wierszyki

Ładnie. Taka nieodgadniona symfonia to może następna Jana A P. Kaczmarka, którą pisze. Pzdr.

Oryginalnie. Wszystkie te dodatki artystyczne nadinterpunkcje takźe ;) Właśnie myślałam, skąd ten czarny w okienku. Bez czarny jest na razie prawie spadający, ja sobie wysuszyłam kwiaty, niezwykłe stężony zapach. :)

Bardzo mi się podoba. Po co to zrobiłem pyta podmiot liryczny. W mojej interpretacji to myśl samobójcy, który w momencie śmierci poznał, że istnieje wieczność, ale on umiera, bo wierzył tylko w "prawa fizyki". Te prawa wymyślił?odkrył? Człowiek. Pięknie napisane, zapewne za lat tysiąc będą się śmiać z tych teorii. :) Pzdr🌞 A za nadfiolet dziękuję 🌞

Mi się kojarzy z kolorami flagi. Czerwień odebrana komuś to ta na fladze, której nie ma, która żyje po prostu. :)

On nie był tylko alkoholikiem. To tak być powinno w jakimś komentarzu, tak mi się wydaje. W końcu jestem starszą panią, która czuwa, co wcale nie jest zbyt wygodne w tej szmizjerce. Pozdrawiam serdecznie

pan Julian zadbał abym była z nim od początku i przez środek aż do Wisły różowej co dziś sobie płynie wolna nie termometr

Dziękuję, odrobinkę zmieniałam. To słowo marzeń bardzo zakłuło mnie w uszy, pomogło mi usłyszenie. Tak słyszałam w sobie od początku z resztą, nie wiem dlaczego zmieniłam. Dla mnie to pisanie to często takie przypominanie sobie, odtwarzanie czegoś, co jakby już było. Nie zawsz to łatwe, Pzdr.

Świat widziany oczami kota, albo odbijający się w oczach kota ;-) Pierwsza i ostatnia strofka do mnie najbardziej trafiają. Taki kłębek chwil kilku. :-)

Nawet masła - nie ? O nie! Proszę zmienić coś, by krowy Mogły wyjść czasem z obory, no i byczek, by mógł też. A nie tylko w d. giez. 🌞💚🎗️

Czytam: rozmowa z Beatą :-) Beaty z Beatą, może Beatką. Świat cały nam się w świadomości nie może zmieścić, za dużo tego. Czasem mi się tak myśli, że może dlatego umieramy, bo po prostu mamy tego za dużo w pewnym momencie. A tu całe życie trzeba mieć jakieś pomysły ;-) Skąd je brać? :-)

Oj dziękuję @Leszczym widzę odkopujesz mnie 🌞 dzięki

1,2,4. Musisz szybko coś odpowiedzieć teraz, by znów zawiesić flagę 🌼

Piszesz o Władysławie Broniewskim? Tak tylko :-)

Są alternatywy. To zakończenie szczególnie :-)

Dziękuję @Kasia Koziorowska i @iwonaroma :-)

Wiesz co, to się tak czyta trochę jakby prześmiewczo, z patosem, aż do ostatniego wersu, gdzie ja czytam sobie z przesunięciem (pauza przed nieśmiertelną), to spowalnia nas przed tym ostatecznym wyrwaniem sobie z piersi ostatniego słowa i sprawia, że możemy uwierzyć, oczywiście na potrzeby pewnego przedstawienia, iż aktor chciał wyrazić jednak coś osobistego, przywdziewając pewną maskę (czasami maską może być własna twarz). Podoba mi się.

Dodałam drugi wers z dwukropkiem. No trudno, bez kompromisu, trzeba mnie pokochać jaką jestem ;-)) (Chodzi o pauzę, jak w tangu) Dzięki :-) @agfka Słopiewnie - Julian Tuwim (wiersz klasyka) (wywrota.pl)

I z pazurem napisane, super :-) Mistrzowsko prowadzisz ten wiersz ;-) (Samo się czyta).

dżwionie, tżną, dźni - och, dziękuję, przecudny wiersz mi "podrzuciłaś" :-) A ja lubię. Muszę się przespać jeszcze co najmniej kilka dni, czy zostawić tak początek wiersza. A może spróbuję się nagrać, jakby to brzmiało, odsłuchać :-) Wiesz, mi się wydaje, że to samemu sobie się już pisze, może na pożegnanie. Dziękuję Befanko za cenne uwagi.

Sylwestrze, Ty chyba jesteś jasnowidzem :-) Nie wiem czemu, nie wklejają mi się te ścieżki, ale na pewno znajdziesz, zachęcam :-) I to u nas, na Naszym Portalu :-) Pozdrawiam serdecznie Sylwek. «Gwiazdeczka» jest gotowa - Wiersze gotowe - Polski Portal Literacki (poezja.org) Chciałabym uczyć polskiego, ale już nie mam czasu iść do szkoły ;-)

Jestem zachwycona 🌞 i dziękuję, takiego podziękowania się nie spodziewałam. To raczej Ty tutaj uczysz nas, jak mogłyby wyglądać nasze rozmowy i jakiż satysfakcjonujący z tego efekt być powinien. Niech Ci się wiedzie. Dziękuję. 🌼

Tak bardzo dosłownie :-) Fajnie, śmieję się :-) Nie opłaciłam w tym roku abonamentu i nie korzystam :-) Na internecie wiele lepiej nie ma ;-) Niech żyje poezja! Pa

ciepło się zmieszcza : brzuch nietoperza prawie na dotyk sunie zatorze zbyt szybko światła już zapalamy nie popędzamy w przedwieczorze nad morzem flauta zbyt daleko cukrowa róża wita nam schody nic nie przedłuży się choć to ten wieczór ominął góry lasy wody * się przesiadając ze stada jełopów — masz dyngsa? gwiazdkę zabiera ze sobą z niepotrzebności — test ciążowy (totem zapewne) ostatni: jutro ci powiem puściła się w murze cukrową różą cieszę: odżyłaś cukrowej róży ciepło się zmieszcza w pełen nietoperza brzuch prawie na dotyk — zatorze to sunie zbyt szybko światła jej zapalamy nie popędzamy skądś w przedwieczorze czas nakarmiony się nie układa gdy orły muszą krążyć nad Ziemią nad morzem flauta zbyt daleko cukrowa róża wita nam schody nic nie przedłuży się choć to ten wieczór ominął góry lasy wody

Dziękuję. Nie jestem bezczelna Olgierd, jak mi napisałeś. Usiłuję być przez pewien czas dla samej siebie, do czego każdy ma takie samo prawo. Miłego dnia.

Zatrzymał mnie początek V i trzecia strofka w VI, bo wyszukałam ładne rymy i poczułam, że naraz czytam jakąś epopeję. My tu wszyscy się szanujemy, dlatego dzielę się odbiorem. Pozdrawiam 🌞