Bożena De-Tre

@Leszczym Pomysł na zmianę pomysłu masz-:)Dobry tekst do analizy u psychologa chociażby😁,doczytałam do końca ..nie wiało „ nudą” .Poozdrawiam serdecznie.

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za też zauważenie tej prostej z pozoru myśli..Pozdrawiam serdecznie.

Przemijanie powraca do życia Uwierzył. Myślał, że pojął wszystko - gdzie Krym, a gdzie Rzym. Sens życia prawie odkrył pracą (marzeniem) prowadzony, tak myślał siadając na skraju ławki - sam w pustych murach. Porzucić wszystko, uciec przed Światem, zostać czy płynąć? Życie to przecież taka gra. Ma cały Świat na głowie i tego chorego psa… Wyjść ze skorupy warstw - myślał tak - siedząc od chwili… Tylko co mu to da? O przemijaniu nie uczył nikt, a on w tym Świata pędzie pod płaszczem tęsknot blichtrem przykrytych tu, teraz sam. Tylko pulsuje krew, tak myślał tu na krawędzi. Głodu nie czuje, gońcem nie będzie, skoczkiem też nie chce być. Gdzie dalej iść? Odwieczne proste, ludzkie pytanie: uderza w głowę (łomocze w głowie) dręcząca myśl. Salve Regina - Anielski śpiew ktoś stawia na szali teraz (dziś) … salve Regina… Regina salve…słyszy muzykę, burzy się krew. Niech tak już pozostanie. Ludzka marna siła skazana na przemijanie powraca do życia

@kwintesencja świetne zakończenie…rozpulchniamy ? Czy spulchniamy skorupę i pytanie kto? Bo po co ,to już w apelu Twoim ujęte.Może coś mi się „ wyśni” to podzielę się..słowem.Pozdrawiam gorąco.

@kwintesencja Jak świta to zapewne Śpiewy Gregiańskie.

@Leszczym …i dobrze-:)Przynajmiej ktoś ma spokój…rozumiem ,że to taki przerywnik jak Poeta nie pisze😁…i preludium do 1 kwietnia.Dobrych snów zatem-:)zapowiada się dobra odwilż…

@duszka Tej jaśniejszej coraz miej.Łatwiej się nie „ ujawniać” ,mówiąc najprościej, albo milczeć coby się nie narazić…i tak powoli jesteśmy coraz częściej i bliżej zniewolenia jak wolności…dzięki za wizyty .

Pokoleniowa (nie)tolerancja. Bezbożny owoc ludzi zniewolił, zniekształcił życia smak. W nadmiarze haseł, zbłąkanych prawd ludzkie cierpienie skrywa swą twarz. Powrócił trudny mroczny czas. Stoisz przy szybie, świat gubi blask, nie ma Czechowa, Leśmian już umilkł: śmierć niesie wschodni wiatr. Chcesz coraz więcej. Słuchasz jak mantry: wpisz hasło, uderz w klawisze, pamiętaj, myśl. Odszukaj w chmurze teraz i dziś. Pomiędzy prawdą a zakłamaniem gubi się ludzka, szlachetna twarz. Cierpienie ludzkie szuka swej twarzy pośród zbyt wielu rzuconych prawd. Pomiędzy prawdą a wykluczeniem ludzkie cierpienie chowa swą twarz, jeszcze przez chwilę broni się gniewem… Wpisujesz hasło. Bezbożny owoc ludzkiej niewoli zniewala życia smak. Szukasz go w chmurze… znajdujesz ślad. Kiedyś, gdy droga wiodła ścieżkami, w górze szybował ptak - prawda z umysłem w jednej szła parze. Kasujesz hasło. Odległy zbyt czas…

@staszeko Nie wiedzieć czemu „bojam „się ekspertów-:)Instytucja mentora się w tych czasach nie sprawdza…Ps „ Dla ludzi jestem mila”.

@Nata_Kruk Znasz zapewne wiersz Cz.Miłosza …”kurtyzany co witką drażnią pawia „..bo obraz myślę tak.Czasy mamy jakie mamy ale naszych łez niech nie oglądają wszyscy.Dziękuję za wizytę…

Walka z wykluczeniem. Pod warstwą farby Bruegel łgarstwa skrywa, co człowiek, to inny żart. Maski Jokerów pychą przeplata, fałsz i zadumę zamyka pędzlem. Post i Karnawał mają swój bal. Po prawej stronie Post Ascetyczny, góruje głównie śledź. Brak roztropności ludzkiej odkrywa, że życie zabawą jest. Lewą - Karnawał pojony żalem zbyt rozpanoszył się, nie pogodzony z celem wieczności, świadom, że nie zatrzyma się czas, tańcem zamyka chwile skromności, strojem podkreśla życia czar. Tradycja żyje w radości tłumu i zapomina o hańbie. Współczesny chaos przykrywa popiół i kurtyzanę na boku, co witką drażni pawia niezmiennie od lat. Nic to, że chwila, nieważne potem. Teraz i tutaj zabawa trwa. Zatańczyć w tłumie w nie swojej masce, a potem niech kończy się Świat. A święty spokój niech tajemnicą zostanie.

@Dawid Rzeszutek Dużo treści jakby nie z jednego „ potoku woda” ale zimna , krystaliczna i płynie.Przeczytałam i nie jestem zachwycona, ale to „ coś” zatrzymało.Pisz bo popłynęło..” Modląc się słyszę ciszę”..tylko jaka to cisza? Cisza która zabija i boli że aż strach? Która oczyszcza? Czy ta Twój dom? Dobry wiersz do „ uregulowania-:)cokolwiek to znaczy…pozdrawiam.

@aniat. Piękna prawda o nas ludziach.Drobne uwagi językowe(,po tak pozytywnej treści) ale brakuje mi wręcz odwagi aby coś skorygować.”Wszystko co ważne w środku ukryte to najpiękniejsze na świecie , nasz Ty Ślimaczku masz.”Cieszę się że mogłam sobie pewne proste prawdy przypomnieć…pozdrawiam ciepło.

@Kamil Olszówka Dobry zabieg litracki:historia opowiedziana z” lotu ptaka”Dziękuję za zwrócenie uwagi na mój wiersz a Twój z przyjemnością przeczytam..dobrej nocy. @Bożena De-Tre -:) na mój komentarz.

@any woll (…wietrznej miłości co dumna wciąż wieczną jest.)Tak dokończyłabym ten 3 strofowy wiersz.

@Waldemar_Talar_Talar Dobra recepta: przytul się do ciszy.Miej nadzieję.Żal czasem ukoi ból.Podoba mi się ten optymizm🤗

@Leszczym Poruszyłeś temat na czasie..solidarność poszła w zapomnienie.To deficytowy towar z dużą ilością zamienników…ten „ stan łapczywości „ wciąż głodny… prowadzi do otyłości ..a to już ⚠️ Pozdrawiam

@Leszczym Szczególnie jak dotyczy to dzieci i chorych „ nieporadnych” a bliscy udają że jest ok.Muszę „cosik „pozytywnego posklecać😳😳😳..może się uda🤨

@Leszczym Myślę ,że dużo „ ludzkiego smutku”wokół i dobrze go zauważyć, co nie znaczy” współczuć”…złe uczucie.Dziękuję za wizytę..dobrego życzę.

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Ci Waldemarze.Wzruszyła mnie historia kobiety której „ szczęścia w życiu zabrakło…piękny człowiek zbudowany z „ łez korali”.Dobrej niedzieli wśród bliskich źyczę❤️

Korale łez. Swe żalu łzy na sznur nawleka i robi z nich korale. Pierwsze paciorki z bólu dzieciństwa, choć nie pamięta go wcale. Siedzi pod oknem w tym samym miejscu. Nawleka korale od lat. W ciszy skupiona, czas płynnie płynie, brama zamknięta, wszystko jest białe… Pamięta jeszcze dojrzały bal. Martwa jak Anioł, co skrzydła stracił, a myśli, że wciąż je ma. Liczy od nowa, swe łzy nawleka, ale korali brak. Spogląda w okno, supły rozrywa. Unieść się chciałaby. Nazbyt wysoko…cisza i ludzki żal.

@Kasia Koziorowska Cóż z tego Katarzyno że Twój smutek ma kształt światła?Dla mnie za dużo „ jęku” ale rozumiem że o stanie duszy się nie dyskutuje.Wiersz niby o jednym „ a tak w ogóle to nad czym podmiot liryczny „płacze „nie rozumiem.Pozdrawiam serdecznie. @Kasia Koziorowska Dałam serduszko bo „ zmusza” do myślenia co nie jest jednoznaczne przecież z na 👍.

@aniat. Gdybyś tylko wiedział….ile myśli w mojej głowie o mnie.Tak mi się podoba-:)I zakończenie: dałbyś sobie spokój🤨 @Bożena De-Tre Fajny kobiecy nie dla każdej-:)Żalu łzy na sznur nawlekę zrobię z nich korale….pozdrawiam serdecznie..

@Nata_Kruk Przeczytałam raz jeszcze ze spokojem i w ciszy..gratuluję i dobrawdy świetnie że nie dajesz się” podkręcać”..prawdziwa cnota krytyk się nie boi a prawdziwa krytyka mądrym słowem operuje..pozdrawiam❤️

@aniat. Ładna ballada o grzechu pokolenia..to grzech „zaniechania”walki o siebie najpierw..Moja uwaga jedna: skróć korale, będą lżejsze i niech wiersz płynie w świat…pozdrawiam.