melancholia.
-
Postów
17 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
Odpowiedzi opublikowane przez melancholia.
-
-
On tonie w wodzie, której nikt nie zna
Jedyna osoba, która
Może
Chce
Jednak nie
Boi się konsekwencji
Zatopienia
Stara się
Przezwyciężyć lęk
Prosi tylko
O jedną radę
Jak ma pływać i sama się nie utopić?
0 -
@Tomasz_Biela Jestem totalną amatorką i wiem, że moje prace są czasem po prostu niedociągnięte i słabe, z czasem jeszcze nauczę się dopracowywać każdy wers, dziękuję za komentarz i również pozdrawiam :))
0 -
Słyszę tylko jak kruszy się chwila
I gdy to ciężkie uczucie przemija
Serce się łamie, dusza zanika
A moje ciało zimnem przenika
Rąk już nie czuję, oddechu nie łapię
I drogi znaleźć nie mogę na mapie
Bo dla mnie jej chyba znaleźć się nie da
Może ta ścieżka prowadzi do nieba
A może to tor dwuosobowy
Może po prostu brakuję mi mowy
Poczekam, pożyję, ogrzeję swe ręce
Tak lekko, niewinnie otworzę me serce
Dla kogoś kto ciepłem ogrzeje mą duszę
Bo bez niej me ciało przeżyje katusze
0 -
Niewinne róże więdną po tygodniu
Niektóre serca umierają po dniu
Pustka zostaje na całą wieczność
I nagle
widzimy niechciany mrok
Czekamy noc, dzień i tak w kółko
Cholerna monotonność
Jeden krok
Koniec i cios
Jeden krok
Bajka i on
Duszą się w tym okropnym chaosie
Ciężko im w tym ciągłym bałaganie
Czemu każdy chce być?- KIMŚ
A teraz
Ciągle to samo
Księżyc widoczny
Książę już śpi
Słońce zachodzi
Bajki jest koniec
No i ty
0 -
W dniu 16.06.2019 o 19:27, Magdalena napisał:
A jakby parasol czekał? Pozdrawiam
Przeanalizowałam tę możliwość i jednak pozostanę przy kroplach deszczu, które już spadają na ziemie i czekają na tą osóbkę, która pomimo deszczu może jednak zdecyduje się wyjść :)) Dziękuję za komentarz i pozdrawiam :D
0 -
12 godzin temu, Nieznajomy Niewidzialny napisał:
Dziękuję Ci bardzo, @melancholia. Bardzo kocham melancholię, ale nie wiem czy to odpowiednie ;)) Pozdrawiam :D
Nie ma za co dziękować, każdy w jakiś sposób powinien kochać melancholię zwaną też przygnębieniem,które miejmy nadzieje jest potrzebne. (myślę że odpowiednie).
Również pozdrawiam :)))
1 -
W kocu okryta siedzi na ławce,
Rozmyśla o istnieniu, a w powietrzu uniesione jakby szare dmuchawce,
Niosące ludziom marzenia, niby ukratkiem.
Tak cicho, spokojnie, tak nienagannie.
Wiatr, cisza, historie pisane zwykle na nowo.
I Choć każde słowo wydobywane z duszy inną mową.
To wszystko piękne, znane jak bajki sprzed lat,
To wszystko straszne, nowe to cały mój świat.
Słychać każdy chłodny podmuch, każdy cichy szept.
Jakby ktoś chciał wydobyć z siebie jakiś delikatny dźwięk.0 -
W dniu 17.06.2019 o 00:33, qscars napisał:
nawrłócenie???
Mój błąd, dziękuję
0 -
Twoje karty dawno już rozdane,
Poranna kawa czeka na Ciebie,
Krople deszczu na jeden parasol.
Twoje serce na piękne uczucie,
Złote słońce na słodkie dołeczki,
Struny gitary na zagrany fałsz.
Twoje życie na pierwszy dumny krok,
Dusza na błękitne nawrócenie,
Niebiański wzrok na zieloną łąkę.
Moje życie na Twoją odwagę.
Moje istnienie na Twoją obecność.
1 -
Dziękuję bardzo za komentarz, skojarzenia bardzo trafne, jestem amatorką, więc mało wiem o całej poezji, a deszcz w postaci wody nie miał być tutaj zawarty, bardziej chodziło mi o "deszcz" (nawał), który jest pełen nieprawidłowości w naszym życiu, (zazwyczaj sama doprowadzam do krwawienia warg) może nie chodziło mi o tak intensywne, ale jeszcze uczę się przekazywać dokładne emocje w tekście, lecz interpretacja może być u każdego inna.
Również pozdrawiam :))
0 -
przyjemny, lekki, nakłania do przemyśleń, cudnie :))
1 -
Przygryzam wargi.
Ciało upada,
upada na barki.
Deszcz pada,
pada na ciało.
Utopi się w deszczu.
Samo zło,
pełno kiczu,
krew się leje,
wargi krwawią.
-Ktoś tu żyje?
Coś mówią
-Słyszysz?
-Nie słyszę.
-To usłysz.
-Przecież nie żyję, tylko wargi przegryzam.
2
myślę.
w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
Opublikowano
to nie może być prawda
ze to coś nazywamy życiem
los, który płata nam figle
decyduje o tym, czy nie upadniemy
z góry na sam dół
czując już przepaść
wiem, że nadszedł mój koniec