Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Łucja Maksymilian

Użytkownicy
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    19

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez Łucja Maksymilian

  1. Łucja Maksymilian
    Sztuka dla sztuki, a to oznacza, że to sama przez się sztuka wyznacza, kiedy to dzieło niezrozumiałe staje się dla pustego tłumu wspaniałe. Bracia i siostry artyści! Czas na tworzenie! Nie pozwolę (ma się rozumieć) na sztuk bezczeszczenie jakimś przesłaniem dla ludzkości! Błagam! Litości!
  2. Łucja Maksymilian
    @Leszczym Rozumiem Cię jak najbardziej, sama mam czasem problem z rozgraniczeniem tych dwóch elementów ;). Być może jestem idealistką, ale jeśli tylko jest to możliwe to staram się szukać i żyć w prawdzie i prawdą. Jaką marnością może okazać się życie pod koniec naszej ziemskiej wędrówki, kiedy uświadomimy sobie, że cały czas kłamstwo było na piedestale i nie znamy ani świata, ani ludzi wokół siebie, ani nas samych. Walkę o dobro, prawdę i piękno toczymy każdego dnia i dla mnie jest to wojna uświęcona, której wyniku nigdy nie poznamy w pełni. Pomimo tego zawsze warto podnieść rękawicę i walczyć ;). Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za podzielenie się przemyśleniami :).
  3. Łucja Maksymilian
    Prawda bywa subiektywna. Zabawne! Nie powiedziałabym tak, gdyby nie rozpowszechniona, dziwna praktyka posiadania własnej prawdy. Dlaczego jednak każdy nazywa prawdą własną subiektywność? Może dlatego, że boi się dostrzec prawdziwość słów innych niż własne? Może dlatego, że nasze rozumy są przyciasne na spotkanie z obiektywnością? Nie znam odpowiedzi. Prawda tymczasem cichutko przygląda się na rozsiewane kłamstwo. Obiektywne kłamstwo nazywane prawdą subiektywną.
  4. Łucja Maksymilian
    @Hiala @Bożena De-Tre @poezja.tanczy dziękuję za komentarze i pozdrawiam ☺️
  5. Łucja Maksymilian
    Żeby żyć szczęśliwie wystarczy być Tu i teraz W zdrowiu i w chorobie W śmierci i w życiu Być - nie egzystować Bo największą sztuką na scenie życia Jest taniec w deszczu Radość w codzienności I pokora w przemijaniu Tylko tyle i aż tyle Niewiele jak na człowieka Wiele jak na człowieka
  6. Łucja Maksymilian
    @Leszczym dziękuję ☺️
  7. Łucja Maksymilian
    @Andrzej_Wojnowski piękny utwór. Mam nadzieję, że kiedyś będzie odpowiedź na maila, może skrzynka pocztowa jest przeładowana ;) Pozdrawiam serdecznie!
  8. Łucja Maksymilian
    @Adaś Marek @Jacek_Suchowicz @hauser dziękuję za komentarze. Są dla mnie pomocne przy dalszym rozwoju i patrzeniu na swoje małe dzieła sztuki z innej, być może czasem bardziej przychylnej, perspektywy. Pozdrawiam ciepło ☺️
  9. Łucja Maksymilian
    @hauser ciekawa gra słów. Całość w moim odczuciu bardzo przyjemnie się czytało. Pozdrawiam cieplutko!
  10. Łucja Maksymilian
    Jestem w ciemnym, zimnym pokoju. Czas spać, wyłącznie na ukojenie myśli czekam. Nadeszła chwila ciszy i spokoju. Ze łzami w oczach na podłogę klękam. Czas Bogu ofiarować się w opiekę. Dziwne... mam siłę by nadal go wołać. Wyciągam do niego zakrwawioną rękę. Czy dane mi będzie go w niebie oglądać? Koniec myśli! Przyłóż swą głowę do poduszki! To przecież nie pistolet strażnika, lecz metalowego łóżka koniuszki przeznaczone dla małego robotnika. Zasypiam i widzę - moją siostrę, brata... Mama nas woła na gotowy posiłek. Wtem zauważam na drzwiach postać kata. Na nic był mój trud i wysiłek. Nagle się przebudzam, patrzę na moje ciało... chude, sine, udręczone. Jeszcze tydzień, góra dwa mi zostało. Chwila i zobaczę znajome twarze różami obleczone. Koniec trosk i narzekań! Czas rozgrzeszenia duszy i miłości! Nie będzie już strażnika nękań, lecz wędrówka w stronę wolności. -------------------------------------------- PS Są to przemyślenia bardziej oczami dziecka niż dorosłego człowieka, bo wiesz ten powstał koło 2017 roku, kiedy chodziłam jeszcze do szkoły podstawowej. Postanowiłam jednak mimo wszystko go opublikować, bo uważam, że ma potencjał.
  11. Łucja Maksymilian
    @ja_wochen racja, tak też mógłby wyglądać wiersz :) Pozdrawiam serdecznie i dzięki za feedback ❤️
  12. Łucja Maksymilian
    @andrew również pozdrawiam :) @agfka chyba że w zoo, przyjemniejsza opcja niż spotkanie 1:1 😂 Pozdrawiam cieplutko!
  13. Łucja Maksymilian
    Ty, który masz we władaniu gwiazdy i morza, wschody i zachody słońca, lodowe olbrzymy i tajemnicze jaskinie, najwyższe góry i najpiękniejsze rzeki, złote pola i rubinowe owoce jabłoni, obfite ogrody i ciche lasy, dostojne lwy i szybkie pantery... Dlaczego właśnie Ty, tak potężny, tak wszechwładny stworzyłeś kruchego mnie.
  14. Łucja Maksymilian
    Bo zawsze tak jest… Chwilkę… moment ten najcenniejszy chwyta się w dłonie, a potem przechowuje w pamięci do momentu aż pamięć umrze lub my umrzemy razem z nią.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...