PatrykSchenk2000

Zdystansowana, pełna nadziei znajomość gorzko umarła. Pewną dziewczynę poznałem, wyciągnąłem dłoń nadziei... ona zaś odeszła. Stoję u progu dorosłości, i cóż mam począć? Pan i władca życia wielu ludzi wymagania surowe i wysokie mi stawia. Jak odnaleźć własną drogę życia w świecie? Moim oczom ukazuje się trudny i groźny obraz życia. Moje serce zaś lęka się niewiedzy i tylu dróg, spośród których tylko jedna jest właściwa.

Łagodne, niewinne serce; Polem bitwy się stało, mroczne myśli o orężu ciernistym; Atakują aksamitne oblicze intuicji ludzkiej. Serce, murem okalane, woła głucho wśród chaosu życia. Myśli napędzają czyny, a czyny popychają ludzi...; Ale ku czemu? Niby wiemy, a jednak nie wiemy.

Życie cierpieniem przepełnione... A cierpienie częścią życia. Jednak, czy cierpienie ma jakiś sens? Czy egzystencjalny dół ma jakiś wpływ na życie? Cierpienie może stanowić życiową próbę. Czas przygotowań, na nadejście sił mroku. Bowiem, gdy mrok zapragnie owładnąć Twym życiem, Ty siłą jesteś nie do pokonania. Mrok cierpienia stanie się Twą tarczą przeciwko siłom zła... Wróg Twój, obrońcą Twym zostanie.

@umbra palona Właśnie to jest wiersz, ale go nie przypomina, wiem.

Depresja? Czymże jest owa mroczna karta ludzkiej natury? Jedni mówią, otchłań ludzkiego umysłu, drudzy upadek myśli. Jednakże, depresja stanowi upadek siły woli... atakuje ona umysł, serce i duszę człowieka. Tylko od nas zależy, czy ją dopuścimy do siebie. Tylko od nas zależy, czy wysłuchamy jej głosu, czy odtrącimy. Depresja stanowi jedynie odbicie niespełnionych ludzkich... bezwartościowych pragnień. Czy może ona być dobra? Cóż... łagodna dolina mrocznej myśli stanowi naukę, pokorę wobec życia i gorzki aczkolwiek jak słodki pocałunek mądrości i prawdziwego przeznaczenia życia jednostki.

Dziękuję za radę.

Ja żyję. Ty żyjesz. My żyjemy. Pytaniem jest nie po co żyjemy, ale dla kogo? Życie jest darem... darem dla innych! Żyj, nie po to by gromadzić materialne dobra, lecz po to, by inspirować innych! Największym i jakże najwspanialszym egozimem jest uszczęśliwianie innych, to daje nam szczęście, satysfakcję! Uśmiech drugiej osoby... bezcenny skarb. A skarbem jest drugi człowiek! Bo ten, kto zostanie przy Tobie w chwilach trwogi jest Bóg, pod postacią drugiej osoby! Nie myśl o tym, co chciałbyś mieć, ale o tym, co możesz zrobić z tym co masz! Nie żyj po to, by po prostu żyć! Żyj po to, by dzielić się z innymi swoją pasją do życia! Moja droga życia dopiero się rozpoczęła, ale mam szczerą nadzieję, że moja poezja będzie natchnieniem dla wielu osób!

Tak wiele pytań i brak jakichkolwiek odpowiedzi. Wątpliwość goni niepewność a niepewność napędza ludzkie poszukiwania szczęścia. Cóż po tych, co złotem otoczeni wędrują przez świat? Pamiętaj! Nadzieję, odważne serce i miłość jest pięknym i jakże trudnym do zdobycia przewodnikiem przez żywot. Nie materialna rzecz jest sensem istnienia. Poszukiwania szczęścia, w parze ze światem się rozwijają. Kto nie zna cierpienia, trudów poszukiwań i słodko-gorzkiego czasu oczekiwania nigdy nie zazna szczęścia o jakim marzy.

@idolateman Dzięki, ale po u mnie jest szczerze?

Szczęśliwy ten, kto przyjacielem jest swego przeznaczenia. Szczęśliwy ten, kto nie szuka poklasku. Szczęśliwy ten, kto nie unosi się dumą. Szczęśliwy ten, kto prosi o pomoc na każdej drodze życia. Bowiem szczęściem jest dzień, głos, uśmiech, chwila... A pokarmem szczęścia jest nadzieja.

Radości pełne i cierpienia objęte. Powalasz każdego a zarazem uskrzydlasz swym majestatem. Mroki i blaski przeplatają każdego człowieka. Chłostasz i zarazem leczysz los każdej istoty ludzkiej. Najcenniejszy skarb, jaki każdy z nas ma. Podwalinami owego skarbu są rozsądek i siła woli. W mrocznych okresach i słodkich chwilach, każdy pragnie odkryć Twe tajemnice. Choćbym zraniony był i pobity przez Ciebie, nie stracę wiary w Twe oblicze... życie.