Jesteś księżycem, mój miły, a ja oceanem:
Przypływ nadziei wznosi się w mej piersi wysoko
I skrywa skały życiowych rozterek głęboko
Gdy z bliska śmieją się do mnie twe oczy kochane.
Lecz gdy twej twarzy widzieć nie jest mi dane,
Fala opada i skały ponure obnaża,
A widok tego mrocznego wybrzeża przeraża.
Jesteś księżycem, mój miły, a ja oceanem.
Czy ktoś z panów widział takie wybrzeże? I Ella:
You are the moon, dear love, and I the sea:
The tide of hope swells high within my breast,
And hides the rough dark rocks of life's unrest
When your fond eyes smile near in perigee.
But when that loving face is turned from me,
Low falls the tide, and the grim rocks appear,
And earth's dim coast-line seems a thing to fear.
You are the moon, dear one, and I the sea.