Znajdź zawartość

Wilk Skarpa urwista a na niej wilk w księżyc wpatrzony Migoczącą zorzą wzrok uciśniony Powiedz wilku warto było trudu? Wspiąć się tak wysoko by sięgnąć ów cudu? Oczy wypełnione na wskroś gwiazdami Ale powiedz...dalej karmisz się tymi kłamstwami? Ciało twe dumne godne radunków Lecz dusza twa pełna dostojnych chórków Wyśpiewują arie one o twoim więzieniu Więzieniu twojego serca uciśnionego w cierpieniu... Skarpa urwista a na niej wilk w księżyc wpatrzony... Wciąż wierzy w dar z nieba..utęskniony...