W.M.J

@Marek.zak1 Siemanejro, jak się podoba to się cieszę :) Dziękuję, pozdrawiam. @Rafael Marius Dziękuję, pozdrawiam.

@Rafael Marius Dziękuje, też prawda.

dziś jest taki dzień jakiś taki nijaki bez wyrazu majaczy cicha pustka jak w oczach bezdomnego psa idę ulicą jak we mgle mijam ludzi nie patrzę w oczy szarej rzeczywistości wszystko wydaje się takie ponure czy istnieje coś więcej niż szara codzienność czy istnieją jeszcze sny jak moje pragnienia może gdzieś jest jeszcze światło nie tylko pusta mgła wokół mnie tak czy inaczej ten dzień jest jakiś taki

wiersz jest jak filiżanka kawy w której mieszają się myśli i słowa tak jak gorący napój pobudza zmysły tak poezja pobudza duszę i umysł słowa są jak kropelki deszczu które spadają na wyschnięty ląd w poezji odnajduję ukojenie kiedy życie jest pełne napięć niekiedy wiersz jest jak otwarte drzwi które prowadzą do innej rzeczywistości tam, gdzie światło jest jaśniejsze a zgiełk miasta milknie w ciszy czasami to jak refleksja która tkwi głęboko w sercu to ujście emocji i uczuć które inaczej pozostałyby w mroku gdyż poezja to nie tylko rym i metrum to przede wszystkim żywe słowa słowa, które ożywają w duszy i dają jej skrzydła do lotu

@Konrad Koper W szalonym świecie. Dobra liryka.

@Ewelina Ale to pięknie napisane jest

@Somalija Nie rozumiem, dział można stworzyć, bo widzę zainteresowanie innych, choć sam nie jestem. O tak.

@Somalija Nie, skąd takie założenie. Ani teoretycznie, ani praktycznie. Przecież to nie ja dyskutuję o swataniu i wchodzeniu :) Dobra, starczy żartów.

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję.

w szklanej kuli zobaczyłem życie nikłe, kruche, ale piękne jak kwiat pełne kontrastów i nieskończonych dróg które prowadzą tam, gdzie serce dąży świat składa się z małych detali które razem tworzą niezwykły kolaż każdy element ma swoje miejsce wszystkie z nich tworzą wyjątkowe piękno czasem w tej kuli widoczne są łzy gdyż świat jest także pełen bólu i cierpienia jednak mimo to trzeba iść naprzód szukać nadziei, odważnie stąpać w nieznane chociaż w kuli zobaczyłem świat to w sercu noszę go zawsze ze sobą jako niezwykłą i zagmatwaną układankę która jest ciągle do skompletowania niczym powiększające się pudełko puzzli nieustannie brakuje jednego kawałka codziennie trzymam w dłoni kolejny dzień za dniem tworzę swój wyjątkowy świat

@Somalija :D co tu się dzieje xd, kącik matrymonialny. Można by stworzyć osobny dział. Pani pozna pana, czy jakoś tak :)

@Marek.zak1 Niejednego znam, co chodził, chodził i wychodził, tam nie ulegnie, gorzej jak zalegnie, nie posprząta, garów nie umyje etc.

@Somalija tundy, rozawli, rozwja, no chyba, że to jakieś zwierzęta prehistoryczne to sorry.

@Somalija skrzypłocze, znowu nowa wiedza, warto jednak czytać. Co wiersz to coś nowego poznaję :) No 3 literówki. Ok

@Somalija No o tym pisałem, jeszcze jak dla mnie za wulgarne, nie lubię tego w poezji, ale każdy ma swoje gusta.

@Somalija A to fajne, dające do myślenia, podoba mi się. Matrixa, jedynkę to daawno oglądałem z bratem, nic nie zrozumiałem, brat mi tłumaczył :D Ale fajnie mi kolega kiedyś wytłumaczył, co to jest matrix. Mówi- widzisz ten stół? Jaki stół? (nic nie było) To właśnie jest matrix xd Aha co by nie było masz literówkę podsiąkaja. Uwięzłam- dobre słowo. Oczywiście musiałem w słowniku sprawdzić xd

@Marek.zak1 Czytałem kiedyś, wiem, że b. dobry, choć dokładnie go nie pamiętam.

@Father Punguenty Rymy gramatyczne i dokładne. Miałkość wyrazu. Brak rytmu, taktu, nic. Podrzędna poezja, jeśli w ogóle.

daj mi wiatr daj mi deszcz bym na poważnie o życiu mówił niech pada bym płakał między kroplami kroczył śmiał się wypatrując światła w gęstej mgle życie to prawda czy ledwie iluzja w męczarniach rozróżniam myśli i słowa wyprowadzam duszę na spacer przykrywam kocem z gwiazd niech spokojnie posiedzi w samotności zanim wyruszy w daleką wędrówkę żywot w swojej najpiękniejszej formie można zacząć od nowa wystarczy rozróżnić czy myśli kłębią iluzję czy prawdziwe słowa

Zanim zakwitną kwiaty w ogrodzie miłości, W naszej małej pergoli całusem obdarzysz, Choćby ledwie rojenia w mojej to rozpaczy, Pozwól ostatnim tańcem uczucia osłodzić. Ach! Przytulmy marzenia w uroczej melodii, Zanim cisza nastanie, popatrzmy na gwiazdy; Tak spokojnie dryfują- przepiękne brylanty, Odnajdziemy tam siebie, nim słońce zagości. W pogoni za fortuną do lepszego świata, Przez potężny ocean płynęli w komforcie; Życie inny scenariusz spisało na falach. Błyszczą serca kochanków na niebie dostojnie, Wtulone mocno płoną jak jedna latarnia, Aby ostrzegać innych- gdzie góry lodowe. RMS Titanic zatonął w nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku, podczas dziewiczego rejsu.