Asia Rukmini

@Ewelina Ano, mówią tak, ale mówią też: wszystko we wszystkim ;) Dziękuję za trafny komentarz i serduszko. Pozdrawiam równie ciepło

Ile jeszcze razy dźgnięty w plecy nożem Uśmiech na twarzy rozłożysz jak karty do tarota? Nie wywróżysz szczęśliwości dla swego żywota Jeśli nie będzie spokoju na tym świecie bożym.

Zakończenie wiersza mnie urzekło. Pięknie to wyszło. Pozdrawiam :)

Bardzo pozytywny wiersz. Przyniósł mi uśmiech. Pozdrawiam :)

@Rafael Marius Musiał mieć klawe życie. Dawno już go nie ma przy tobie?

@Nata_Kruk O tak! Najpewniejszy kierunek ;) Dziękuję za trafny komentarz i serduszko. Pozdrawiam

@Leszczym @Ewelina @Astro Maestro Dziękuję za czytanie i serduszko. Pozdrawiam :)

@Kwiatuszek Dziękuję za komentarz i serduszko cieszę się, że wiersz przypadł do gustu. Pozdrawiam ;) @Tectosmith Heh. Chętnie poczytam twój życiorys/biografię? ;) Bez śmierci? Jak tu żyć? Kiedyś stałam na ślubnym kobiercu i przysiegałam mężowi: dopóki śmierć nas nie rozłączy... więc mój wiersz jest własnie odpowiedzią na tę przysięgę. Wszystko co materialne kończy się. A czy ponad czasem i materią miłowanie jest tym samym, co znamy i doświadczamy żyjąc w tym świecie, tego nie wiem. Duchowy świat kojarzy mi się głównie ze zjednoczeniem się z Absolutem. :) Dziękuję za komentarz i serduszko. pozdrawiam @jan_komułzykant Dziękuję za trafny komentarz ;) @Rafael Marius Tak, to wizja trochę idealistyczna, ale wyobrażam sobie, że ten świat w takiej formie został stworzony dla ludzi, by czerpali z niego co najlepsze w zgodzie ze sobą i z naturą. Nie będę ukrywać, że życie w zgodzie z naturą nie zawsze mi wychodzi ;) Dziękuje za komentarz i serduszko. pozdrawiam @ais Dziękuję. Tym bardziej cieszy mnie, że zajrzałaś i zostawiłaś serduszko i komentarz ;) pozdrawiam @kwintesencja Bardzo mi miło na te słowa. Dzięki za serduszko. Rownież pozdrawiam :) @Nata_Kruk Dziękuję. Tak, wydawałoby sìę, że cały wszechświat tam wcisnęłam ;) Dziękuję za miły komentarz i serduszko. Pozdrawiam

Między wdechem i wydechem postawię nasz dom Szeroko otworzę słońcem haftowane okiennice Wierszem cię przywołam - pieśnią śmiałą Słowami namaluję nasze wspólne życie Duch mój w bezmiary ujęty czekać będzie Aż wyrwiesz go z omdlenia serca porywem By nadać formę myślom ulotnym Nietkniętych dotąd ni prozą ni rymem W porannej rosie obmyję twoje ciało Wleję nań wiatru ciepłe podmuchy I w błękitności świetlnej staniesz Niepomny żeś ślepy był i głuchy W dłoń ujmiesz pawie pióro dymiące kolorami Wszystkowidzące trzecie oko Co patrzy w cztery świata strony Jednakowo widzi kamień i złoto Ja zaś zaproszę Matkę Ziemię Strojną w dojrzałego zboża złociste kłosy Jej żyzne piersi oazą i schronieniem A kwiecie tchnieniem wplotło się we włosy Niebo rozświetli zorza jaśniejąca Bóg co niesie deszcze dla matki karmiącej Trudno Go zamknąć w przyciasnych słowach I spojrzeć w oczy jasne jak słońce A gdy brzemienna noc już nastanie Wyda owoce, każdy słodki i dojrzały Dla mojego i twojego miłowania I świata wszelkiej chwały Między wdechem i wydechem postawię też kropkę Co z impetem każde zdanie kończy Śmierć jak obietnica Że tylko ona mnie z tobą rozłączy

@jan_komułzykant Otóż to... Mówisz opierając się o własne doświadczenie?

@jan_komułzykant Śmierć zawsze jest tuż... pozdrawiam

Dorzucę kilka moich zachwytów nad twoim wierszem. Jest z tych ponadczasowych. Pozdrawiam :)

Krótko i na temat. Trafił do mnie przekaz twojego wiersza, a i też zgrabnie napisany. Lubię takie filozoficzne wywody. Pozdrawiam

Myślę, że błędy w zakresie rodzicielstwa niestety się zdarzają. Toksyczny rodzic nie rozmawia z dzieckiem o błędach, bo w jego mniemaniu takowych nie popełnia... Niemniej jednak traumy trzeba przerobić i z nich wyjść. Znam ludzi, którzy na traumach z dzieciństwa zbudowali swój świat i są pełni żalu. Pozdrawiam (wracam po chorobie) :)

Tak, mogłabym też porównać do odbijania piłeczki... to prawda, iść w sądy to prawie jak niekończąca się historia ;) pozdrawiam

Bardzo zgrabny... erotyk ;) w sam raz na dzisiejszy wieczór ;p pozdrawiam z uśmiechem.

@Rafael Marius Podobno bez spokoju nie może być mowy o szcześciu...

Heh. Plotka jest stara jak świat. Ta tendencja u ludzi jest dość powszechna. Natomiast oszczerstwo powinno być karalne ;) Słyszałam kiedyś taki tekst: Plotka jest jak pierze rozsypane na wietrze. Spróbuj je pozbierać;) Miłego dnia

Ten fragment jest najlepszą częścią twojego wiersza. W tym fragmencie odnalazłam spokój... Musiałeś być targany wiatrem. Pozdrawiam

Oj tak! Zupełnie inny świat ;) pozdrawiam

Taki sposób postrzegania rzeczywistości, podchodzenia do zmian jest nazywany dojrzałością emocjonalną. Wiem, czym są te przeskoki, fale. Sama ich doświadczam, tym bardziej twój wiersz trafił fo mnie. Miłego popołudnia:)

O tak! Ten fragment do mnie trafia. Konsekwencja zwłaszcza przy dzieciach się przydaje, a do dbania o siebie też musiałam dorosnąć. :) Zgrabnie napisany wiersz, płynny, wszystko się zgadza i współgra ze sobą. P.S. Piękne zdjęcie. Pozdrawiam

Kojarzę ten slang, kojarzę też lufki, choć kilka ich tylko w życiu było, bo głowa słaba ;) Opisujesz doświadczenia z życia w sposób chłodny, jakbyś był już poza tym. Forma wiersza na to pozwala, ale nie każdy potrafi okroić myśli i uczucia w ten sposób, żeby nie wiało nudą. Ja natomiast za każdym razem, jak próbuje napisać wiersz biały, mimochodem wskakuje mi rym i nie potrafię się go pozbyć ;) a w latach wczesnej młodości dużo takich tworzyłam. Pozdrawiam

Bardzo zgrabnie napisane, w kilku wersach wiemy o Eris wszystko to, co trzeba. ;) pozdrawiam

@Sylwester_Lasota Dzięki również pozdrawiam. @ais Dzięki za sugestie, ale niech już tak zostanie. Cieszy mnie, że trafiłam w gusta. ;) pozdrawiam @[email protected] @iwonaroma @Dragaz @Czarek PłatakDzięki za czytanie pozdrawiam @Rafael Marius Trafiłeś w sedno. Wewnętrzne światło, które często najtrudniej jest dostrzec. :) Dzięki i pozdrawiam