Znajdź zawartość

kwiaty pustyni są efemeryczne rodzą się w deszczach na ziemi jałowej pod falą kropli życiodajnych chlipnięć chlorofil wchodzi w cytozole czyste odchodzi nagle w ciszy wraz z turgorem kwiaty pustyni są efemeryczne lśnią całym widmem zanim wyż je ściśnie złote miraże spieniają kolorem pod falą kropli życiodajnych chlipnięć lecz gdy piach wyschnie cały ich czar pryśnie w chmury polecą duchy wyzwolone kwiaty pustyni są efemeryczne zrodzą się znowu kiedy burza przyjdzie przynosząc z sobą wilgoć i swobodę plus falę kropli życiodajnych chlipnięć złota wskazówka barometru błyśnie padną i wstaną – czułe na pogodę kwiaty pustyni są efemeryczne jawią się w falach życiodajnych chlipnięć

DRYLOWANE WIŚNIE Upalne lato w pełni leje słońca złoto. Wiem, że nic to nowego i często się zdarza - A ja wiśnie dojrzałe dryluję z ochotą. Błękit nieba głęboki rozciąga się, oto W wyobraźni zajęła miejsce dzika plaża. Upalne lato w pełni leje słońca złoto. Granatowy sok tryska, wsiąka w palce, bo to Świat natury witamin cennych w bród przysparza. A ja wiśnie dojrzałe dryluję z ochotą. Nenufary rozkwitły na wodzie bogato, I tym pięknym widokiem natura obdarza. Upalne lato w pełni leje słońca złoto. Wiatr czasami powiewa sprzyjając łopotom, W porywach zadziwiając na łódce żeglarza. A ja wiśnie dojrzałe dryluję z ochotą. Błękit nieba głęboki rozciąga się potąd, I widokiem rozległym wzrok nadal obdarza, Upalne lato w pełni leje słońca złoto. Wiśnie wydrylowane, nic się nie powtarza.

Oplatasz mnie skrzydłami, znamię cudu kochania, czy karmisz złudzeniami? Dotknij czule palcami, w każdym niemal dniu, nocy, oplatasz mnie skrzydłami. Spotykasz się z gwiazdami, walczysz - chyba wiem o co! Czy karmisz złudzeniami? Upajasz zapachami, radosny zawrót głowy, oplatasz mnie skrzydłami. Czasem walisz pięściami, wykrwawiam serce z bólu, czy karmisz złudzeniami? Jesteśmy relikwiami, Boska chusta z Oviedo. Poniosłaś nas skrzydłami, nie karm już złudzeniami! "Rozwiane złudzenia pojawiają się zawsze tam, gdzie oczekujemy, że coś lub ktoś uczyni nas szczęśliwymi." - John Powell.

pamiętasz kochany, jak byliśmy młodzi? o sercach odważnych, żarliwych, otwartych gorące umysły musieliśmy chłodzić oddaliśmy życie w nieznany depozyt w dążeniu do celu tak samo uparci życie było trudne, lecz byliśmy młodzi za mało dnia, nocy, nie starczało godzin rewolucjoniści, wolności bękarty z fikcyjnych pomysłów ktoś musiał nas chłodzić gdy świat czekał na nas i pięknie uwodził cały robaczywy, zachodu niewarty wszystko było piękne, jak byliśmy młodzi nieświadomi faktu, że pejzaż nas zwodzi braliśmy realia zupełnie na żarty rozpalone głowy musieliśmy chłodzić a teraz poważni życia wirtuozi znamy wynik gierek, przejrzeliśmy karty bardzo wierzyliśmy, gdy byliśmy młodzi póki nie kazano nam serca ochłodzić

Piękna, powabna, mądra, życzliwa, Łapie w lot wszystko, gołębie serce. Wzdycham, chcę wiedzieć, czy jest prawdziwa! Mała kobietka, lecz wielka diva, Jest w stanie myśli swe przekuć w wiersze, Bezkonfliktowa, łebska, poczciwa. Potrafi lepiej od oczekiwań Oblać się nagle wstydu rumieńcem. To przecież widac, że jest prawdziwa. Zręczna, sumienna, gładka, uczciwa, Całkiem do rzeczy, urocza wielce, W pracy na piątkę, śmiała, troskliwa. Tak bardzo chciałem, żeby szczęśliwa Była na co dzień, w tej kawalerce. Wzdychając sprawdzić, czy jest prawdziwa. Wysoki sądzie, tak w życiu bywa, Musiałem odkryć, jakie ma wnętrze. Piękna, powabna, mądra, życzliwa, A chciałem wiedzieć, czy jest prawdziwa

Jesień już w parku, za oknem jesień, Wrzesień przeminął, pędzi listopad, Niesie poezję w pełnym zakresie. Podle się czują smutni kolesie, Szukają kropli na splin, co dopadł, Jesień już w lesie, za drzwiami jesień. Brak już uniesień i mniej przyspieszeń, Niebo się chmurzy w szarych potokach, Niesie poezję w każdym zakresie. Pełna kasztanów staruszki kieszeń, Więcej sztywności w ruchach i krokach, Jesień w ogrodzie, za bramą jesień. Rymów przybywa w starym notesie, W liście zasobny tańczący kloszard, Niesie poezję w pewnym zakresie. Dym cicho płynie, przestrzeń go niesie, Szaroniebieska otchłań szeroka. Jesień już przyszła, tuż obok jesień, Niesie poezję w całym zakresie.