Znajdź zawartość

Obłok oblany czerwienią Biorę głęboki oddech by wlał się we mnie przepełnił uniósł do nieba do swojej matki Wciąż mnie kusi wzrok mój przyciąga mrugać nie pozwala płynę w bezruchu choć tak wiele w mojej głowie świat biegnąc zamiera... Otula mnie ta czerwień słodyczą omamia czy to jawa czy to sen wciąż się zastanawiam Niczym flamingów stado przemyka błyska się i zapala obietnicą kusi nadzieją muska straconych marzeń podmuchem dusi I mruga do mnie Nie bój się mówi Skocz O nic nie pytaj A ja uniosę Cię na moich ciepłych skrzydłach Lecz nie jak Ikara I w ciemnej głębi też nie utoniesz Jak obłok razem ze mną po niebie popłyniesz...