Maria_M

@Nata_Kruk Dziękuję. Tak myślisz? Możliwe.

Tu patrzę na cienie, przenikam je wzrokiem. Czy coś pamiętają? Być może. Być może, poniekąd, przenigdy na pewno, i po co, i na co? Mój Boże! We mgle się rozpływam, dostaję w policzek od wiatru, od ciebie, od ludzi. Tak. Boli to miejsce, zranione uczucie, lecz życie wyleczy ostudzi. Gdy chciałam zrozumieć swój stan świadomości myślami ugrzęzłam w ruinach. A gruzy, zwaliska, hałastra przeszłości zatrzęsły podwoje istnienia. I myślę i pytam, rozglądam się wkoło. Co widzę? Nie powiem. Jest ciemno. Choć słońce w zenicie przenigdy poniekąd nie czułam się gorzej na pewno. MG

@[email protected] a niechby :))) @huzarc Cza pokaże, co począć??od- pozdrawiam

Gdzieś pod lipcowym gorącym niebem, nad drżącym lasem srebrzystych skonań, powolnym krokiem idę do ciebie, życie, ach życie weź mnie w ramiona. Nie pędź tak szybko, odpocznij sobie boś zadyszane ciągłą gonitwą, ja z przyjemnością to samo zrobię, schowam do serca żebyś nie znikło.

Mocne i mocno przekazane. Zapewne tak trzeba, jeżeli chodzi o pokazanie wprost negatywnych zachowań społecznych. Pozdrawiam serdecznie Justyś:))

Fajny, przyjemny rytm, taki marszowo spacerowy. Nastrój bardzo optymistyczny. Przeczytałam z przyjemniścią.

@opal Cieszy mnie Twój pozytywny odbiór, dziękuję. Od jakiegoś czasu nie przykładam wagi do równej ilości sylab w wersach, kiedy czytam i nie zacina się, nie zgrzyta, to tak już zostawiam. Pozdrawiam:)) @jan_komułzykant Rzeczywiście. Widać mamy podobnie szeleszczące myśli :))) Bardzo miło Cibie tu ponownie spotkać, rzadko tu teraz bywam, chociaż wiele się tutaj nauczyłam i spotkała wiele interesujących osób?? @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Waldemarze. Miło Cię ponownie tu spotkać. @beta_b Dziękuję serdecznie:)) W każdym przełomowym momencie życia, bardziej to źycie doceniamy.

@Kot Dzięki Kocie, czy to Ty? Szarobury?

Dzisiaj widzę przed sobą wiele dni jutrzejszych, łapię życie garściami, parzę kawę i piję, póżniej biorę w objęcia ludzki uśmiech najszczerszy. Wszystko, co było wczoraj, rozpłynęło się pyłem. Dni i noce przeszłości własną śmiercią umarły, przeminęły tak szybko jak podmuchy jesieni. Lecą liście, szeleszczą gdzieś przy starej latarni, płyną, mijają lata, nic natury nie zmieni. Jestem wdzięczna za każde przebudzenie Panie. Chcę być teraz i potem, a nie wracać do wczoraj, chociaż nie wiem do końca, co się jutro stanie, z głębi duszy dziękuję i o jeszcze wołam.

@beta_b No jak to o kim? O autorce wiersza.

Jesteś niesamowita :))) Masz bogatą duszę.

@Antoine W @huzarc @Lidia Maria Concertina @Grażynka @Ilona Rutkowska dziękuję:)) pozdrawiam serdecznie?

Minęła godzina, nikogo tu nie ma więc ja jako pierwsza ukłon w stronę wieszcza. :))))

@error_erros A wiesz ile ja takich wierszy czytam ????

Tak bardzo chciałabym zapomnieć, nie marzyć wraz ze wschodem słońca we mgle się rozpłynąć pobiec gdzieś w nieznane tłumem korytarzy w labiryncie wzruszeń spłoszonych zaginąć. Jak tumany białej, przezroczystej pary lekko, delikatnie łączą się wieczorem scalając złe światy w jeden doskonały tak bardzo chciałabym ciszą być, spokojem. Kiedyś się odważę, pójdę i nie wrócę tam, gdzie wzrok nie sięga, gdzie myśl nie dobiega stanę się radością minionych zasmuceń w wieczność się zanurzę, jak wieczna jest Ziemia.

@beta_b Niestety smutek jest, a może on jest motorem weny? To niech sobie będzie. Masz Beto bogatą duszę i za to Cię cenię i lubię❤️

@Iwona Nie. To nie ja. Ale domyślam się o jaką Alicję Ci chodzi. Mam na imię Maria.

@Nata_Kruk Bardzo dziękuję Nata. Nigdy się na Ciebie nie złoszczę, a wręcz przeciwnie, jestem wdzięczna za „Twoje czepialstwo”??

@opal Dokładnie, portret psychopaty. Rozróżniam tutaj trzy kobiety: mądrą, głupią (niedosłownie, a raczej współuzależnioną, byłam osobiście przez 20 lat) i odważną, która w końcu odchodzi i zaciera za sobą ślady ( tak też zrobiłam) Nie można jednoznacznie stwierdzić, że odważna, nie jest mądrą, ale mądrej zabrakło odwagi, dlatego trwała w chorym związku. Uff, to tak w ekspresowym skrócie. @Magdalena_Blu Chyba powinnam tak zakończyć: jedna żona zaprzeczy, inna przyzna mu rację jeszcze inna przemilczy i odejdzie na zawsze. Wtedy nie ma rozróżnienia na mądra, głupia, odważna, a każda kobieta inaczej postąpi, według własnej sytuacji i możliwości.

@Magdalena_Blu chodzi Ci o strofy, czy wersy?

@Bogdan Brzozka jest poprawna, tylko tu nie chodzi o krucyfiks, wpada się w ramiona, a nie pod (krucyfiksu) ramiona chowa się pod czymś, za czymś czyli za krucyfiksem, pod krucyfiksem - dopełniacz tu nic nie ma do rzeczy. natomiast wpada się w ramiona. Połączyłeś dwa sprzeczne ze sobą powiedzenia. Ja się tam nie upieram, tyko chciałam wyprostować, a Ty pisz jak chcesz.

Temat na czasie. pod krucyfiksem za krucyfiksem albo w krucyfiksu ramiona i oberwało się co niektórym:)

@[email protected] Dobre ??tak też bywa. @Bogdan Brzozka @[email protected] dziękuję panowie?

Jest mowa nienawiści i nienawiść milczenia kiedy ktoś z chorym ego knuje, szydzi, doskwiera i się bawi w zabawę, którą sam wymyślił jest tu królem i panem dla prostackich korzyści. Jest mowa nienawiści i nienawiść milczenia która w małej makówce zło diabelskie rozsiewa hipokryzją się karmi, pyszczor nastawia szczurzy brudy świata połyka, później trawi aż kurzy. Jak zapełni żołądek, jak się naje do syta to w zaciszu domowym żonkę tak, o to pyta: „czyż nie jestem najlepszym mężem, ojcem, człowiekiem? Przyznaj (jędzo) kochana, zanim tobie dopiekę zanim złość mnie pochłonie, zanim zazdrość mnie spali przyznaj że jestem dobry, piękny, hojny, wspaniały”. Mądra żona zaprzeczy, głupia przyzna mu rację a odważna zamilczy i odejdzie na zawsze.

@Dag Bardzo dziękuję Dag:))