne poglądy na miłość. Czasami jest to właśnie taka zaborcza, "toksyczna" miłość. Pozdrawiam również.

@Łukasz Jasiński Trafił Pan w sedno. Wydaje mi się, że mam dużo empatii, ale również odczuwam pustkę, jakby brakowało mi tej miłości dla samego siebie. Również dziękuję. Pozdrawiam.

@Łukasz JasińskiRozumiem istotę tego, co chciał pan przekazać, ale jak już wspomniałem w poprzedniej wiadomości, staram się pisać jak najoszczędniej i jak najprościej. Zauważyłem na tym forum, że moje wiersze różnią się dość znacząco, ale są przykłady poetów, którzy pisali w bardziej prostym i potocznym stylu. Nie twierdzę, że moim zdaniem jest to lepsze, po prostu tak czuję, dlatego tak piszę. Uważam, że to kwestia preferencji, każdy powinien pisać tak, jak uważa i tak, jak czuje. Nie chcę się na siłę wpasowywać w żadne ramy. Mimo że mój tekst nie jest szczególnie rozbudowany, chciałem w nim zawrzeć swoje emocje. Mam nadzieję, że taka oszczędność środków pozwoli czytelnikom na ich własne interpretacje. Jestem wdzięczny za każdą radę, którą otrzymuję, bo pomagają mi tworzyć wiersze, które brzmią tak, jak chcę. Jestem początkujący, więc na pewno mogłem przeoczyć pewne rozwiązania, ale jednocześnie chcę pisać po prostu po swojemu. Pańska wersja jest ładna, ale nie oddaje tych emocji, które chciałem przekazać. Mimo wszystko, dziękuję za radę.

Tego dnia niebo miało na sobie czerwoną suknię, którą przywdziało mu zachodzące słońce. W pokoju byli tylko we dwoje. Czuć było zapach słodkich perfum, pomieszany z wonią ich rozgrzanych ciał. Leżeli na łóżku, wtuleni w siebie. Czuli, że świat to tylko ta chwila, tylko ten pokój i tylko oni; poza tym nic nie istniało. Spytała go: — Kochasz mnie? — Przecież wiesz. — Więc powiedz to. — Nigdy niczego i nikogo nie kochałem tak bardzo, jak ciebie. — Ja też cię kocham, wiesz o tym? Przytulił ją mocniej do siebie. Nagle zachłysnął się powietrzem i zastygnął. Popatrzył na nią zdziwiony, a ona wyszeptała mu do ucha: — Kocham cię i nie pozwolę nikomu, żeby mi cię zabrał. Zaczęła przeczesywać mu ręką włosy, czule głaszcząc go. — Zawsze będziemy przy sobie, nikt mi cię nie ukradnie. Pocałowała go czule i przytuliła jeszcze mocniej. W końcu odetchnął, gdy wyjęła mu z piersi nóż, a z rany wylała się ciemna i ciepła krew.

@hania kluseczkaWydaje mi się, że to zależy od osoby. Mimo wszystko uważam, że cisza nie powinna wydawać się niezręczna. Ten dyskomfort pewnie wynika z pewnych podświadomych mechanizmów, które pojawiają się przez jakieś społeczne oczekiwania.

@sisy89 Dziękuje. Również pozdrawiam.

Tego dnia niebo miało na sobie czerwoną suknię, którą przywdziało mu zachodzące słońce. W pokoju byli tylko we dwoje. Czuć było zapach słodkich perfum, pomieszany z wonią ich rozgrzanych ciał. Leżeli na łóżku, wtuleni w siebie. Czuli, że świat to tylko ta chwila, tylko ten pokój i tylko oni; poza tym nic nie istniało. Spytała go: — Kochasz mnie? — Przecież wiesz. — Więc powiedz to. — Nigdy niczego i nikogo nie kochałem tak bardzo, jak ciebie. — Ja też cię kocham, wiesz o tym? Przytulił ją mocniej do siebie. Nagle zachłysnął się powietrzem i zastygnął. Popatrzył na nią zdziwiony, a ona wyszeptała mu do ucha: — Kocham cię i nie pozwolę nikomu, żeby mi cię zabrał. Zaczęła przeczesywać mu ręką włosy, czule głaszcząc go. — Zawsze będziemy przy sobie, nikt mi cię nie ukradnie. Pocałowała go czule i przytuliła jeszcze mocniej. W końcu odetchnął, gdy wyjęła mu z piersi nóż, a z rany wylała się ciemna i ciepła krew. To moje pierwsze opowiadanie, właściwie "wiersz", który chciałem zmienić na opowiadanie, kiedy użytkownicy słusznie zwrócili uwagę, że nie jest to wiersz, a raczej "proza przebrana za wiersz". Co można by poprawić w tym opowiadaniu? Czy nie jest za krótkie? Wiem, że jakość jest ważniejsza niż długość, ale być może lepiej byłoby dłużej budować klimat. Chciałbym również poprawić dialogi

@FaLcorN Dziękuję za pomoc. Jednak nie wydaje mi się, że to pasuje do stylu, który zamierzam osiągnąć. Staram się, aby moje wiersze były jak najbardziej proste i bliskie codzienności. Jeśli miałbym powiedzieć, czyj styl jest mi najbliższy, to postawiłbym na poezję Andrzeja Bursy albo Rafała Wojaczka. Ta wersja jest ładna i podoba mi się, aczkolwiek nie jest to mój język. Tak czy siak, jestem wdzięczny za Pańską poradę. Pozdrawiam.

@corival Cieszę się, taki właśnie był zamiar. Pozdrawiam. Wspomnę jeszcze, że ten wiersz wyglądał trochę inaczej, ale zmieniłem go po Twoich sugestiach i teraz jestem bardziej zadowolony z tej wersji :)@corival

@hania kluseczka Ten wiersz jest o chwilach, w których odczuwa się taki marazm, że ciężko cokolwiek powiedzieć, ale mimo to chce się przełamać tę niezręczną ciszę. A co do awatara, dziękuję, to mój ukochany kotek. :)

@Łukasz Jasiński Dlaczego?

Pijani od nudy, wpatrzeni w podłogę, Od ciszy mamy ciężkie głowy. Nie możemy ich unieść, By spojrzeć sobie w oczy. Nie rozmawiamy, bo wszystko zagłusza Niemy gwar. Zawstydzeni ciszą, wychylamy Kolejny kufel, licząc na rozmowę.

@Dagmara Gądek Przepraszam, ten ton mnie trochę zmylił haha. Pozdrawiam.

@Dagmara GądekNie wiem, czy to ma być żart, czy zaczepka.

@befana_di_campi To "się" poprawię, czemu toporne? Co mogę zrobić żeby takie nie było?

Pijani od nudy patrzymy się w podłogę Od ciszy mamy ciężkie głowy Nie możemy ich podnieść By spojrzeć się na siebie Nie rozmawiamy bo za głośna jest Głucha melodia i niemy gwar Zawstydzeni ciszą wychylamy Kolejny kufel licząc na rozmowę To chyba nie jest poprawna forma, czy lepsze było by "Wpatrujemy się w podłogę"?

@corival Ooo bardziej mi się podoba ta wersja. Postaram się bardziej zwracać na to uwagę. Dziękuje za pomoc. Pozdrawiam. @FaLcorN Dziękuje za rady, postaram się je wdrożyć następnym razem. Pozdrawiam.

@corival Tytuł "Czerwony Erotyk" miał sugerować, że wiersz nie jest typowym erotykiem, lecz jedynie stylistycznie do niego nawiązuje. Zgadzam się, że temat mógłby lepiej sprawdzić się w formie opowiadania, jednak dotychczas nie próbowałem swoich sił w prozie. Mimo że piszę już od pewnego czasu, wciąż uważam się za początkującego poetę i największą trudność sprawia mi warsztat pisarski. W moich innych utworach stosuję więcej środków stylistycznych, choć nadal jestem w nich oszczędny, gdyż taka forma poezji jest mi bliższa sercu. Dziękuje za twoją opinie. Czy mogłabyś/mógłbyś doradzić mi nad czym mógłbym popracować? :)

@befana_di_campi Przykro mi że się nie spodobało, tak czy siak dzięki za opinie

@Lidia Maria Concertina Bardzo ładne