Znajdź zawartość

Obrażalscy ludzie Snują się po świecie Pełno ich w każdym mieście W każdej wsi i powiecie. Kiedy już nic innego Nie mają do zrobienia Polują na każdą okazję Do się obrażenia A kiedy już się uda Im coś upolować To będą to coś w sobie Długo pielęgnować Nawet małe gówienko Podprawione kpinką Sprawia, że odchodzą Z obrażoną minką Potrafią się obrazić Na wszystkich. I na wszystko Z obawy, że ktoś robi Sobie z nich pośmiewisko Ich ego jest nabrzmiałe I wciąż w niego pompują Swoje skryte kompleksy Aż, bywa, że świrują Obrażalscy ludzie, Bez poczucia humoru, Przychodzą zwykle na świat Z masą chorego honoru Zdaje się niemożliwe By ich przeprogramować - Ciut zdrowego humoru W zwoje im dopakować Ba, poznałem raz typa Który tym mnie przeraził Że obraził się na mnie Bo żem go nie obraził! Stąd nie mam żadnej rady Dla ludzi obrażonych Chyba, że ja postrzegam Ich z niewłaściwej strony…?