[email protected]

@zyzy52 A ja jako dziadek robię to dla Julci, co nie robiłem dla córek, bo mi się nudzi. Pozdrawiam Zyzy, po kolorze kupki poznaję czego wnusia ma za dużo a czego za mało.

@Leszczym Czyżbyś tęsknił za komuną, zgodę na wyjazd za granicę, paszporty dla wybranych, Ub-owcy za drzwiami i można by tak godzinami. Trzymaj się zdrowo.

@Waldemar_Talar_Talar Jak zawsze zasadniczy, ale dziękuje i za to. Miłego weekendu.

@ais Mówisz zatem o prozie poetyckiej, mam kilka drabbli w repertuarze, ale z powyższych względów nie puszczam, ominą i pójdą krótszą drogą. Piszemy nie dla siebie lecz dla innych, dla nas jest tylko szuflada. Pięknego wypoczynkowego weekendu Ci życzę.

@Leszczym Było także "Pani Matka" czy "Panie Ojcze" ale teraz to śmieszy - choć w to określenie wbudowany jest wielki szacunek do rodziców, który w dobie wolności - kompletnie zanika, z nielicznymi wyjątkami oczywiście. Deklaruje się wielką miłość do rodziców a rzeczywistość skrzeczy. Miłego weekendu.

@Leszczym Zwłaszcza że mamy zarówno - Dzień Kobiet jak i Dzień Matki, a my ojcowie poszkodowani chociaż jest nas mniej. Zróbmy zatem - Dzień Ojca 9 marca a Dzień taty - 23.06... a co!

@lena2_ Lenko czasami miłość nieodwzajemniona, ale jakoś nikt nie ma pretensji, o nic, do nikogo, jakie to czułe, jakie to piękne, jesteśmy razem, wśród słów, wśród wersów, nawet czasami wśród rymów. Miłego wieczoru.

@lena2_ Matce wystarczy słowo smaki domowe ab ovo. Pozdrawiam Lenko, zawsze nadziewam pierogi sam.

@siachna Siachna, to uczucie zdefiniował i nazwał już Bóg, w niedzielę wynalazł, miłością nazwał, obyś tylko mógł. Miłego wieczoru, z tym ostatnim zawsze najgorzej.

@ais Tylko prozy nie chcą czytać - za długa, leniuchy liryczne... ale odpukać! Pozdrawiam Ais.

@Lidia Maria Concertina Punkcik jako wieczność, zapewne świetlisty, nigdy nie zasłoni strzępu naszej golizny. Pozdrawiam Lidio, miłego wieczoru.

@siachna Anaforyczny wiersz... ciekawe czy będzie czekał, oni są niecierpliwi. Pozdrawiam Siachna.

@huzarc Ma się jeszcze kolana... własne oczywiście.

@huzarc Ujął bym Huzi "w odontolicie nieba", ale mnie wystarczy to co jest. Pozdrawiam.

@dach Przeczytałem i tak się zastanawiam - jeśli w jednym ręku trzyma się kubek z kawą a w drugiej papierosa... to czym się trzyma kierownicę? Pozdrawiam na Dachu ciężarówki.

@corival Popatrz niedawno pisaliśmy że wiersz można napisać o wszystkim... czy to nie klasyczny przykład? Można o Australii, Mauritiusie, Czadzie, Dominikanie, a tu proszę prawie bezludna, nikomu nieznana, można, można?! Uśmiechu Cori.

@huzarc Jakbym Mickiewicza czytał z romantyzmem się witał, metaforycznie zabrzmiało, i na szóstkę... całość. Pozdrawiam Huzi.

@corival Najwyższy szczyt jak Sowia Góra, a prefektowi wyłazi... kabura. Pozdrawiam Cori, nie lubię kolonii, a francuskich w szczególności.

@Leszczym Polecę jak Piotruś do Nibylandii, aby wśród młodych trochę pograndzić. Trzymaj się pięknie.

@Waldemar_Talar_Talar Waldku w tym wierszu nie poznaję Cię, klasa sama w sobie... ale chciałbym żebyś jednak coś powiedział?! Kłaniam się Waldku.

@Leszczym Powiedz dlaczego prosto, przecież to nudne, monotonne, zawsze jak widziałem taką drogę przed sobą, zbaczałem w prawo lub lewo... po co? Dla urozmaicenia drogi - nic więcej. Trzymaj się zdrowo.

@Marek.zak1 Trzymaj więc Marku głowę na właściwym miejscu, a w międzyczasie, smakami świata się poczęstuj. Pozdrawiam Marku, mądry problem poruszyłeś, wysubiektywizowany.

@Waldemar_Talar_Talar ... poetyckie, chciałeś Waldku powiedzieć, śmiało, nie krępuj się - słabszymi, lepszymi ale zawsze słowo jest naszym medium. Wszystkiego Dobrego. @corival Cori chyba masz rację, ale czytałem już wiersze o tematach które nigdy by mi nie przyszły do głowy, o kapuście na grządce, nawet o "gównie" które należy wydalić. Wiem co napiszesz - czy to jest wiersz? no tak, ale jest na portalu poetyckim. Kłaniam się uniżenie.

@corival Cori zgadzam się co do tematu, z tym mam zawsze największe kłopoty, choć na pozór, można pisać o wszystkim co wokół, ale to tylko złudzenie. Miłego dnia. @[email protected] Marku "droga" jak widzisz jest już w pierwszym wersie, a strasznie nie znoszę powtórek, zubaża to wiersz... tak mi się wydaje. Miłego dnia Marku.

Życie uczy pisania, ukazuje drogę, cierpienia i radości dla wersów istotnych. Jeden sensu nie widzi, drugi ego wzmocni, stwórz świetlisty poemat - niebo wypogodzisz. Uciekam po papierze, pióro banał goni, rozmawiam w ciszy z duszą, co weną nazwali. Dzisiaj milczysz przekorą, podlewasz je łzami, skrzydlata, leć aniołem, w stroficzny kompromis. Czy wzruszeniem obudzę, w epitafium zajrzę, masz podzielić kawałki, stworzyć nową całość. Czytam więc spolegliwie, aby wiecznie trwało, czuję, że nic nie wnoszę do lirycznej rajzy. Przysiadłem na rozstajach, patrz, ile kierunków, iść dalej, czy zawrócić? Szosa się rozwidla. Co robić, serca pytam? A przede mną szyba, rozbić łatwo, lecz po co? Wartości ugruntuj. Wertuję po szufladach, a w nich tylko kurze, przecieram - widzę twarze w niespełnieniu śpiące. A obsesja powraca, gra już liter koncert, przeczekam, sił nabiorę, na pewno nie stchórzę. "Gdyby papier był cierpliwy, czekałby na arcydzieło." - Stanisław Jerzy Lec.