
Julian_Antos
Użytkownicy-
Postów
34 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Treść opublikowana przez Julian_Antos
-
Pożegnanie
Julian_Antos odpowiedział(a) na Julian_Antos utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Alicja_Wysocka Robert Peel nie ma z tym raczej nic wspólnego :-) -
Pożegnanie
Julian_Antos odpowiedział(a) na Julian_Antos utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Alicja_Wysocka To nie jest tłumaczenie, tylko przeżycia... -
sama sobie nie wierzę
Julian_Antos odpowiedział(a) na Alicja_Wysocka utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Alicja_Wysocka Cóż, pamiętam, też tu żebrał Prosił: "nie przepędzaj mnie!" Płakał, krzyczał niczym mewa Wciąż wspomnienie serce rwie! Biedaczysko odesłałem Chociaż miły był to gość, Będzie lepiej mu przy Ali Dla pomysłu - to jest coś! -
Pożegnanie
Julian_Antos odpowiedział(a) na Julian_Antos utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Brzozo, biała brzozo, Czemu patrzysz w dal? Ledwie przetrwał mrozy Twój samotny gaj Brzegi Jeniseju, Pod wodami lód Syberyjska knieja - Ukochanej grób Rdzawy drut kolczasty I zbutwiały "BUR" Tam nadzieję gasną, Gdzie milczenia mur Leżysz, wiem, pod brzozą Na mnie czekasz wciąż Tam mnie nogi niosą, Jestem tu, twój mąż Żegnaj, ukochana Serce pęka me Niesie wciąż wezbrana Rzeka fale swe Tutaj już zostanę Ach, brzozowy raj, Mej śmiertelnej ranie Ukojenie daj! -
poruszenie
Julian_Antos odpowiedział(a) na Jan_Wodnik utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Panie, w bramy twe pukamy, Otwórz, oto nas zabili! Niczym dżdżu spragniona łania Będziem wody twoje pili! Oto krzyż, a tu - medalik Mundur, kula, grób nieznany Myś niewinnie wyczerpali I krwią broczą nasze rany Głos potężny w przestrzeń leci, Dla zbawionych - słodki, miły: "Do Królestwa mego wejdzie Ten, kto bliźnim dobro czynił!" -
Dziesiątka przyjażni
Julian_Antos odpowiedział(a) na Waldemar_Talar_Talar utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Waldemar_Talar_Talar Po co szukać drogi, Naprzód krok wystarczy Niech już twoje nogi W ślepo kroczyć raczą Po co szukać celu Jeśli serce czyste Czerni zna i bieli, Dobroć wiekuistą! -
nie przekroczą
Julian_Antos odpowiedział(a) na Jacek_Suchowicz utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Jacek_Suchowicz Kiedyś w Babilonie wieżę budowali Tyle, że niestety miejsce źle wybrali Jeśli ktoś wielkości pragnie rzeczywiście W sercu ją buduje, prawda to, zaiste Tylko w sercu miłość ma swoją siedzibę Jeno serce z ciepła i dobroci słynie Tylko w sercu znajdziesz nieskończoność wielką Tam - boskości źródło, miłość jej poręką -
Jedyny klucz
Julian_Antos odpowiedział(a) na Waldemar_Talar_Talar utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Waldemar_Talar_Talar Kryzys każdy można zwyciężyć Nie potrzeba tu wielkich słów Jeśli ktoś w rozmarzeniu leży Nieszczęśliwy jak ciemny grób Gdy zapomni o sobie, serce Odda tym, kto nieszczęście zna Nie zagrzeje na ziemi miejsca I odleci gdzie szczęście trwa -
Sonet o dobroci
Julian_Antos odpowiedział(a) na Julian_Antos utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@WiJa Waćpan wybaczyć raczy, ale dawnemi czasy, gdym juvenes był, tako poemata pisano i tako rymowano -
Snajper
Julian_Antos odpowiedział(a) na Henryk_Jakowiec utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Henryk_Jakowiec Bardzo dziękuję Panu za odpowiedź, aczkolwiek nie wszystko zrozumiałem. Ni rozumiem w tym kontekście wyrazów "chori" , "jam" oraz "piany" - jeśli to neologizmy, bardzo bym chciał poznać znaczenie, żeby się czegoś od Pana nauczyć. -
Sonet o dobroci
Julian_Antos odpowiedział(a) na Julian_Antos utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Nie czekaj na chwilę dogodną Czyń dobro, czy możesz czy nie Obdarzaj osobę przygodną Myśl o tym na jawie i śnie Przemija okazja miłości I znika w oddali jak mgła My wszyscy - wędrowcy i gości Na ziemi, gdzie pełno jest zła Należy się śpieszyć z dobrocią Nie wiemy, co niesie nam los Podzielmy się z bliźnim bliskością Niech zabrzmi miłością nasz głos Bez sensu, bo problem moralny? Czy temat dobroci - banalny? -
ziemia obiecana
Julian_Antos odpowiedział(a) na Andrzej_Wojnowski utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Andrzej_Wojnowski Przepiękny wiersz! Doskonała forma - ładny regularny trochej, aż chce się to zaśpiewać. Dwie uwagi: "Jego Bóg mu o nie pozwolił" - "o" jest zbędne - pewnie literówka. Zamiast "wierzyć w je" chyba lepiej "wierzyć w nie". Poza tym - doskonale. -
Snajper
Julian_Antos odpowiedział(a) na Henryk_Jakowiec utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Henryk_Jakowiec Dziękuję za piękną sylabotoniczną formę wiersza. Chciałbym tylko się dowiedzieć co do zamierzonej metryki. To jest peon czwarty czy chorijamb? Stawiałbym na peon czwarty, bo do chorijambu nie pasuje mi np. naturalny akcent ostatniej linijki pierwszej strofy. -
Zbawienne refleksje
Julian_Antos odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@makarios_ Trochę mi się miesza metrum. W większości jest trochej, ale czy nie lepiej by było trzymać się akcentu naturalnego wyrazów? Np. zamiast "ludzkości święty Zbawiciel" lepiej "Święty ludzkości Zbawiciel", czy też zamiast "Jehowa owce miłuje" lepiej "Owce Jehowa miłuje". Zobacz - taka podmiana spowoduje, że wiersz będzie bardziej rytmiczny. Ogólnie - bardzo ładnie :-) Brawo. -
marzenia w ogródku
Julian_Antos odpowiedział(a) na Jacek_Suchowicz utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Jacek_Suchowicz Bardzo ładnie i śpiewnie, gratuluje dobranie rymów - tylko pozazdrościć :-) -
Pociecha dla udręczonych
Julian_Antos odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Alicja_Wysocka A propos Jesienina - nigdy bym sobie nie pozwolił na czytanie tego poety w tłumaczeniu - oczywiście czytam w oryginale. Szczerze mówiąc wolę pisać wiersze po rosyjsku - jest więcej możliwości z powodu elastycznego akcentowania sylab - tutaj język polski ma mankament :-( W wierszach jednak forma jest najważniejsza, ale nawet geniusz może się pomylić - rzecz ludzka :-) -
Pociecha dla udręczonych
Julian_Antos odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Alicja_Wysocka Z tą średniówką bym polemizował. Owszem, mamy wskaźniki - równość sylab i akcent na przedostatnią przed średniówką, aczkolwiek składniowo średniówka jest tu wątpliwa, poza tym fakt, że średniówek nie stosuje się w ośmiosylabowych linijkach wynika po prostu z tego, że to jest za mały obszar, aby zrobić pauzę, chyba że jest wymuszona (np. interpunkcją). Zgadzam się, że kolega mógłby popracować jeszcze nad wierszem, ale to dotyczy każdego (ostatnio czytając Jesienina znalazłem uchybienie metryczne) i może właśnie po to jest publikowany, żeby kolejne pisać coraz lepiej... Nie zniechęcajmy, technika przyjdzie sama, byłaby chęć. -
Pociecha dla udręczonych
Julian_Antos odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@makarios_ Porządny czterostopowy jamb, w kilku miejscach zachowałbym naturalny akcent wyrazów. Jamb wymaga akcentowania pierwszej sylaby i dalej na przemian nieakcentowana i akcentowana. Można tak zaakcentować poetycko np. "W rezultacie", ale to trochę "zgrzyta". Gratuluję zachowania równości sylab - to bardzo ważne! Popracowałbym trochę nad rymem, ale jest tego niedużo: zaistniałych - doniosłych; wsobnej - smętnej. Doradzę coś z własnego doświadczenie - po zakończeniu pisania utworu spróbować rytmicznie wyrecytować (bądź zaśpiewać) - wtedy wszystkie mankamenty natychmiast słychać. Podoba mi się dążenie do formy klasycznego wiersza sylabotonicznego - brawo! -
pleciuch
Julian_Antos odpowiedział(a) na Alicja_Wysocka utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Alicja_Wysocka Dziękuję za wyjaśnienie. Myślałem po prostu, że to jest nietypowy wiersz sylabotoniczny, ponieważ zmianą stopy można wskazywać na elementy utworu, ale nie potrafiłem je uchwycić. Nie rozumiem polskich wierszy sylabicznych bez dokładnego rymu, więc nie powinienem był w ogóle komentować... -
pleciuch
Julian_Antos odpowiedział(a) na Alicja_Wysocka utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Alicja_Wysocka chciałbym trochę się dopytać co do formy wiersza i rymu. Zaczyna się wiersz od trochea czterostopowego, kolejna linijka to już trzystopowy jamb, nie potrafię uchwycić logiki zmiany stopy metrycznej, czy chodzi o zaakcentowanie pewnych fragmentów czy tworzenie struktury utworu poprzez tę zmianę? Nie rozumiem też rymu. Utwór chyba jest rymowany tylko częściowo, ale też nie potrafię uchwycić reguły. -
@makarios_ Bardzo ładnie, brawo! Rym i rytm bardzo mi się podoba.
-
Niezbywalny wymóg
Julian_Antos odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@makarios_ Mam nadzieję, że to nie była ironia :-) Proszę o wzajemność w ocenie i krytyce moich wierszy. Życzę sukcesów! -
Niezbywalny wymóg
Julian_Antos odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@makarios_ Ad1: moim zdaniem lepszy byłby "imperatyw" (w odniesieniu do "masz miłować!"), bo "masz" jednak jest czasownikiem z gramatycznego punktu widzenia, wtedy zwrotka mogłaby brzmieć np. tak: Imperatyw tak stanowczy, jednoznacznie jawi wszystkim, jaki obowiązek... owczy * wobec Tego, kto jest... wszystkim. a propos tej zwrotki - unikałbym powtórzenia "wszystkim", ale nie chcę aż tak głęboko ingerować w tkankę utworu. Ad2: "serce" jest rodzaju niejakiego, więc chyba powinno być "je"? -
Niezbywalny wymóg
Julian_Antos odpowiedział(a) na makarios_ utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Bardzo ładny anapest, mam tylko kilka pytań: "Partykuła tak stanowcza" - o jaką partykułę chodzi? "angażując go bez reszty" - do kogo odnosi się "go"? - nie łapię z kontekstu Często odczuwam zaburzenie rytmu. Np. "Bez reszty, wprost bezgranicznie" - moim zdaniem lepiej by było "Bezgranicznie, wprost bez reszty" - dzięki temu zachowa się poprawna stopa metryczna, moim zdaniem lepiej stosować się do naturalnego akcentu wyrazu. -
Smutek wzbiera niczym fala, Ołów niebios duszę zgniata Boleść straszna, boleść stała, Wieczna boleść tego świata, Gdy na wiosnę umieranie Zamiast życia i nadziei "Niech się stanie! Niech się stanie!" - Zawodzenie ciemnej kniei Niech się stanie zapomnienie, Odpoczynek wieczny w ziemi Niechaj stanie się spełnienie I zrzucone będzie brzemię I po tamtej mrocznej stronie Żadna łza się nie uroni