Znajdź zawartość

Dziś świat kocha inaczej Każdy dzień zsyła nas między ludzkość. Ludzkość z opuszczonymi majtkami, marzącą o finale, tam gdzie akurat żądza palcem wskaże. Każdy dzień otwiera oczy na świat pełen nieludzkości. Nieludzkości uśmiechniętej na widok zgwałconych wartości spowiedziami tłumów, a najbardziej tymi, których nie było. Każdego dnia ludzkość zapomina złożyć ofiarę z serc. Bo wszy kochają bliźniego mocniej niż oni. Bo kiedyś po sekcji ich zwłok stwierdzą brak serc. Bo miłość ostatnio widzieli w oczach dziwki patrzącej na zapłatę. Codziennie wieszam się na widok świata. Syzyfowi nigdy tak szyja nie spuchła. Umieram i niestety zmartwychwstaję, by znów wymiotować. A wtedy ludzkość budzi się do rutynowej orgii - tych dwóch minut nienawiści. Dyma się brutalnie i nie po bożemu. Najgorsze są te ich uśmiechy pod koniec każdego dnia, gdy ich Pan rozdaje medale zasług i całuje w czółko na dobranoc. Modlę się o ten ostatni raz. autor: Dawid Rzeszutek (c)