Bożena De-Tre

@Waldemar_Talar_Talar Mimo pesymizmu wiara w człowieka zwyciężyła.Przesłanie „ nie lękać się” żyje.Pozdrawiam Waldemarze.

Ego. Dojrzałość przychodzi z wiekiem – powiedziała - schylając się po czerstwy chleb, który zatoczył koło i dotknął bruku. Ma oczy dziecka moja dojrzałość. Chowa się za prochami matki wierząc, że ta ją obroni. Ręce mych przodków zniszczone pracą, by chleba nie zabrakło na polskim stole – - pomyślałam - przyglądając się jej dłoniom, jak mapie. Dostrzega (podgląda) codzienność zza firanki i chce poskładać rozbite ego. Nie potrzebuje już kagańczyka jej dojrzałość. Jest wolna, bo wie, że kropla wysycha, a strumyk płynie w kierunku oceanu. Moje niedojrzałe ego dopiero się uczy.

@Andrzej P. Zajączkowski Dziś tak mało kto pisze..podoba mi się „ barokowa nuta”.Pozdrawiam

@Konrad Koper Poezja kieruje się innymi prawami „ bez praw”-:)Pozdrawiam.)

@MIROSŁAW C. Zależy kto jest adresatem w zamyśle autora!?Dłuższe bujanie nie wychodzi nikomu na zdrowie-:)..ja bym wiersz „ podkręciła”.Ma wymowę. @Bożena De-Tre Ale, że nikt nic nie powinien w tym ludzkim wymiarze,stawiam kropkę.Przecież o to chodzi żeby nie przeszkadzać….-:)

@MIROSŁAW C. Świetny tylko jedna drobna uwaga.Podkreśl zwrot „zanim zatrzepotcze biel skrzydeł anioła” (chcialabym ultramaryny dorzucić.Serio podoba mi się ten zwrot a konsekwencje mogą być jak obrazy „ osmalone” błękitami wszelkiej maści…wyobrażnia moja ruszyła-:)Dziękuję z pozdrowieniem..

@MIROSŁAW C. Nie tak szybko!Zawsze była sinusoida jak pamiętasz..odwilż a słowo wraca do łask.Stało się!?Przynajmiej ja wierzę i ufam że tak jest!

@Dawid Rzeszutek Poezja tańczy w tłumie Dziadów.Plącze swe kroki , podbija rytm . Czciałaby schować się pod pręgierzem.Zabija w sobie ludzki wstyd.Nie jest dla wszystkich……niech tak zostanie!Teraz i zawsze!Potem nic?!

@Wiesław J.K. Tylko nie zabijaj!Rażniej mi z Tobą w tym ludzi pędzie powiedz swej myśli-:)Zostań i uwierz to teraz ten czas przekonaj ją.Serduszko Wam przesłałam…fajni jesteście-:)Pozdrawiam.

@poezja.tanczy Za podzielenie się słowem jak chlebem ,skropione myślą, odwagą Twoją ,gdy po śniadaniu odszukam więcej przemilczę każde marne słowo….Obiecuję-:)Super powroty..pozdrawiam.

@Stary_Kredens Szanuję Kredensy Stare-:)Mają moc…świadomie dojrzałe przemyślenia.Wciąż są Młodymi Kredensami-:)Pozdrawiam serdecznie..

@Konrad Koper Wybaczyć sobie.Wybaczyć, że się „ wybaczyło”, chociaż nie powinno.Dobranoc.

@Leszczym Żyć!W głowie też wiosna…nie marudzić-:)Zbyt dużo smutku wokół..

@TheDiary44 Bardzo dużo treści i świadomego żalu znalazłam w tym dojrzałym wiersz Twoim .Dom co już nie jest wyrzutem sumienia..ptaki co koncert dawać się ośmielą.Gdzie jesteś …Piękny głęboki wiersz.Pozdrawiam dziękując za chwilę zadumy.

@Waldemar_Talar_Talar Postaram się zapamiętać Waldemarze.Kapliczki i polne kwiaty to piękne obrazy polskie…pozdrawiam i dziękuję za przypomnienie.

@Leszczym Tylko kropkę jeszcze dostawie i puszczę-:)Wiosna to czas spulchniania ziemi i rozsiewania zboża-:)Pozdrawiam. @Bożena De-Tre Ludzka marna siła skazana na przemijanie, powraca do życia.Salve R.

@et cetera Tak.Właśnie o tego psa najbardziej mi chodziło.Potrafi pięknie milczeć.Dziękuję za uwagę..dobrego dnia.

@Leszczym A ja zaczynam wierzyć cokolwiek to oznacza..myśleć nie przestaje-:)Przesłania są po to aby się zatrzymać, wyrazić nie tylko siebie..pozdrawiam roboczo😁

@Leszczym Nie wolno a trzeba.Nie pisujesz a piszesz świadomie z treścią a przesłanie to już inny temat.Znależć odwagę a potem….atrament-:)Tak na koniec żeby było pogodnie-:)Wiosna przecież „ za pasem”.. to i odwilż-:)

@iwonaroma Albo przewróci-:).Pozdrawiam…

@Leszczym Pomysł na zmianę pomysłu masz-:)Dobry tekst do analizy u psychologa chociażby😁,doczytałam do końca ..nie wiało „ nudą” .Poozdrawiam serdecznie.

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za też zauważenie tej prostej z pozoru myśli..Pozdrawiam serdecznie.

Przemijanie powraca do życia Uwierzył. Myślał, że pojął wszystko - gdzie Krym, a gdzie Rzym. Sens życia prawie odkrył pracą (marzeniem) prowadzony, tak myślał siadając na skraju ławki - sam w pustych murach. Porzucić wszystko, uciec przed Światem, zostać czy płynąć? Życie to przecież taka gra. Ma cały Świat na głowie i tego chorego psa… Wyjść ze skorupy warstw - myślał tak - siedząc od chwili… Tylko co mu to da? O przemijaniu nie uczył nikt, a on w tym Świata pędzie pod płaszczem tęsknot blichtrem przykrytych tu, teraz sam. Tylko pulsuje krew, tak myślał tu na krawędzi. Głodu nie czuje, gońcem nie będzie, skoczkiem też nie chce być. Gdzie dalej iść? Odwieczne proste, ludzkie pytanie: uderza w głowę (łomocze w głowie) dręcząca myśl. Salve Regina - Anielski śpiew ktoś stawia na szali teraz (dziś) … salve Regina… Regina salve…słyszy muzykę, burzy się krew. Niech tak już pozostanie. Ludzka marna siła skazana na przemijanie powraca do życia

@kwintesencja świetne zakończenie…rozpulchniamy ? Czy spulchniamy skorupę i pytanie kto? Bo po co ,to już w apelu Twoim ujęte.Może coś mi się „ wyśni” to podzielę się..słowem.Pozdrawiam gorąco.

@kwintesencja Jak świta to zapewne Śpiewy Gregiańskie.