W teatrze nocnych kukieł
nie potrzeba zaproszenia
przychodzą tylko ci,
którzy nie mogą zasnąć.
Długowieczni myśliciele
uważnie razem milczą
a cisza ta głośniejsza
od najgorszego krzyku.
W skupieniu oglądają to,
co przemyka szybko przez palce
zostawiając pył
każdego dnia.
W rozchodzącym się tłumie
dostrzeżesz, niby przypadkiem
dziewczynę o pustym spojrzeniu
przypatrz się uważnie
to mogłam być ja.