sisy89

sierpniowe słońce zanurza się w snopach siana i żółtych słonecznikach które koniecznie chcą sięgnąć nieba ono jest tylko dla wybranych tu na ziemi można znaleźć jego malutki kawałek przy odrobinie szczęścia też nie minąć się z marzeniami które w błękitny dzień toną w chmurach kiedyś przyjdzie ten czas gdy białe kołderki zejdą niżej i pozwolą urzeczywistnić się ulotnym snom nie będzie za czym tęsknić aż do następnego lata

@agfka To prawda. Bardzo dziękuję :)

@corival Zazdroszczę, choć teraz już chyba żadne papierówki dla mnie nie będą smakować tak samo... Dziękuję i pozdrawiam :)

@poezja.tanczy Dziękuję :)

@Rafael Marius zauważyłam, że prawie każdy ma takie wspomnienia, miło przynajmniej w wierszu cofnąć się do dzieciństwa :)

No właśnie, jak przyjaciel na dobre i na złe to tylko zwierzę :)

@MIROSŁAW C. Bardzo dziękuję :) @befana_di_campi Dziękuję, chętnie poczytam :)

słońce wciąż niżej dotyka coraz cięższych gałęzi z których spadają owoce działka lato kilka beztroskich chwil wspomnienia z dzieciństwa mieszczą w sobie cały świat który miał znaczenie dla małych dłoni i ciekawskich spojrzeń w przyszłość czas zabiera garść najbardziej zużytych momentów zostawiając jedynie nostalgiczny posmak dawnego życia niepodważalny aromat ukryty w sercu

Życie jak hazard, wciąga i uzależnia. Dobry tekst. Pozdrawiam serdecznie :)

@poezja.tanczy bardzo się cieszę, dziękuję i pozdrawiam :) @viola arvensis tak, masz rację, trudno jest nie pisać o miłości wcale, temat jak rzeka, do tego najpiękniejszy... Dziękuję i pozdrawiam również :)

@Kwiatuszek bardzo dziękuję! Pozdrawiam serdecznie :)

@Adaś Marek jest nadzieja, więc kto wie :) Dziękuję i pozdrawiam :)

@Nata_Kruk Dziękuję :) @corival to prawda, nigdy nie wiadomo co przyniesie czas, dziękuję bardzo i pozdrawiam:)

@Stracony bardzo dziękuję :)

@FaLcorN Bardzo dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

@Damroka bardzo mi miło, dziękuję i pozdrawiam :)

@Jacek_Suchowicz Dziękuję za poetycki komentarz :)

@Waldemar_Talar_Talar bardzo dziękuję, pozdrawiam serdecznie :)

słowa które kiedyś były rumiane stygną zostawiając po sobie tylko bladą poświatę dobranoc karaluchy pod poduchy może sen sprawi że nazajutrz zmienię zdanie i znów rozłożę litery przed rozpalonym kominkiem dzisiaj rozbijam szklane drzwi złudzeń pożółkłe zeszyty z wierszami przypomną ci jak miękłam pod wpływem deszczu odczytaj palcami zaschnięte łzy dopóki znów nie napiszę o miłości

Bardzo ładnie, lekko, z przyjemnością czytałam :) Pozdrawiam serdecznie.

Zrezygnowałbym z "twoim" na końcu wiersza. Bardzo ładnie. Pozdrawiam serdecznie:)

@poezja.tanczy dziękuję bardzo i pozdrawiam również :)

Bardzo dobre przesłanie, zapominamy o tych magicznych słowach... Pozdrawiam serdecznie:)

Nigdy nie wiadomo co los nam przyniesie i też nie na wszystko mamy wpływ. Co ma być to będzie, więc pozostaje brać to, co da nam życie :) Pozdrawiam serdecznie

@Łukasz Jasiński dziękuję :)