Rafael Marius

Nie ma to jak dziecinna beztroska. Choć ja takiej nie pamiętam, już w żłobku było twarde lądowanie. Kto trafił do niego w PRLu ten wie jaka tam była szkoła życia, a w przedszkolu jeszcze bardziej.

Ja też tak mam, przykładowo na ruchliwym skrzyżowaniu.

W czasie odległy, w pamięci jak za mgłą, lecz czasem coś prześwituje jak dawniej przez bluzeczkę... marzenie o miłości.

@UtratabezStraty Szaro było w PRLu. Teraz też tak może być, gdy ktoś ma obniżony nastrój.

@agfka Ja mieszkam w parku z gęstwiną zieleni i mam zawsze chłodno.

@Waldemar_Talar_Talar Po gajowych zostały już tylko wspomnienia i wiersze. Stanowisko zostało zlikwidowane na początku lat 90tych A gajówki sprzedane na domki letniskowe lub obrócone w ruinę. Szumią tam teraz tylko drzewa.

@Wędrowiec.1984 Też nie cierpię kakofonii szczególnie, gdy wiele ludzi mówi naraz, co często się zdarza w programach radiowych, szczególnie tych, do których zapraszani są politycy. Podobnie jest w urzędach, gdzie jest wiele stanowisk w jednym pomieszczeniu.

Niektórym zdarza się umrzeć za życia. Całkiem sporo się takich spotyka w jesieni.

Kraina wspomnień w pamięci kwiatach z dzieciństwa kartki wyrwane lata na stole zdjęcia uśmiechy dotyk w przeszłość wpatrzone zamglone oczy Dwie bramki piłka guma i trzepak rozmyta pierwsza jakże daleka serca i strzała bójki i plotki młodzieńczych uczuć różowe pąki Ciemność na klatce całusek grzeszny i na ławeczce nieśmiałe gesty foremki babki konik na kółkach gdzie odjechały dawne podwórka

@Starzec Miałem z nimi na bakier w czasie wojny polsko-jaruzelskiej. Stąd takie skojarzenia z własnego życia. To dokładnie tak wyglądało.

Czyli w miarę typowo. U mnie jak byłem dzieckiem, to większość osób była zadowolona, ale w wieku nastoletnim to już niekoniecznie. Nieraz mi się dostało, ale wtedy byłem dość odporny na odrzucenie, teraz znacznie mniej. To jak on to robi tak z ciekawości? Przecież jest różnica wysokości? Ja jeszcze czegoś takiego nie widziałem, żeby wózkowicz inicjował przytulanie. Chyba, że przytulają jego. My to możemy co najwyżej dziecko przytulić z własnej inicjatywy.

@Starzec Mnie się kojarzy z wyznaniami byłego członka ZOMO.

Ja się przez cały rok daje, ale w lecie szczególnie.

@Naj Też to znam z autopsji.

Kontakt z naturą najlepszy, przynajmniej jak dla mnie.

@andrew Pozytywnie jak zawsze u Ciebie.

@andrew Coraz lepiej piszesz chyba nawet niezapomniany krytyk Sowa, by cię pochwalił.

@Waldemar_Talar_Talar Nie pozostaje nic innego tylko się ulotnić.

@Anna Maledon Są różne ilorazy inteligencji, ci z niskim uważani są powszechnie za głupich. Ja osobiście przywiązuje większą wagę do EQ niż do IQ. Zatem dla mnie głupim będzie ten, który ma niską inteligencję emocjonalną. I takich ludzi unikam jak ognia. A EQ potrafię ocenić z łatwością bez testów.

Faktycznie często tak bywa.

@Wędrowiec.1984 Wiesz bardzo dobry, rymy całkiem zgrabne. W moim odbiorze jest o braku dostosowania, czego wynikiem bywa tworzenie wewnętrznego świata, czasem tylko dla siebie, innym razem również dla kogoś bliskiego, realnego lub wymyślonego. Znałem i znam niemało... twórców podobnych przestrzeni. Szczególnie dziewczęta tak lubią bujać w obłokach wyobraźni. Ja raczej do tych najlepiej dostosowanych należałem za młodu, ale teraz już tak nie jest, zatem mogę powiedzieć, iż również posiadam wewnętrzny świat złożony ze wspomnień, zdarzeń i emocji, które były moim udziałem w przeszłości.

Nie mam jeszcze wiersza, ale pomysł całkiem dobry podsunęłaś i co ważne w moim stylu, zatem całkiem możliwe, że kiedyś powstanie. Tu jednak trzeba zaznaczyć, iż w wieku 30 lat wciąż jeszcze wyglądałem jak nastolatek i nikt by mi więcej nie dał. Co wcale nie było takie miłe, nie traktowano mnie poważnie, adekwatnie do wieku. Niezręczne towarzysko. W związku z tym przytulanie nie wyglądało aż tak zabawnie jakby się mogło wydawać. Czyli tak jak ja w tym wieku. To już jest taki typ osobowości. U mnie też wychowanie. Rodzina ze strony ojca tak właśnie wyraża swoje uczucia, niezależnie od wieku. Ja obecnie już nie ze względu na niepełnosprawność ruchową. Jako starszy kolega po fachu przytulania mogę powiedzieć, że jeśli mu to zostanie na dłużej, to będzie miał z tym wiele kłopotów, tak jak ja miałem. Wobec tego, nie pozostaje nic innego, jak tylko zaprezentować go na forum. Przytulam...

Zależy od tego jacy ludzie przyjdą, ale na takich spotkaniach raczej jest dobra atmosfera, spokojna.

Ja również. W młodości byłem bardzo towarzyski, a teraz to już umiarkowanie. Zmieniło mi się po 30tce. Jak lubisz się śmiać z czyjegoś nieszczęścia to już Twoja rzecz.

@kwintesencja Zatem życzę miłego spotkania z czytelnikami w dobrej atmosferze. Pierwsze?