Znajdź zawartość

Więziony potok słów jak wulkan gorący chociaż płomień palił czarne skały ziemi, w gardzieli krateru uśpione języki bezczynność uznały za czasy stracone, bo kamień węgielny będąc odrzucony, głowicą węgła stał się kurnej chaty i masy rozgrzanej kaldery przez wieki nie spalą, nie zniszczą prawdy objawionej, bez względu na tłocznię i wyborne wino, na szkarłat, purpurę, kadzidło i złoto, spijających nektar izraelskiej ziemi wielu jest, lecz jeszcze nie wiedzą dziś o tym, bądź nie chcą, bo wiedza niewygodą pachnie, poszerza horyzont, zmienia pogląd rzeczy, przyzwyczajeń starych trudno się wyzbywać, jak erupcja ruszy, same w pył polecą. 10.02.2018r.