Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'niewiara' .
-
lasciate ogni speranza, voi ch’entrate
kwintesencja opublikował(a) utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Nastroje napięte od proroctw i przysłów Lecz próżno wywietrzyć stąd zapach ozonu W salonie profetów i trzech defetystów Tężeje powietrze dziurawe od gromów By losu dokonać - doczesność zawierzyć Atlasie! Na barkach w przypływie nadziei Podźwignij z parteru ich głodne wersety Dręczące Ponurych chimery Profety Porzucił nieboskłon, by przejrzeć się w słowach Zobaczył, że nazbyt wczepione w podłogę Przyziemnych nie sposób uwikłać w niebiosa I on nie podołał Dach spadł im na głowę -
J e s t e m - czym? - nie wiem już sam. Płyń wiaro dokądś. Ja już nie wierzę w nic - w siebie najbardziej. Jakaś cząstka mnie - próżna. Ale co mi po niej - przecież j e s t e m w całości. Więc być, czy powoli uzależniać się od narkozy, której pierwsza dawka rozświetliła mi obraz na temat kresu mojego, udajmy, pięknego życia? Przecież to takie piękne żyć, ale nie być. J e s t e m - protem. PROTEM, bo czym innym? A co to prot? {futurgys{jefewwedk[wslwmnrls;.WA{WR[EVL[OMWQMLJEWMF;DMJMWK} WOŁAM CIĘ! ZEMŚCIJ SIĘ! POZWÓL MI ZNÓW BYĆ SZCZĘŚLIWYM! MAM DOSYĆ GNICIA! CZY JA JESZCZE W OGÓLE ŻYJĘ? WYJMIJ ZE MNIE COKOLWIEK. <> .ymareimu min z mezar ob, ejyżdo taiwś net hcein - abśorp ajom anydeJ
-
Kolaż Psalmisty na 6. do 13. grudnia
Dawid Bunikowski opublikował(a) utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Kolaż Psalmisty na 6. do 13. grudnia Niebo, płonąc, pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią. Wierność z ziemi wyrośnie. Ucałują się sprawiedliwość i pokój. Ujrzały wszystkie krańce ziemi. Nie postępuje z nami według naszych grzechów. Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków. A droga występnych zaginie. Ty, który zasiadasz nad cherubami! Daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili. Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. Nie Eliaszem jesteś, Jezusie, Ale Boga Synem, Chrystusie. 13.12.2020