Iskierka

:)) Dzięki za podpowiedź - zaszeleści szeptem serce bardzo mi się podoba. Jestem zbyt niecierpliwa, wydaje mi się ok, a jednak ten drugi człowiek zobaczy więcej świeżym okiem.

To bije też zauważyłam, że się powtarza, ale zostawiłam z premedytacją. Zmieniłam, jeśli tak technicznie jest lepiej. Dzięki za komentarz i podpowiedź, co dodać czy zmienić.

Dzięki za opinię Natuskaa, zgadza się, mogłoby też tak być. Jednak zostawię tak jak jest, bo tworzy fajna całość

Nie zabiję, bo nawet fajnie wyszło :) Więc ci się upiekło:) Daję twoją wersję jako gotowy wiersz, myślę że jest ok, dzięki

Rozterka we mnie nieustanna, niepokój wzbudza i obawy. Czy wiatr rozwieje wątpliwości? Tak wiele może się wydarzyć. Rozstrzygnąć czas - co dla mnie lepsze; czy zostać w bezpiecznej przystani bez szans na rozwój- czy też raczej, w ryzyka szpony dać się zwabić. Głos serca szeptem zaszeleści, marzenie mam już prawie w garści. Rozum czerwone włącza światło nie rób sobie zbędnych nadziei. Walka w głowie jest zacięta. Kto tę bitwę całkiem zwycięży? Może lepiej zawrzeć ugodę: słuchać wciąż serca z rozumem.

Zmieniłam zgorzknienie, dzięki za podpowiedź, czy tak jest ok czy coś jeszcze kombinować? wiersz w pierwotnej wersji wyglądał też inaczej, ale miałam opinię, że zbyt na skróty napisany i nie można było zrozumieć skąd wnioski końcowe. Jestem raczej otwarta na wszelkie uwagi:)

Dziękuje, jest na pewno lepiej niż było kiedyś, ale nie do końca...

Czarne ptaszysko dziobie od środka raniąc straszliwie Chcesz się go pozbyć siłą wykurzyć waląc po łbie - ranisz tym siebie Nakarmić paskuda, nie drażnić wezwać na pomoc specjalistę Stosujesz różne metody najważniejsze to nie odpuszczać umieć przyjąć pomocną dłoń

Pod przykrywkąślicznie uczesanychdzieciakówskrywamprzypudrowane oblicze pułapkę pozorówwymówek tysiącże nie mam czasudla siebiewłasne pasje dopominają się uwagi ponieważ wciąż jestem dla innych ciągłym poświęceniem - a przecieżkochaj bliźniegojak siebie samego

Dziękuje za plusik i komentarze. Jeszcze raz poprawiłam wiersz, mam nadzieję, że jest teraz lepszy:)

zastąpiłam słowa tą uśpioną, dzięki za cenne uwagi, zmieniłam też zapis i dodałam inne zakończenie. Mam nadzieję, że teraz jest ciekawiej

Obudź w sobie kobiecość zaprzeczoną ukrytą przed światem wolną i zawsze gotową na wyzwania nieokiełznaną czasem dziką niekiedy spokojną niczym gładka tafla oceanu.  Gdy z lękiem patrzysz na innych porównując się na niekorzyść uwolnij się od ciągłego zadręczania bądź najlepszą wersją siebie

W sercu nóż ostrzem zadane ciosy krwawią Latami sączy się żal ile łez tyle dawnych zranień Pośrodku sceny nieszczęśliwy aktor wyśmiany W podskokach życia wstrząsy sprawiły urazy trudno tak żyć

zepsuty świat niebieskich oczu zgaszone światło rozdarty dach domu na szczątki w gruzach od lat odkryty dół zaszłych historii wewnętrzny ból zranione strzępy resztek pokoju żyć nie dają