Hanna_Kumidaj

Słowa wbiły się we mnie jak nóż zardzewiały, od ran szczerbaty. Obojętność zatriumfowała jak as wino nad innymi kartami. Zło ogarnęło me ciało jak rozum przed laty, upadły oddany. Bo to wszystko mnie zniszczyło, jednak pokonać nie zdołało - Żyję co łączy przegraną.

Wyjaśniło mi morze Odgłos szumu fal, Odpowiedziało śpiewem Na pytania me - Szum fal Szum fal. Wsłuchałam się W ten piękny śpiew, Upajałam nim do syta Koiłam rany - Szum fal Szum fal. Rozhuśtane morze Powiedziało mi prawdę, Zrozumiałam wszystko Jednak to mnie dogoniło - Szum fal Szum fal.

Przeżyłam już wiosen piętnaście, Każda inną z nich była, Ziaren bez liku zasadziła Jednak zebrać nie umiała. Zostały zgnite w ziemi Nienaruszone plony, Narazie nie wadzą problemem. Za to za wiosen pare, Okażą się ogromnym kalectwem. P.S. Morał z tego taki Że im dłużej zwlekamy Większy progres Sobie stawiamy

@Marlett Dzięki, również miłego wieczoru życzę.

Jednak poezja współczesna nie ma określonej budowy. Czytam zawwze komentarze i staram sie cos zmienic bądź wprowadzić nowego, ale autor ma swoj styl i swoje upodobania

@Stary_Kredens Świat też ma swoją barwę którą przycmiewa inne, tuszuje inne kolory swoim aby uczynic je takimi jakie on chce

@Marlett W jakim znaczeniu nie wyszlo ?

W bezgłośnym szumie listków Jesieni Wśród otaczających światem barw Chłodne powietrze na ustach mych Krople deszczu roztapiają nas Spływa po ludziach woń wilgoci Wraz z uczuciami oddając smak Wszystko przenika za szybko mija Uczucie Jesiennej granicy prawd

:)

Na polu bitwy się dowiedziałem Kto jest mym bratem Na polu bitwy zrozumiałem Że już przegrałem Na polu bitwy się bałem I bardzo płakałem Na polu bitwy uznałem Że poległem bo wygrałem

Miłość mi okazują Róże wręczają, Róże. Później mnie przepraszają Róże wręczają, Róże. Przychodzą walentynki Róże wręczają, Róże. Dochodzi do pogrzebu Róże wręczają, Róże...

@A_B Ciężko będzie napisać o tym jak widzą mnie inni bo każdy moze mnie widzieć inaczej, i ja też mogę to inaczej odbierać ;) Jednak postaram sie cos o tym napisac.

Wbiłam ostrze w żyłe Ulżyło Wykrwawiłam sie Umarłam Oddycham w szpitalu Żyję Znów tu jestem Przegrałam

Szukać zagubionego Wśród powietrza Uciekać przed światem Przemierzając jego drogi Mówić kocham Cie Do wszystkich wokół Jesteśmy uczciwi Powiadamy sobie Słysząc jednak prawdę Spoczniemy w grobie

Hmm nigdy nie pisalam z mysla o gotyckim stylu, przyznam sie ze nie wiedzialam ze cos takiego jest bo narazie malo znam sie na tym. Teraz poczytalam sobie o tym i moje wiersze są w podobnym stylu ale ja nim się nie kierowałam, samo jakos mi wychodzilo

Hmm nigdy nie pisalam z mysla o gotyckim stylu, przyznam sie ze nie wiedzialam ze cos takiego jest bo narazie malo znam sie na tym. Teraz poczytalam sobie o tym i moje wiersze są w podobnym stylu ale ja nim się nie kierowałam, samo jakos mi wychodzilo

@Marlett Jak dla mnie wypowiada sie ona w swoim imieniu. W moim przypadku ja rzadko odpowiadam, bo wolę słuchać sie tego co ktos do mnie mówi i to zrozumiec niz sie niepotrzebnie klocic

@Marlett Jak dla mnie wypowiada sie ona w swoim imieniu. W moim przypadku ja rzadko odpowiadam, bo wolę słuchać sie tego co ktos do mnie mówi i to zrozumiec niz sie niepotrzebnie klocic

@Anna_Maria_Blondynka :)

Trzymając w ręku swą śmierć, Odnajduję trud korzyści Stolicę mej mądrości. Natomiast rządy, bieda, I przeludnienie wszystkim Nadzoruje swym czynem. Nie daje wyboru, jak Ziarno, które będzie kwiatem.

@Anna_Maria_Blondynka W wierszach zawsze chce, aby inni czytajac je cokolwiek poczuli, i zastanowili sie co ja czulam pisząc ten wiersz. Nie do konca w sercu nosze Boga, tylko nie wiem czy wiem kim on jest, raczej nigdy sie nie dowiem. Bo kto wie czy po smierci dowiemy sie prawdy.

@Anna_Maria_Blondynka W wierszach zawsze chce, aby inni czytajac je cokolwiek poczuli, i zastanowili sie co ja czulam pisząc ten wiersz. Nie do konca w sercu nosze Boga, tylko nie wiem czy wiem kim on jest, raczej nigdy sie nie dowiem. Bo kto wie czy po smierci dowiemy sie prawdy.

@Anna_Maria_Blondynka Prawie dobrze zrozumialas, pomylilas sie tylko jesli chodzi o tego Boga. Chodzilo mi to ze wtedy na prawde wejde do kosciola i wtedy zrouzmiem ze Bog istnieje i go poczuje. Bo nie wazne ile razy ktos zywy bedzie chodzil do kosciola nigdy nie poczuje i nie zrozumie Boga tak jak ten co juz nie żyje

@wanesa_ciska Nie umiem zmyślać o swej wartości więc piszę prawdę Również pozdrawiam

I w końcu przyjdzie ten czas Gdy pulsu będzie mi brak, Gdy wniosą mnie do Kościoła pierwszy raz, Kiedy poczuję ten Boży strach. Zakopią mnie w piachu Ponownie zabiją, Pójdę do raju Bądź do piekła popłynę lawiną. Nie spłodzę już swej córeczki, Nigdy nie opowiem bajeczki. Cały świat mnie przerósł I me życie do grobu przeniósł.