Monia

Z cyklu "wyciągnięte z szuflady" cz.IV żółty jesienny liść spada na sam dół złocistoczerwone cmentarzysko płaczące niebo bez uśmiechu w szponach mgły zagubieni żadne wołania nie dochodzą ostatni krótki list daleko porywa wiatr

@Wiesław J.K. Dzięki za zajrzenie i komentarz pozdrawiam serdecznie;)

@poranki Dzięki również pozdrawiam.

Bo najlepiej być sobą,a nie udawać kogoś kim się nie jest tak mi się skojarzyło pozdro ;)

Ciekawy temat poruszyłeś,ponieważ lepiej żyć światem realnym mimo wszystko pozdrawiam;)

Oderwanie się od szarej rzeczywistości chociaż na chwilę taka mi się refleksja nasunęła w związku z twoim tekstem pozdrawiam;)

@FaLCorneL Wszelkie podobieństwa do owej piosenki są czysto przypadkowe ;)) pozdrawiam;) @Rafael Marius Jak zawsze ciekawe i mądre refleksje pozdrawiam;) @BPW Ciekawe spostrzeżenie pozdrawiam;) @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję i również pozdrawiam 😊. @poezja.tanczy Dzięki za napisanie swojej refleksji pozdrowienia 😊.

odbicia czarno białe wiele zużytych klisz promienie słoneczne przemijają hołdu nikt im nie składa pod taflą zamrożona otchłań stabilność wszyscy na powierzchni podróż w inne strony świata odczytywana szczerość z naszych oczu biegniemy choć nie aleją gwiazd bywa że oślepieni poszukując światła bez wyczekiwania na drogowskazy

Jakieś rozdarcie wyczuwam w twoim utworze oraz melancholię połączoną ze smutkiem.Ogólnie nie moje klimaty,ale tutaj tekst mnie urzekł pozdrawiam.

Czuć trochę nutkę strachu w tym wierszu,ale według mnie są tu też jakieś niezbyt przyjemne wspomnienia oraz jakieś lęki.Takie to moje refleksje na temat twojego utworu pozdrawiam 😉.

O wielu rzeczach współczesny świat zapomniał cóż tu więcej dodać pozdro 😉.

@Dared Dzięki za zostawienie swojego komentarza pozdrowienia 😉.

Trochę jest ciężko,gdy niezbyt przyjemna przeszłość miesza się z teraźniejszością takie moje skojarzenie z twoim tekstem pozdrawiam;)

@Rafael Marius Z tym pesymizmem to tak nie do końca spory ładunek emocjonalny,a i owszem.Szczerze jest tutaj odniesienie do ludzkich dramatów,których to jesteśmy świadkami,jak i również do naszych osobistych tzw.prywatnych końców świata,z którymi czasem nie jesteśmy w stanie sobie poradzić w stu procentach.W skrócie mniej więcej o tym to jest.Dziękuję za komentarz i wizytę pozdro ;). @Ewelina Dziękuję,również pozdrawiam;)

Z cyklu wyciągnęte z "szuflady" cz.III pokój z widokiem na wojnę dźwięk tłuczonego szkła nastaje cisza umarły lepsze dni przeszywający krzyk wraca jak bumerang mapa życia na niej tatuaże wszystkie w odcieniu krwi wyrzucone gniazda os tylko matnia przepaści głębokiej

Szczęście wynikające z tego,że robi się to co kocha czyt.znęca się nad drewnem haha ;D pomysłowo napisane muszę przyznać pozdro;).

Ciekawe przemyślenie w sumie sporo w nim racji 😉.

Trafione w punkt pozdrawiam 😊.

Pełen refleksji wiersz muszę przyznać zaintrygował mnie pozdrawiam 😁.

@kwintesencja Dzięki.Masz rację,ponieważ zależało mi na przekazaniu w tym utworze wielu emocji.Pozdrawiam 😉.

Przyznam,że przyciągnął mnie tytuł twojego wiersza.Wydaje mi się,że wbrew tytułowi nie jest to wesoły utwór,ponieważ w pewien sposób bije z niego pewien smutek związany z przemijaniem i śmiercią.Pozdrawiam ;) *w bólu chyba wkradła się literówka

Czasem cisza jest naprawdę dołująca i aż się prosi,żeby w jakiś sposób została przerwana pozdrawiam.

Każdy z nas jest inny pod niemalże każdym względem.Bardzo ważny temat poruszyłeś w tekście pozdrawiam;)

Jakby trochę o słowach,które nie powinny paść z naszych ust takie mi się skojarzenie nasunęło pozdrawiam;)

W moim odczuciu jest to wiersz o kimś kto nie do końca chce egzystować na tym świecie.Sporo emocji jest też w tym tekście,gdy się go czyta pozdrawiam;)