Iskierka

czarne ptaszysko dziobie od środka raniąc straszliwie jak je zgładzić albo wykurzyć nie raniąc przy tym siebie można udawać że nie boli mówić że to nic takiego uciekać w alkohol czy inne używki byle zapomnieć są różne metody... czasem trzeba wrócić do tego co boli żeby uleczyć rany powiedzieć zaufanej osobie lub listem ukrytym wylać żale do szuflady więcej nie udawać nie zaprzeczać nie uciekać stanąć w prawdzie utulić małe dziecko w nas ukryte skrzywdzone i zaniedbane dać sobie czas na zbudowanie siebie od nowa

coś między nami się psuje czasu brak na rozmowy przyznam źle się z tym czuję może pójdziemy na spacer świeże powietrze pomoże spojrzeć na siebie inaczej od czegoś trzeba zacząć żeby budować od nowa - rozkład związku zatrzymać na randkę trzeba nam wyjść nie chcę już czekać dłużej aż z drzewa spadnie ostatni liść

Dziękuje za komentarz i plusik. Pozdrawiam.

przez otwarte okno patrzę w dal moja ciekawość obnaża tęsknoty drzemiące głęboko ukrywam przed sąsiadem moją twarz nie chcę by widział jak płaczę wodzę wzrokiem za każdym przechodniem mała dziewczynka podskakuje i piszczy jej mama uśmiecha się do niej bierze na ręce w powietrzu unosi się zapach trawy świeżo skoszona panoszy się przed oknem

Cześć Justyna, Dziękuje za podanie właściwej pisowni słowa "niełatwo". Nie zwróciłam zupełnie uwagi. Dziękuje za miłe słowa. Wiersz do cna prawdziwy, ale cóż, takie życie...

Dziękuje

Bardzo dziękuje za komentarz i pozdrawiam:)

Dziękuje nowajka za podpowiedź. Zmieniłam i mam nadzieję, że jest lepiej. Też mi ten bukiet róż nie do końca pasował.

Pokoju szukam jak ptaka znika gdym wciąż zagubiona oszukać dałam się łatwo pułapka kłamstwa to zmora Rozświetloną latarnią byłam przystanią i celem teraz jestem popiołem nie ochronię już ciebie Sama pomocy pragnę lecz dostaję tylko ochłapy namiastkę miłości i troski już dłużej znieść nie potrafię Niełatwo jest odbudować to co niszczone przez lata fundament trzeba założyć a nie oczekiwać domu

dla ciebie uśmiech o poranku pocałunek czuły garście miłych słów dla ciebie akacjowy miód częste przytulenie rozmarzony kot dla ciebie serce jak na dłoni mądre wymagania szczera rozmowa dla ciebie bielutki baranek szydełkowy zając i wspólna zabawa

pokonać siebie odliczając czas na zmartwienia odrzucić lęki chowane w sejfie niechcenia porzucić maski pod którymi się ukrywam nacisnąć klamkę i wyjść na świat spełnienia z ciemnego dołu i lochu wzbić się do lotu nie ciskać w innych bolesnego grzmotu podziwiać iskry co w ogień mogą się obrócić nie szukać wymówek marzeń nie porzucić oddychać pełną poświatą księżyca zapachem kwiatów nabrać w płuca życia odnowić krew co w żyłach pulsuje i poczuć miłość gdy skrzywdzona łza spłynie

Bardzo dziękuje za plusiki i okazaną pomoc :)

Dziękuje wam za pomoc w dopracowaniu wiersza i pozdrawiam :)

Utul mnie mamo, w ramiona weź. Szepnij do ucha: "kocham cię". Powiedź mi mamo, garść miłych słów. Przytul i pociesz, gdy smutno mi. Przynieś mi mamo, miłe wspomnienia. Wybaczyć pragnę, przykre zdarzenia. Otul mnie szalem ciepłej miłości. Niech pokój, radość we mnie zagości i minie gniew...

Wróciłam do tekstu po czasie i wygrało "na dobre" w bitwie z "w pełni". Jakoś lepiej mi jednak pasuje. Dzięki Marcin :)

Dziękuje za ten wiersz :) Też nie cierpię cichych dni o wolę raczej kłótnie. Choć najlepiej byłoby normalnie pogadać, nie zawsze się tak da niestety. Zostawiam plusik i pozdrawiam.

Mam wątpliwości czy nie usunąć tego wersu z uśmiechem, czy tak jak teraz jest dobrze? Poproszę o opinię, bo zależy mi na jak najlepszym dopracowaniu tego wiersza

Znalazłam jeszcze określenie zamienne "w pełni" i bardziej mi się podoba niż "na dobre"

"dzisiaj" zmieniłam na "na dobre", czy tak lepiej?

Dzięki WarszawiAnka za komentarz i podpowiedź. Zmieniłam. Mam nadzieję, że teraz już ok.

Miałam wątpliwości, co do tego "dzisiaj". Chodziło mi o to, że w takiej walce między sercem a rozumem, może dziś wygrać serce, a jutro rozum. Chociaż zakończenie sugeruję, że lepiej słuchać serca z rozumem. Hmm, zastanowię się...

schowaj do pudła nastroje ciemne nabierz odwagi nie zawsze każdy najbliżej ciebie będzie cię ranić złe doświadczenia ufność zawiodły przełam ten schemat popraw sukienkę czaruj uśmiechem dostrzegaj dobro zadbaj o siebie

To prawda, chyba lepiej tekst zostawić na jakiś czas, wrócić do niego z 2 razy i wtedy widzi się, co można zmienić. Ten wiersz już wyglądał inaczej na początku...

Dzięki Marcin za podpowiedź, edytowałam i poprawiłam. Myślę, że teraz lepiej się czyta.

Kreseczka dodana:) Taki drobny szczegół, a tyle zmienia;)