Ewula

Jesteście takie niezwykłe Zrodzone ze światło cienia Nad Ziemią się unosicie W innym wymiarze Ziemia Koty wiedzą i czują To wręcz nieprzyzwoite Gdzie kamyk upadnie Gdzie rozstąpi się świat Jesteście takie mądre oczami zdziwionymi patrzycie O Panie ukryłeś cud boski w tym zwierzęciu Dzikim od wieków, od lat Bo my wiemy przecież, potrzeba serc otworzyć bramy Wtedy serca otworzą na oścież swoje miłosne pokoje Bo każdy dom serca byłby bez kota tylko pustym mieszkaniem Oto Kroczy kot I znów rozstąpiła się ziemia i zachwycone serce moje

Bardzo Wam Przyjaciele dziękuję :)

Bardzo dziękuję :)

Czy można przestać kochać Chociażby na Ato sekundę Która jednostkę czasu odmierza Niemierzalną w czasie ułudnym Czy można powiedzieć słońcu Przestań świecić tak jasno Staniesz się wtedy gwiazdą śmierci Spadająca gwiazdą Czy można przestać kochać Kwiaty wiosenne na łące Które czarują kolorem Dla chwały Pana stworzone Czy można powiedzieć przestań płynąć wodzie źródlanej i zniewalającej Ona i stal rozkruszy Uczyni to w drobną, tycią chwilę Czy mogę powiedzieć przestań kochać Tobie Panie Boże, który miłością świętą Obdarzasz mnie biedną wątła drżąca trzcinkę W gęstym buszu wszechświata Czy mogę powiedzieć do siebie - Przestań kochać świat cały- Odejdę wtedy w niepamięć, W chmurach poezji nie będę latać

Bezinteresownie, bezpiecznie, bez zagrożenia, czysta miłość oddana. Iwonko, Twój wiersz jest genialny, wielka POETKO:)GRATULUJĘ!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ewa

Bardzo Wam Wszystkim moim kolegom i koleżankom Poetom dziękuję :)

Bardzo Tobie dziękuje za sugestie, jesteś wspaniały:) Pozdrawiam serdecznie:)

Zobaczyłam Ciebie jak grasz „Powietrze” Bacha na szklanym ekranie W serce moje uderzył blask Miłosne wezwanie Patrzyłam na Ciebie jak grasz Jak przeżywasz swoją miłość niezwykłą Wiedziałam, że miłości mojej nadszedł czas Miłości człowieczej, nie prozaicznej Ty grasz - ja piszę moje słowa Piszę jak w twojej piosence Jesteś w każdej kropce, literce, strofie Skradłeś moją duszę i serce

Polska krew angielskie serce Z tego zostałam stworzona Poezji we krwi w sercu romansu Człowiek się zaraz przekona Do ballad miłosnych stworzona I do miłosnych wierszy W każdej literce, znaku, słowie Ty jesteś i będziesz pierwszy Polska krew angielskie serce Podobnie jak w piosence Tam miłość wyznawał mężczyzna Tutaj moje kobiece serce O łąki, pagórki, rzepakiem otulone Strumyki górskie z wodą płynącą Woda wie w która ma biec stronę O wiosno zielona zniewalająca Ty kwiatami polskimi czarujesz świat cały Przyjmij w darze tych kilka słów poety urzeczonego twym powabem doskonałym na lata, na wieki o lato nadbałtyckiej fali morze szumi - ptaków śpiew, jak w piosence i ta muzyka Bałtyku i mew, rybitw śpiew skradły każde serce jesieni złocista jesieni polska złota opisywana wiekami przez wieszczy Mickiewiczu zanuć swoje słowa O Słowacki wyszeptaj kilka wierszy Polska krew bez zimy umiera Gorąco krwi roztopi śnieg cały I znowu powitamy wiosnę tu i teraz Pór roku cykl tak doskonały Polską krew angielskie serce wiruje Angielskie tak jak w piosence Angielski kraj, angielski naród, tradycja Skradły moją polską duszę, rozkochane serce

Jestem na scenie życie Ja mały trwożny człowiek Jupitery gwiazd jasno świecą, rozświetlając oczy Księżyc snuje swoją mleczną opowieść O człowieku, który mały czysty Na świat magiczny otworzył swoje wnętrze Na świat ogromny i piękny, porywisty Niemowlęcia otwarte małe serce Potem wiek dziecka, około lat czternastu Przygrywa do tańca życie porywiście W wirze zabawy roztańczone dzieci W wirze zabawy oczywiście I wiek nastoletni, w którym człowiek Wie wszystko, tak jak w piosence Wsiada do pociągu byle jakiego Zostawiając w przedziale odważne, młode serce Potem dojrzałość przychodzi z czasem Dojrzałość wie, dojrzałość wierzy Że w życiu najważniejsza jest Miłość do człowieka i szeptanych pacierzy Na końcu starość przychodzi znienacka Ta nie czekana, pyta się człowieka Czy jesteś gotowy, w modlitwie żarliwej Spiesz się, życie przez palce wycieka Człowiek wie, człowiek wierzy i czuje W każdym przedziale wieku, jak w prostej piosence Bogu oddać wiarę, Bogu obiecać w modlitwie Swój człowieczy los i stęsknione serce

Dziękuję Grzesiu, Twoje słowa jak miód na moją duszę i serce :) Również miłego dnia :)

Zadziwienie ogarnęło wielki świat Anioły do mnie mrugały prosto z raju Gwiazdy patrzą, tutaj ciebie nie ma Przeszukują niebo cal po calu Ty chopinowskiego słuchałeś koncertu Wiatr bałamutnik usiadł przy Tobie zadumany Chmury sunęły po niebie, tańcząc w rytmie walca Majestatycznie, w zachwycie, zakochane Człowiek wie, człowiek taka istota z rozumem Dobry człowiek zrozumie, że to tak jak w piosence Moja miłość niezwykle największa Skradła moją duszę i serce

Kiedy patrzyłaś pani Doktor W jej oczy chmurami zakryte W jej dusze skostniałą w bólu W jej serce cierniem przebite Na ciało jej obolałe Przykryte czarnym strumieniem Tamtych ludzi z przeszłości Jak wszechobecnym cieniem Wiedziałaś, Pani Doktor, że światło w niej obudzisz Światło stworzone dla innych, dobrych ludzi A oto ono zgasło pod falą cierpienia Otaczając jej postać jasną, stworzoną do tworzenia Dziękuję Tobie Pani doktor Za życie, które we mnie budzisz Za światło stworzone dla innych, dobrych ludzi Za siłę, którą mi dajesz , siłę do tworzenia I za duszę czystą i niewinną Wywodzącą się i ze światła i z cienia.

Żyjąc w modlitwie Otwieram świat Na ognie. które palą się we mnie, piekące To kwiaty polne roztopione w blasku słońca Kwiaty polne i nocą są gorące Żyjąc w modlitwie dotykam nieba Ono błękitem swym otula wielki świat A mleczne chmury w parach suną po niebie Zadziwiając wieczny czas Żyjąc w modlitwie otworzyłam oczy Zielone, jak trawa wiosną co budzi się ze snu Moje oczy są dla Ciebie kochanie One krzyczą ogniem, chodź tu.

Powietrze mi szepnęło do ucha , pieszcząc czule Że ty idziesz do mnie wolnymi krokami Wśród liści jesiennych, które zachwycają Odwróconymi ogonkami Powietrze mi szepnęło do ucha, pieszcząc czule Że ty idziesz wśród zimy czystej, białej Płatki śniegu opadają na ziemię, skostniałe Delikatne w swojej krasie, doskonałe Powietrze mi szepnęło do ucha, pieszcząc czule Że idziesz zamyślony wśród poszumu fal Letnią porą w gorącu, spiekocie Gorąco to przecież Słońca dar Powietrze mi szepnęło do ucha pieszcząc czule Że biegniesz ku mnie, Wiosny cichy śpiew Życie chyli się do światła czule Tu Życie stoi na straży zachwyconych mew Szepnęłam cicho, o powietrze, które pieścisz Wśród pór roku, wśród poszumu fal Zanieś do niego też moje kochanie Miłości czysty dar

Nie powiedz mi nigdy do widzenia Nie zetrzyj mego serca w pył Ja moje przełamałam na pół- od niechcenia Została w nich radość życia i przeszłości ból Nie powiedz mi nigdy do widzenia Ja jedna połowę serca Tobie daje przecież Do końca życia, celowo, od niechcenia Az świat się zadziwi, roześmieje przecież Nie powiedz mi nigdy do widzenia Zostałeś stworzony dla mnie ku mojej radości Żeby kwiaty polne na łące się uśmiechały Gdy promień słońca przychodzi do nich w gości Nie powiem ja już nigdy tobie- do widzenia Jestem w tobie i tobą żyję przecież Czy dostrzeżesz we mnie tą radość zrodzona z cierpienia? Miłość największą na świecie?

Święto zakochanych par Przypominając o świecie Zapytacie jakim, w ciszy, Ciszą odpowiem- ja nie wiem Nie wiem czy dzień walentynek Jest mi także tak bliski Do tej pory Walenty milczał zaklęty, od siebie Życzę Zosiom Kasiom Markom i Michałom Miłości najszlachetniejszej. która serce wypełnia A dusza najszlachetniejsza nie ucieka do lasu jak zając Tylko umysł światły szczelnie miłością wypełnia Dlatego kochajmy się, w dzień święta zakochanych Życzę wszystkim z osobna których znam i nie znam jeszcze Wszystkiego co najlepsze, a dla mnie zostawcie W myślach, w ciszy, jeden płatek różany, na szczęście

Bardzo serdecznie dziekuję:)

Przepiekne, zachwycające:) Rozsiewamy milosc wokół:)Pozdrawiam serdecznie

Kocham cię Życie Zimowa porą, o brzasku, gdy świat do Ciebie się budzi Śnieg spada z nieba wdzięcznymi płatkami Pan Śnieg jest przecież dla ludzi Kocham cię Życie kiedy dzieci w trawie Piłki z radością szukają Mrówka powiedziała do Mrówki, w tej trawie Kochajmy się, to potwierdzi Zając Kocham cię Życie w promieniach słońca Ono Życie rozsiewa Tam na polu maków i trochę z boku wróble grają w siatkówkę okruchami razowego chleba Wraz z nimi i Pan Gołąb Pomyślał i zagruchał Spieszmy się koledzy wśród tych maków, chabrów Burza idzie, będzie zawierucha Kocham cię Życie na Krupówkach Tu koń Górala parska wdzięcznie On ubraniem zachwyca, ubraniem dowodzi Obaj Panowie ubrani są pięknie Ja kocham cię Życie Gdzie tylko spojrzę Mą radość i zachwyt budzisz Kocham cię Życie najbardziej na świecie Mam nadzieje się jeszcze nie zbudzić

Bardzo dziekuje

Wszystkiego czego mi potrzeba to muzyki Płynącej od jednego dendrytu do drugiego - w głowie, bo w sercu są mioblasty Mięśnia sercowego Wszystkiego czego mi potrzeba to muzyki Zamykam oczy na Atosekundę Miedzy jednym mrugnięciem a drugim ja się budzę Wszystkiego czego mi potrzeba to muzyki Serce metronom w pierwszym rzędzie Ty usiadłeś obok zadziwiony Nasze rytmy serc słyszane są wszędzie Ja zamykam oczy, otwieram świat cały Na muzykę, która we mnie płynie Na muzyki i poezji świat mój doskonały On we mnie żyje, nie ginie

Prezenty urodzinowe Potraficie zauroczyć Rozjaśnić dnia drugą połowę I rozświetlić oczy Prezenty urodzinowe Otoczone szczelnie papierami Kolorowymi, złotymi, pakowanymi takimi od kochania Ja dostałam od ciebie Skarpetki, by moje buty Czuły się świetnie i mi mówiły Że ziemia ciepła, sucha Ja dostałam od ciebie Ten sweter na niepogodę Czekoladki na jaśniejsze oczy Kiedy zawieje chłodem Bo w życiu najważniejsze Miłości zamknąć krąg Wtedy z wszystkich prezentów od serca Miłości uderzy grom!

Bardzo Tobie dziękuję za urocze słowa :)

Nowy dzień - przyszedł do nas z rana Mgłą otoczył się brzask, gęstą jak śmietana Nowy dzień, twoje roziskrzone oczy Dotyk ust, uśmiech po kojącej wspólnej nocy Nowy dzień, żeby się już zaczął Nowy dzień - już skowronki płaczą Pan skowronek kwiat przyniósł pani skowronkowej Pani skowronkowa - zakochana głowa Nowy dzień, żeby się spełniło Nowy dzień, niech otoczy nas miłość We wszystkim co robimy, we wszystkim do końca Niech otoczy nas miłość piekąca Nowy dzień , wieczór już nadchodzi Nowy dzień, zmierzch się wypogodził Chwile na wspaniałe teraz, aż po życia kres Nowy dzień to Ty - W strugach zachwyconych łez